1กฎ​บัญญัติ​ที่​เกี่ยว​กับ​ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ​เป็น​สิ่ง​บริสุทธิ์​ที่​สุด มี​ดังนี้

2ให้​เขา​ฆ่า​สัตว์​ที่​ใช้​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ​ใน​สถาน​ที่​ฆ่า​สัตว์​เพื่อ​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย และ​จง​สาด​เลือด​สัตว์​รอบ​แท่น​บูชา

3จง​ถวาย​ไขมัน​ทั้ง​หมด​คือ​ไขมัน​ที่​หาง ที่​หุ้ม​เครื่อง​ใน

4ไต​ทั้ง​สอง​ข้าง​มี​ไขมัน​ติด​ซึ่ง​อยู่​ใกล้​เอว และ​ตับ​ชิ้น​ยาว​ซึ่ง​เขา​จะ​ตัด​มา​พร้อม​กับ​ไต

5ให้​ปุโรหิต​เผา​สิ่ง​เหล่า​นี้​ที่​แท่น​บูชา เป็น​ของ​ถวาย​ด้วย​ไฟ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ

6ชาย​ทุก​คน​ที่​เป็น​ปุโรหิต​รับ​ประทาน​ได้ โดย​ให้​เขา​รับ​ประทาน​ใน​สถาน​ที่​ที่​บริสุทธิ์ เพราะ​เป็น​สิ่ง​บริสุทธิ์​ที่​สุด

7ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ​ก็​เหมือน​กับ​เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​ลบ​ล้าง​บาป​คือ ใช้​กฎ​บัญญัติ​เดียว​กัน ปุโรหิต​ใช้​ของ​ถวาย​เพื่อ​ทำ​พิธี​ชด​ใช้​บาป เสร็จ​พิธี​แล้ว​ของ​ถวาย​จะ​ตก​เป็น​ของ​เขา

8ปุโรหิต​ผู้​มอบ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​ของ​ผู้​ใด​ก็​ตาม จะ​เก็บ​หนัง​สัตว์​ไว้​ใช้​เอง

9เครื่อง​ธัญญ​บูชา​อบ​ใน​เตา และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เตรียม​ใน​กระทะ​หรือ​กระทะ​ก้น​แบน จะ​ตก​เป็น​ของ​ปุโรหิต​ผู้​ถวาย​ให้

10ส่วน​เครื่อง​ธัญญ​บูชา ไม่​ว่า​ผสม​กับ​น้ำ​มัน​หรือ​ไม่ จง​แบ่ง​ให้​แก่​บรรดา​บุตร​ของ​อาโรน​เท่าๆ กัน​ทุก​คน

11กฎ​บัญญัติ​ที่​เกี่ยว​กับ​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มี​ดังนี้

12คือ​ถ้า​ผู้​ใด​จะ​ถวาย​เป็น​การ​ขอบคุณ นอก​เหนือ​จาก​เครื่อง​สักการะ​แห่ง​การ​ขอบคุณ​แล้ว ให้​ผู้​นั้น​ถวาย​เพิ่ม​คือ ขนม​ไร้​เชื้อ​ผสม​ด้วย​น้ำ​มัน ขนมปัง​กรอบ​ไร้​เชื้อ​ทา​น้ำ​มัน และ​ขนม​ทำ​จาก​แป้ง​สาลี​ชั้น​เยี่ยม​นวด​กับ​น้ำ​มัน

13สำหรับ​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​แห่ง​การ​ขอบคุณ ให้​เขา​นำ​ขนมปัง​มี​เชื้อ​มา​ด้วย

14เขา​ต้อง​นำ​ขนม​ชนิด​ละ​ก้อน​เป็น​ของ​ถวาย มอบ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ซึ่ง​จะ​ตก​เป็น​ของ​ปุโรหิต​ที่​สาด​เลือด​แห่ง​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม

15และ​ให้​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​จาก​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​แห่ง​การ​ขอบคุณ ใน​วัน​เดียว​กับ​ที่​ถวาย อย่า​เหลือ​ทิ้ง​ไว้​จน​ถึง​รุ่ง​เช้า

16แต่​ถ้า​เครื่อง​สักการะ​ที่​เขา​ถวาย​เนื่อง​มา​จาก​คำ​สาบาน​หรือ​ความ​สมัคร​ใจ ก็​ให้​เขา​รับ​ประทาน​ใน​วัน​ที่​เขา​ถวาย​เครื่อง​สักการะ และ​ให้​รับ​ประทาน​ส่วน​ที่​เหลือ​ได้​ใน​วัน​รุ่ง​ขึ้น

17แต่​เนื้อ​ที่​เหลือ​จาก​เครื่อง​สักการะ​ใน​วัน​ที่​สาม​จะ​ต้อง​เผา​ไฟ

18ถ้า​ผู้​ใด​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​ที่​ค้าง​มา​แล้ว 3 วัน​จาก​เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม พระ​เจ้า​จะ​ไม่​ยอม​รับ​คน​ที่​ถวาย​ของ และ​เขา​จะ​ไม่​ได้​รับ​ประโยชน์​อะไร​เลย แต่​จะ​เป็น​ที่​น่า​สะอิด​สะเอียน และ​คน​ที่​รับ​ประทาน​ก็​จะ​ต้อง​รับ​โทษ

19อย่า​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​ที่​สัมผัส​กับ​สิ่ง​ใด​ที่​ไม่​สะอาด​ตาม​พิธี ต้อง​เผา​ไฟ​ทิ้ง​ให้​หมด ทุก​คน​ที่​สะอาด​ตาม​พิธี​ก็​รับ​ประทาน​เนื้อ​ส่วน​อื่น​ได้

20ผู้​ใด​ที่​ไม่​สะอาด​ตาม​พิธี​ไป​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​จาก​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​ซึ่ง​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​ชน​ชาติ​ของ​เขา

21และ​ถ้า​ผู้​ใด​แตะ​ต้อง​สิ่ง​ใด​ที่​ไม่​สะอาด​ตาม​พิธี ไม่​ว่า​จะ​เป็น​มนุษย์ สัตว์ หรือ​สิ่ง​ใด​ที่​ไม่​สะอาด หรือ​น่า​ขยะ​แขยง แล้ว​มา​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​จาก​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​ซึ่ง​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​ชน​ชาติ​ของ​เขา”

22พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

23“จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘อย่า​รับ​ประทาน​ไขมัน​โค แกะ หรือ​แพะ

24ไขมัน​ของ​สัตว์​ที่​พบ​ว่า​ตาย​เอง​หรือ​ถูก​สัตว์​ป่า​ขย้ำ​ตาย ไขมัน​เหล่า​นั้น​เอา​ไป​ใช้​ประโยชน์​ใน​เรื่อง​อื่นๆ ได้ แต่​ห้าม​รับ​ประทาน​เป็น​อัน​ขาด

25ผู้​ใด​รับ​ประทาน​ไขมัน​สัตว์​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​ด้วย​ไฟ​สำหรับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​ชน​ชาติ​ของ​เขา

26อย่า​รับ​ประทาน​เลือด​นก​หรือ​สัตว์​ใดๆ ไม่​ว่า​เจ้า​อาศัย​อยู่​ที่​ใด​ก็​ตาม

27ผู้​ใด​รับ​ประทาน​เลือด ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​ชน​ชาติ​ของ​เขา’”

28พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

29“จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘ผู้​ใด​ถวาย​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ให้​ผู้​นั้น​นำ​ส่วน​หนึ่ง​ของ​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​ของ​เขา​มา​มอบ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

30ให้​เขา​นำ​สิ่ง​ที่​ถวาย​ด้วย​ไฟ​สำหรับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ด้วย​ตน​เอง ให้​เขา​นำ​ไขมัน​และ​ส่วน​อก โดย​ใช้​ส่วน​อก​โบก​ขึ้น​ลง​เป็น​เครื่อง​โบก​ถวาย ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

31ให้​ปุโรหิต​เผา​ไขมัน​ที่​แท่น​บูชา ส่วน​อก​จะ​ตก​เป็น​ของ​อาโรน​และ​บรรดา​บุตร​ของ​เขา

32จง​ให้​ขา​อ่อน​ข้าง​ขวา​แก่​ปุโรหิต​โดย​ถือ​เป็น​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​ของ​เจ้า

33บุตร​ของ​อาโรน​ที่​ถวาย​เลือด​และ​ไขมัน​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม จะ​ได้​รับ​ต้น​ขา​ข้าง​ขวา​เป็น​ส่วน​แบ่ง

34เรา​ได้​รับ​ส่วน​อก​เป็น​เครื่อง​โบก​ถวาย และ​ต้น​ขา​ที่​ชาว​อิสราเอล​ถวาย​จาก​เครื่อง​สักการะ​ที่​เป็น​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม และ​ได้​มอบ​ให้​แก่​อาโรน​ปุโรหิต​และ​บรรดา​บุตร​ของ​เขา​ถือ​เป็น​ส่วน​แบ่ง​จาก​ชาว​อิสราเอล​ไป​ตลอด​กาล’”

35นี่​คือ​ส่วน​แบ่ง​ของ​อาโรน​และ​บรรดา​บุตร​ของ​ท่าน​ซึ่ง​เอา​มา​จาก​ของ​ถวาย​ด้วย​ไฟ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​วัน​ที่​ได้​รับ​การ​แต่ง​ตั้ง​เป็น​บรรดา​ปุโรหิต​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

36พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ชาว​อิสราเอล​ให้​มอบ​ของ​ถวาย​ส่วน​นี้​แก่​บรรดา​ปุโรหิต​ใน​วัน​ที่​ได้​รับ​การ​เจิม เพราะ​ถือ​เป็น​ส่วน​แบ่ง​ใน​ทุก​ชาติ​พันธุ์​ของ​ปุโรหิต​ไป​ตลอด​กาล

37นี่​คือ​กฎ​ที่​เกี่ยว​กับ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย เครื่อง​ธัญญ​บูชา เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​ลบ​ล้าง​บาป ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ ของ​ถวาย​ใน​วัน​แต่ง​ตั้ง และ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม

38ซึ่ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​โมเสส​ที่​ภูเขา​ซีนาย ใน​วัน​ที่​ท่าน​สั่ง​ให้​ชาว​อิสราเอล​นำ​ของ​ถวาย​มา​มอบ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ซีนาย