1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

2“จง​กล่าว​แก่​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘เมื่อ​ใคร​เจาะ​จง​สาบาน​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เรื่อง​การ​ตั้ง​ค่า​บุคคล

3จง​ให้​เป็น​ไป​ตาม​นี้​คือ ชาย​ใด​มี​อายุ​ระหว่าง 20-60 ปี​มี​ค่า​เป็น​เงิน​หนัก 50 เชเขล​ตาม​มาตรา​น้ำ​หนัก​ของ​สถาน​ที่​บริสุทธิ์

4ถ้า​ผู้​นั้น​เป็น​หญิง เธอ​จะ​มี​ค่า​เป็น​เงิน​หนัก 30 เชเขล

5ผู้​ใด​มี​อายุ​ระหว่าง 5-20 ปี ถ้า​เป็น​ชาย เขา​มี​ค่า​เป็น​เงิน​หนัก 20 เชเขล และ 10 เชเขล​ถ้า​เป็น​หญิง

6ผู้​ใด​มี​อายุ​ระหว่าง 1 เดือน​ถึง 5 ปี ถ้า​เป็น​ชาย​จะ​มี​ค่า​เป็น​เงิน​หนัก 5 เชเขล และ 3 เชเขล​ถ้า​เป็น​หญิง

7ผู้​ใด​มี​อายุ​ตั้ง​แต่ 60 ปี​ขึ้น​ไป ถ้า​เป็น​ชาย​จะ​มี​ค่า​เป็น​เงิน​หนัก 15 เชเขล และ 10 เชเขล​ถ้า​เป็น​หญิง

8และ​ถ้า​ผู้​ใด​ยาก​จน​เกิน​ที่​จะ​จ่าย​ตาม​ราคา​ที่​กำหนด​ไว้ ก็​ให้​เขา​นำ​คน​นั้น​มา​หา​ปุโรหิต และ​ปุโรหิต​จะ​ตั้ง​ค่า​ให้​ใหม่​ตาม​กำลัง​ของ​คน​ที่​สาบาน​ตน

9ถ้า​คำ​สาบาน​เป็น​สัตว์​เลี้ยง​ซึ่ง​เขา​จะ​มอบ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​มอบ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​จะ​บริสุทธิ์

10เขา​จะ​ไม่​นำ​สิ่ง​ใด​มา​ทดแทน​หรือ​เปลี่ยน​ตัว ไม่​ว่า​จะ​เป็น​สัตว์​ดี​แทน​สัตว์​ไม่​ดี หรือ​สัตว์​ไม่​ดี​แทน​สัตว์​ดี แต่​ถ้า​เขา​จะ​เปลี่ยน​สัตว์​ตัว​หนึ่ง​เป็น​อีก​ตัว​หนึ่ง ทั้ง​ตัว​เดิม​และ​ตัว​ที่​เปลี่ยน​จะ​บริสุทธิ์

11แต่​ถ้า​เป็น​สัตว์​ไม่​สะอาด​ตาม​พิธี​กรรม​ซึ่ง​ไม่​เหมาะ​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ให้​เขา​นำ​สัตว์​นั้น​มา​ยัง​ปุโรหิต

12และ​ปุโรหิต​จะ​ตั้ง​ค่า​ว่า​ดี​หรือ​ไม่​ดี​อย่าง​ไร และ​จะ​เป็น​ไป​ตาม​ค่า​ที่​ปุโรหิต​กำหนด

13ถ้า​เขา​ต้อง​การ​ไถ่​สัตว์​คืน เขา​จะ​ต้อง​เพิ่ม​ค่า​ให้​อีก​หนึ่ง​ส่วน​ห้า​ของ​ค่า​ที่​กำหนด​ไว้

14เมื่อ​ชาย​ใด​ถวาย​บ้าน​ของ​ตน​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ปุโรหิต​จะ​ตั้ง​ค่า​ว่า​ดี​หรือ​ไม่​ดี​อย่าง​ไร และ​จะ​เป็น​ไป​ตาม​ค่า​ที่​ปุโรหิต​กำหนด

15และ​ถ้า​คน​ที่​ถวาย​บ้าน​ต้อง​การ​ไถ่​คืน เขา​ต้อง​เพิ่ม​ค่า​อีก​หนึ่ง​ส่วน​ห้า​ของ​ค่า​ที่​กำหนด​ไว้ และ​บ้าน​ก็​จะ​เป็น​ของ​เขา

16ถ้า​ชาย​ใด​ถวาย​ที่​ดิน​ส่วน​หนึ่ง​ที่​เป็น​มรดก​ตก​ทอด​ถึง​เขา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ค่า​ที่​ดิน​ขึ้น​อยู่​กับ​เมล็ด​ที่​ใช้​หว่าน​ใน​นา หว่าน​เมล็ด​ข้าว​บาร์เลย์​ได้​จำนวน 1 โฮเมอร์​มี​ค่า​เท่า​กับ​เงิน​หนัก 50 เชเขล

17ถ้า​เขา​ถวาย​ที่​นา​ของ​เขา​ใน​วาระ​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี เขา​จะ​ได้​ราคา​เต็ม​ตาม​ที่​กำหนด​ไว้

18แต่​ถ้า​เขา​ถวาย​ที่​นา​หลัง​จาก​ระยะ​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี ปุโรหิต​จะ​คำนวณ​ค่า​ตาม​ปี​ที่​เหลือ​จน​ถึง​ปี​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี ค่า​ที่​ได้​ตั้ง​ไว้​ก็​จะ​ลด​และ​หัก​ออก

19ถ้า​คน​ที่​ถวาย​ที่​นา​ต้อง​การ​ไถ่​คืน เขา​ต้อง​เพิ่ม​เงิน​หนึ่ง​ส่วน​ห้า​ของ​ราคา​ที่​กำหนด​ไว้ และ​บ้าน​ก็​จะ​เป็น​ของ​เขา

20แต่​ถ้า​เขา​ไม่​ต้อง​การ​ไถ่​ที่​นา​คืน หรือ​ถ้า​เขา​ขาย​ที่​ให้​คน​อื่น เขา​จะ​ไถ่​ที่​นี้​คืน​อีก​ไม่​ได้

21แต่​เมื่อ​ถึง​เวลา​ที่​ที่​นา​จะ​ถูก​คืน​ใน​วาระ​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี ที่​นั้น​จะ​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เป็น​เช่น​ที่​นา​ที่​ถวาย​แล้ว ปุโรหิต​จะ​ได้​รับ​เป็น​เจ้า​ของ

22ถ้า​เขา​ถวาย​ที่​นา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า อัน​เป็น​ที่​ดิน​ซึ่ง​เขา​ซื้อ​เอง​และ​ไม่​ได้​รับ​เป็น​มรดก​ตก​ทอด​มา

23ปุโรหิต​จะ​คำนวณ​ค่า​โดย​นับ​จำนวน​ปี​จน​ถึง​วาระ​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี ชาย​ผู้​นั้น​จะ​มอบ​เงิน​ตาม​ค่า​ที่​กำหนด​ใน​วัน​นั้น​ซึ่ง​นับ​ว่า​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

24ใน​วาระ​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี ต้อง​คืน​ที่​นา​ให้​แก่​เจ้า​ของ​เดิม ให้​แก่​ผู้​รับ​ที่​นา​เป็น​มรดก

25ค่า​ที่​กำหนด​ไว้​ทุก​แห่ง​จะ​เป็น​ไป​ตาม​มาตรา​น้ำ​หนัก​เงิน​ของ​สถาน​ที่​บริสุทธิ์ 1 เชเขล หนัก 20 เก-ราห์

26อย่าง​ไร​ก็​ดี ไม่​มี​ผู้​ใด​ถวาย​ลูก​ตัว​แรก​ของ​สัตว์​เลี้ยง​ได้ เพราะ​ลูก​ตัว​แรก​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ไม่​ว่า​จะ​เป็น​โค​หรือ​แกะ ก็​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

27และ​ถ้า​เป็น​สัตว์​ที่​ไม่​สะอาด เขา​จะ​ไถ่​คืน​โดย​เพิ่ม​ค่า​อีก​หนึ่ง​ส่วน​ห้า​ของ​ค่า​ที่​กำหนด​ไว้ หรือ​ถ้า​ไม่​ไถ่​สัตว์​คืน ก็​ขาย​ตาม​ค่า​ที่​กำหนด​ไว้

28แต่​ถ้า​ผู้​ใด​มอบ​สิ่ง​ที่​เขา​มี​อยู่​ให้​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​แล้ว ไม่​ว่า​จะ​เป็น​คน สัตว์ หรือ​ที่​นา​ที่​เป็น​มรดก เขา​จะ​ขาย​หรือ​ไถ่​คืน​ไม่​ได้ ทุก​สิ่ง​ที่​มอบ​ให้​แล้ว​บริสุทธิ์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ยิ่ง​นัก

29ไม่​มี​มนุษย์​ใด​ที่​ถูก​กำหนด​ให้​พินาศ แล้ว​จะ​ไถ่​คืน​ได้ เขา​จะ​ต้อง​ถูก​สังหาร27:29 อพยพ 22:20

30หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​พืช​ผล​ที่​ได้​จาก​แผ่น​ดิน ไม่​ว่า​จะ​เป็น​เมล็ด​พืช​จาก​นา​หรือ​ผล​ไม้​จาก​ต้น​ก็​ดี เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​บริสุทธิ์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

31ถ้า​ผู้​ใด​ต้อง​การ​ไถ่​หนึ่ง​ส่วน​สิบ​ของ​ตน เขา​จะ​ต้อง​เพิ่ม​ค่า​ขึ้น​อีก​หนึ่ง​ส่วน​ห้า​ด้วย

32หนึ่ง​ใน​สิบ​จาก​ฝูง​โค​และ​ฝูง​แพะ​แกะ หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​สัตว์​ทุก​ตัว​ที่​ลอด​ใต้​ไม้​เท้า​ของ​ผู้​เลี้ยง​จะ​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

33เจ้า​ของ​จะ​ต้อง​ไม่​เลือก​ว่า​สัตว์​ดี​หรือ​ไม่​ดี และ​ไม่​สามารถ​เปลี่ยน​ตัว​สัตว์​ได้ แต่​ถ้า​เขา​เปลี่ยน​ตัว​สัตว์ ทั้ง​ตัว​เดิม​และ​ตัว​ที่​เปลี่ยน​จะ​ต้อง​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​จะ​ไถ่​คืน​ไม่​ได้’”

34สิ่ง​เหล่า​นี้​เป็น​พระ​บัญญัติ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​โมเสส​ไว้​สำหรับ​ชาว​อิสราเอล​บน​ภูเขา​ซีนาย