1เชฟาทิยาห์​บุตร​มัทธาน เก-ดาลิยาห์​บุตร​ปาชเฮอร์ ยูคาล​บุตร​เชเลมิยาห์ และ​ปาชเฮอร์​บุตร​มัลคิยาห์​ทราบ​มา​ว่า เยเรมีย์​กำลัง​พูด​กับ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​ดัง​นี้

2“พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้​ว่า ‘ผู้​ที่​อยู่​ใน​เมือง​นี้​จะ​ตาย​ด้วย​การ​ต่อสู้ การ​อดอยาก และ​ด้วย​โรค​ระบาด แต่​ผู้​ที่​ออก​ไป​พบ​กับ​พวก​ชาว​เคลเดีย​จะ​มี​ชีวิต​คง​อยู่ และ​จะ​เอา​ชีวิต​หนี​รอด​ไป​ได้ และ​มี​ชีวิต​อยู่

3พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า เมือง​นี้​จะ​ถูก​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​กอง​ทัพ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน และ​จะ​ถูก​ยึด​ไป’”

4บรรดา​ผู้​นำ​พูด​กับ​กษัตริย์​ดัง​นี้​ว่า “ฆ่า​ชาย​ผู้​นี้​เถิด เพราะ​เขา​กำลัง​ทำลาย​กำลัง​ใจ​เหล่า​ทหาร​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​นี้​และ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง ด้วย​การ​พูด​สิ่ง​เหล่า​นี้​กับ​พวก​เขา เพราะ​ชาย​ผู้​นี้​ไม่​หวัง​ดี​ต่อ​ประชาชน​เลย แต่​กลับ​หวัง​ร้าย​ต่อ​พวก​เขา”

5กษัตริย์​เศเดคียาห์​ตอบ​ว่า “ดู​เถิด เขา​อยู่​ใต้​อำนาจ​ของ​พวก​ท่าน กษัตริย์​ไม่​สามารถ​จะ​ขัดขวาง​พวก​ท่าน​ได้”

6ดังนั้น พวก​เขา​จึง​จับ​เยเรมีย์​ไป และ​ใช้​เชือก​หย่อน​ท่าน​ลง​ใน​บ่อ​เก็บ​น้ำ​ของ​มัลคิยาห์​บุตร​ของ​กษัตริย์ บ่อ​นั้น​อยู่​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม เป็น​บ่อ​น้ำ​แห้ง​ซึ่ง​มี​แต่​โคลน เยเรมีย์​จึง​จม​ลง​ใน​โคลน

7เมื่อ​เอเบดเมเลค​ขันที​ชาว​คูช​ผู้​อยู่​ใน​วัง​กษัตริย์ ทราบ​ว่า​เยเรมีย์​ถูก​บังคับ​ให้​อยู่​ใน​บ่อ​น้ำ ขณะ​นั้น​กษัตริย์​กำลัง​นั่ง​อยู่​ที่​ประตู​เบนยามิน

8เอเบดเมเลค​ออก​ไป​จาก​วัง​ของ​กษัตริย์ และ​พูด​กับ​กษัตริย์​ว่า

9“เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์ ชาย​เหล่า​นี้​ได้​ทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​ต่อ​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ใน​ทุก​เรื่อง เขา​ให้​เยเรมีย์​ลง​ไป​อยู่​ใน​บ่อ​เก็บ​น้ำ ท่าน​จะ​ต้อง​หิว​ตาย​ที่​นั่น เพราะ​ไม่​มี​อาหาร​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​แล้ว”

10กษัตริย์​จึง​สั่ง​เอเบดเมเลค​ชาว​คูช​ว่า “พา​ชาย 30 คน​จาก​ที่​นี่​ไป​กับ​เจ้า และ​ช่วย​ดึง​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ออก​จาก​บ่อ​เก็บ​น้ำ​ก่อน​ที่​เขา​จะ​ตาย”

11ดังนั้น เอเบดเมเลค​จึง​พา​พวก​ผู้​ชาย​ไป​ยัง​วัง​ของ​กษัตริย์​กับ​เขา เขา​เอา​เศษ​ผ้า​และ​เสื้อ​เก่า​จาก​ห้อง​ใต้​คลัง พร้อม​กับ​หย่อน​เชือก​ลง​ใน​บ่อ​เก็บ​น้ำ​ให้​เยเรมีย์

12เอเบดเมเลค​ชาว​คูช​บอก​เยเรมีย์​ว่า “ใช้​เศษ​ผ้า​หนุน​ระหว่าง​ใต้​รักแร้​กับ​เชือก” เยเรมีย์​ก็​ทำ​ตาม

13แล้ว​พวก​เขา​ก็​ใช้​เชือก​ดึง​เยเรมีย์​ขึ้น​ออก​จาก​บ่อ​น้ำ เยเรมีย์​อยู่​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม​ต่อ​ไป

14กษัตริย์​เศเดคียาห์​ให้​คน​ไป​ตาม​เยเรมีย์​มา​พบ​ท่าน​ที่​ทาง​เข้า​ที่​สาม​ของ​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า กษัตริย์​กล่าว​กับ​เยเรมีย์​ดัง​นี้ “เรา​มี​สิ่ง​หนึ่ง​ที่​อยาก​จะ​ถาม​ท่าน ท่าน​อย่า​ปกปิด​เรา”

15เยเรมีย์​ตอบ​เศเดคียาห์​ดัง​นี้ “ถ้า​ข้าพเจ้า​บอก​ท่าน แล้ว​ท่าน​จะ​ไม่​ฆ่า​ข้าพเจ้า​หรือ ถึง​แม้​ว่า​ข้าพเจ้า​ให้​คำ​แนะนำ ท่าน​ก็​จะ​ไม่​ฟัง​ข้าพเจ้า”

16กษัตริย์​เศเดคียาห์​สาบาน​กับ​เยเรมีย์​เป็น​การ​ส่วนตัว​ดัง​นี้ “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ให้​ชีวิต​แก่​พวก​เรา ตราบ​ที่​พระ​องค์​มี​ชีวิต​อยู่​ฉันใด เรา​จะ​ไม่​ฆ่า​ท่าน​และ​ไม่​มอบ​ท่าน​ไว้​ใน​มือ​ของ​บรรดา​ผู้​ที่​ต้องการ​จะ​ฆ่า​ท่าน”

17เยเรมีย์​จึง​ตอบ​เศเดคียาห์​ดัง​นี้ “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​จอม​โยธา พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​กล่าว​ว่า ถ้า​ท่าน​ยอม​จำนน​ต่อ​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน ท่าน​ก็​จะ​ไม่​ถูก​ฆ่า และ​เมือง​นี้​จะ​ไม่​ถูก​ไฟ​เผา ทั้ง​ตัว​ท่าน​และ​ครอบครัว​ก็​จะ​รอด​ชีวิต

18แต่​ถ้า​ท่าน​ไม่​ยอม​จำนน​ต่อ​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน เมือง​นี้​ก็​จะ​ถูก​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​ชาว​เคลเดีย และ​พวก​เขา​จะ​เผา​เมือง และ​ท่าน​จะ​ไม่​รอด​จาก​มือ​ของ​พวก​เขา”

19กษัตริย์​เศเดคียาห์​บอก​เยเรมีย์​ว่า “เรา​กลัว​ชาว​ยูดาห์​ที่​ได้​ยอม​จำนน​แก่​ชาว​เคลเดีย เรา​กลัว​ว่า​เรา​จะ​ถูก​มอบ​ตัว​ให้​แก่​พวก​เขา และ​จะ​ถูก​ทำ​ร้าย”

20เยเรมีย์​ตอบ​ว่า “ท่าน​จะ​ไม่​ถูก​มอบ​ตัว​ให้​แก่​พวก​เขา เวลา​นี้​ท่าน​จง​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​บอก​ท่าน และ​ทุก​สิ่ง​จะ​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​กับ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​รอด​ชีวิต

21แต่​ถ้า​ท่าน​ไม่​ยอม​จำนน ภาพ​นิมิต​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​ข้าพเจ้า​เห็น​ก็​คือ

22ดู​เถิด ผู้​หญิง​ทุก​คน​ที่​เหลือ​อยู่​ใน​วัง​ของ​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​กำลัง​ถูก​นำ​ตัว​ออก​ไป​ยัง​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน พวก​เขา​พูด​ถึง​ท่าน​ดัง​นี้​ว่า

23บรรดา​ภรรยา​และ​บุตร​ชาย​ของ​ท่าน​จะ​ถูก​นำ​ออก​ไป​มอบ​แก่​ชาว​เคลเดีย และ​ท่าน​เอง​จะ​หนี​ไม่​รอด​จาก​มือ​ของ​พวก​เขา แต่​จะ​ถูก​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน​จับ​กุม และ​เมือง​นี้​จะ​ถูก​ไฟ​ไหม้”

24แล้ว​เศเดคียาห์​พูด​กับ​เยเรมีย์​ว่า “อย่า​ให้​ใคร​รู้​เรื่อง​นี้ แล้ว​ท่าน​จะ​ไม่​ตาย

25ถ้า​บรรดา​ผู้​นำ​ทราบ​ว่า​เรา​ได้​พูด​กับ​ท่าน และ​พวก​เขา​มา​หา​ท่าน​เพื่อ​ถาม​ท่าน​ว่า ‘บอก​พวก​เรา​เถิด​ว่า ท่าน​พูด​อะไร​กับ​กษัตริย์ และ​กษัตริย์​พูด​อะไร​กับ​ท่าน​บ้าง อย่า​ปกปิด​พวก​เรา และ​พวก​เรา​จะ​ไม่​ฆ่า​ท่าน’

26ท่าน​จง​บอก​พวก​เขา​ว่า ‘ข้าพเจ้า​น้อม​ตัว​ลง​ด้วย​คำ​ขอร้อง​ต่อ​กษัตริย์​ว่า ท่าน​จะ​ไม่​ส่ง​ข้าพเจ้า​กลับ​ไป​ที่​บ้าน​ของ​โยนาธาน​ให้​ไป​ตาย​ที่​นั่น’”

27แล้ว​ผู้​นำ​ทั้ง​ปวง​มา​หา​เยเรมีย์ และ​ถาม​ท่าน ท่าน​ก็​ตอบ​พวก​เขา​ตาม​ที่​กษัตริย์​สั่ง ดัง​นั้น พวก​เขา​จึง​ไม่​พูด​กับ​ท่าน​อีก เพราะ​ไม่​มี​ใคร​ทราบ​ว่า​ท่าน​พูด​สิ่งใด​กับ​กษัตริย์

28เยเรมีย์​จึง​อยู่​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม​ต่อ​ไป​จน​ถึง​วัน​ที่​เยรูซาเล็ม​ถูก​ยึด