逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - ฉะนั้น อย่าให้ผู้ใดวิจารณ์ท่านเรื่องอาหารหรือเครื่องดื่ม หรือในการฉลองเทศกาลทางศาสนา หรือฉลองเวลาข้างขึ้น หรือวันสะบาโต
- 新标点和合本 - 所以，不拘在饮食上，或节期、月朔、安息日都不可让人论断你们。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 所以，不要让任何人在饮食上，或节期、初一、安息日等事上评断你们。
- 和合本2010（神版-简体） - 所以，不要让任何人在饮食上，或节期、初一、安息日等事上评断你们。
- 当代译本 - 所以，不可让人在饮食、节期、朔日 或安息日的事上论断你们。
- 圣经新译本 - 所以不要让人因着饮食、节期、月朔、安息日批评你们，
- 中文标准译本 - 所以，在吃喝的事上，或在有关节日、月朔或安息日的事上，不要让人评断你们。
- 现代标点和合本 - 所以，不拘在饮食上或节期、月朔、安息日，都不可让人论断你们。
- 和合本（拼音版） - 所以不拘在饮食上，或节期、月朔、安息日，都不可让人论断你们。
- New International Version - Therefore do not let anyone judge you by what you eat or drink, or with regard to a religious festival, a New Moon celebration or a Sabbath day.
- New International Reader's Version - So don’t let anyone judge you because of what you eat or drink. Don’t let anyone judge you about holy days. I’m talking about special feasts and New Moons and Sabbath days.
- English Standard Version - Therefore let no one pass judgment on you in questions of food and drink, or with regard to a festival or a new moon or a Sabbath.
- New Living Translation - So don’t let anyone condemn you for what you eat or drink, or for not celebrating certain holy days or new moon ceremonies or Sabbaths.
- The Message - So don’t put up with anyone pressuring you in details of diet, worship services, or holy days. All those things are mere shadows cast before what was to come; the substance is Christ.
- Christian Standard Bible - Therefore, don’t let anyone judge you in regard to food and drink or in the matter of a festival or a new moon or a Sabbath day.
- New American Standard Bible - Therefore, no one is to act as your judge in regard to food and drink, or in respect to a festival or a new moon, or a Sabbath day—
- New King James Version - So let no one judge you in food or in drink, or regarding a festival or a new moon or sabbaths,
- Amplified Bible - Therefore let no one judge you in regard to food and drink or in regard to [the observance of] a festival or a new moon or a Sabbath day.
- American Standard Version - Let no man therefore judge you in meat, or in drink, or in respect of a feast day or a new moon or a sabbath day:
- King James Version - Let no man therefore judge you in meat, or in drink, or in respect of an holyday, or of the new moon, or of the sabbath days:
- New English Translation - Therefore do not let anyone judge you with respect to food or drink, or in the matter of a feast, new moon, or Sabbath days –
- World English Bible - Let no one therefore judge you in eating, or in drinking, or with respect to a feast day or a new moon or a Sabbath day,
- 新標點和合本 - 所以，不拘在飲食上，或節期、月朔、安息日都不可讓人論斷你們。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 所以，不要讓任何人在飲食上，或節期、初一、安息日等事上評斷你們。
- 和合本2010（神版-繁體） - 所以，不要讓任何人在飲食上，或節期、初一、安息日等事上評斷你們。
- 當代譯本 - 所以，不可讓人在飲食、節期、朔日 或安息日的事上論斷你們。
- 聖經新譯本 - 所以不要讓人因著飲食、節期、月朔、安息日批評你們，
- 呂振中譯本 - 所以別在喫喝上、或年節月初一安息日的方面上、讓人論斷你們了。
- 中文標準譯本 - 所以，在吃喝的事上，或在有關節日、月朔或安息日的事上，不要讓人評斷你們。
- 現代標點和合本 - 所以，不拘在飲食上或節期、月朔、安息日，都不可讓人論斷你們。
- 文理和合譯本 - 是以勿因飲食、節期、月朔、安息日、被人擬議、
- 文理委辦譯本 - 爾勿以飲食、節期、月朔、安息日故、被人擬議、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 故人勿因飲食、節期、月朔、安息日而議論爾曹、
- 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 是故若有人以飲食、節期、新月、安息等事、訾議爾等、弗恤可也。
- Nueva Versión Internacional - Así que nadie los juzgue a ustedes por lo que comen o beben, o con respecto a días de fiesta religiosa, de luna nueva o de reposo.
- 현대인의 성경 - 그러므로 여러분은 먹고 마시는 것이나 명절이나 매월 초하루나 안식일에 관해서 아무도 여러분을 비판하지 못하게 하십시오.
- Новый Русский Перевод - Пусть никто не осуждает вас за то, что вы едите и что вы пьете, или за несоблюдение каких-то религиозных праздников, церемоний при новолунии или суббот.
- Восточный перевод - Пусть никто не осуждает вас за то, что вы едите и что вы пьёте, или за несоблюдение каких-то религиозных праздников, церемоний при новолунии , или за то, что вы работаете в субботний день .
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Пусть никто не осуждает вас за то, что вы едите и что вы пьёте, или за несоблюдение каких-то религиозных праздников, церемоний при новолунии , или за то, что вы работаете в субботний день .
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Пусть никто не осуждает вас за то, что вы едите и что вы пьёте, или за несоблюдение каких-то религиозных праздников, церемоний при новолунии , или за то, что вы работаете в субботний день .
- La Bible du Semeur 2015 - C’est pourquoi, ne vous laissez juger par personne à propos de ce que vous mangez ou de ce que vous buvez ou au sujet de l’observance des jours de fête, des nouvelles lunes ou des sabbats.
- リビングバイブル - そういうわけですから、食べ物や飲み物のことで、あるいはユダヤ教の祭り、新月の儀式、安息日の決まりを守らないなどという問題で、だれにも批評させてはいけません。
- Nestle Aland 28 - Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει καὶ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νεομηνίας ἢ σαββάτων·
- unfoldingWord® Greek New Testament - μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει, καὶ ἐν πόσει, ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς, ἢ νουμηνίας, ἢ Σαββάτων,
- Nova Versão Internacional - Portanto, não permitam que ninguém os julgue pelo que vocês comem ou bebem, ou com relação a alguma festividade religiosa ou à celebração das luas novas ou dos dias de sábado.
- Hoffnung für alle - Darum lasst euch keine Vorschriften machen über eure Ess- und Trinkgewohnheiten oder bestimmte Feiertage, über den Neumondtag und über das, was man am Sabbat tun darf oder nicht.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Vậy đừng cho ai xét đoán anh chị em về món ăn thức uống, về lễ nghi, ngày trăng mới hay ngày Sa-bát.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - เพราะฉะนั้นอย่าให้ใครมาตัดสินท่านจากสิ่งที่ท่านกินหรือดื่มหรือเกี่ยวกับเทศกาลทางศาสนา ไม่ว่าวันฉลองขึ้นหนึ่งค่ำหรือวันสะบาโต
交叉引用
- เนหะมีย์ 8:9 - เนหะมีย์ผู้ว่าราชการ เอสราปุโรหิตผู้สอนกฎบัญญัติ และบรรดาชาวเลวี ซึ่งเป็นผู้ที่สอนประชาชนจึงพูดกับประชาชนทั้งปวงว่า “วันนี้เป็นวันบริสุทธิ์แด่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านทั้งหลาย อย่าร้องไห้ หรือคร่ำครวญเลย” เพราะประชาชนทั้งปวงพากันร้องไห้ขณะที่ฟังข้อความในกฎบัญญัติ
- กิจการของอัครทูต 15:20 - แต่ว่าเราควรเขียนถึงพวกเขา ให้ละเว้นอาหารที่มีมลทินจากรูปเคารพต่างๆ จากการประพฤติผิดทางเพศ ละเว้นการรับประทานเนื้อสัตว์ที่ถูกรัดคอตาย หรือรับประทานเลือด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:1 - จงรักษาเดือนอาบีบ และฉลองปัสกาของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน เพราะในเดือนอาบีบพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านนำท่านออกจากประเทศอียิปต์ในยามค่ำ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:2 - และท่านจงถวายสัตว์จากฝูงแพะแกะและโคเป็นเครื่องสักการะแด่พระผู้เป็นเจ้าในวันปัสกา ในที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้าจะเลือก เพื่อให้เป็นที่สำหรับยกย่องพระนามของพระองค์ที่นั่น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:3 - ท่านอย่ารับประทานกับขนมปังมีเชื้อยีสต์ ในระยะเวลา 7 วันท่านจงรับประทานกับขนมปังไร้เชื้ออันเป็นขนมปังแห่งการทนทุกข์ เพราะท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์อย่างรีบเร่ง เพื่อให้ท่านระลึกถึงวันที่ออกจากแผ่นดินอียิปต์ตลอดชีวิตของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:4 - อย่าให้มีเชื้อยีสต์เหลืออยู่กับท่านไม่ว่าที่ใดเป็นเวลา 7 วัน และอย่าให้มีเนื้อสัตว์ที่ใช้เป็นเครื่องสักการะของเย็นวันแรกเหลือทิ้งไว้จนถึงรุ่งเช้า
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:5 - ท่านอย่าถวายเครื่องสักการะสำหรับวันปัสกาภายในเมืองที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบให้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:6 - แต่จะเป็นที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านจะเลือก เพื่อให้เป็นที่สำหรับยกย่องพระนามของพระองค์ ท่านจงถวายเครื่องสักการะสำหรับวันปัสกาที่นั่น จะเป็นเวลาเย็นช่วงตะวันตกดินซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่ท่านออกจากประเทศอียิปต์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:7 - ท่านจงต้มเนื้อและรับประทานในที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเลือก พอรุ่งเช้าท่านจงกลับไปยังกระโจมที่พักของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:8 - หลังจากท่านรับประทานขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลา 6 วันแล้ว พอวันที่เจ็ดจงประชุมนมัสการเพื่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน ท่านอย่าทำงานในวันนั้น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:9 - ท่านจงนับจากวันที่เริ่มใช้เคียวเกี่ยวข้าวไปจนครบ 7 สัปดาห์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:10 - แล้วท่านจงฉลองเทศกาลครบ 7 สัปดาห์สำหรับพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน พร้อมกับนำเครื่องบูชามาถวายด้วยความสมัครใจ ท่านจงมอบให้ตามที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอวยพรท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:11 - และท่านจงยินดี ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์เลือก เพื่อยกย่องพระนามของพระองค์ที่นั่น ร่วมกับบุตรชายบุตรหญิง ผู้รับใช้ชายและหญิง ชาวเลวีที่อยู่ในเมืองของท่าน ชาวต่างด้าว เด็กกำพร้า และหญิงม่ายในหมู่พวกท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:12 - ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในอียิปต์ และท่านจงปฏิบัติตามกฎเกณฑ์เหล่านี้อย่างเคร่งครัด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:13 - หลังจากที่ท่านรวบรวมพืชผลจากลานนวดข้าวและเครื่องสกัดเหล้าองุ่นแล้ว ท่านจงฉลองเทศกาลอยู่เพิง 7 วัน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:14 - ท่านจงยินดีในงานเทศกาลร่วมกับบุตรชายบุตรหญิง ผู้รับใช้ชายและหญิง ชาวเลวี ชาวต่างด้าว เด็กกำพร้า และแม่ม่ายที่อยู่ในเมืองของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:15 - ท่านจงฉลองเทศกาลเพื่อพระผู้เป็นเจ้า ณ ที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้าเลือกเป็นเวลา 7 วัน เพราะพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอวยพรท่านด้วยพืชผลทั้งสิ้นและการงานทั้งปวงที่ท่านทำ เพื่อให้ท่านมีความชื่นชมยินดีอย่างยิ่ง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:16 - ผู้ชายทุกคนของท่านจงอยู่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านปีละ 3 ครั้ง ในที่ซึ่งพระองค์เลือกคือ ตอนเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลครบ 7 สัปดาห์ และเทศกาลอยู่เพิง พวกเขาจะไม่มาอยู่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าด้วยมือเปล่า
- เฉลยธรรมบัญญัติ 16:17 - ชายทุกคนจะถวายเท่าที่ตนสามารถ ตามแต่พระพรที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบแก่ท่าน
- 1 โครินธ์ 8:7 - มิใช่ว่าทุกคนจะทราบในเรื่องนี้ บางคนยังชินอยู่กับรูปเคารพจนกระทั่งบัดนี้ เวลาพวกเขารับประทานอาหารก็คิดว่าได้บูชาแก่รูปเคารพแล้ว และมโนธรรมของพวกเขาอ่อนแอจึงเป็นมลทิน
- 1 โครินธ์ 8:8 - แต่อาหารไม่ได้นำเราเข้าถึงพระเจ้า เราจะรับประทานหรือไม่ ก็ไม่ทำให้เราดีขึ้นหรือแย่ลง
- 1 โครินธ์ 8:9 - แต่จงระวังว่า ความมีอิสระของท่านจะไม่กลายเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้อ่อนแอสะดุดใจ
- 1 โครินธ์ 8:10 - เพราะถ้าคนมีมโนธรรมอ่อนแอเห็นท่าน ซึ่งเป็นผู้รู้ในเรื่องนี้ กำลังรับประทานอาหารในวิหารที่มีรูปเคารพ จะไม่ทำให้เป็นแรงกระตุ้นให้เขาอยากรับประทานอาหารที่ได้บูชาแก่รูปเคารพแล้วหรือ
- 1 โครินธ์ 8:11 - พระคริสต์สิ้นชีวิตเพื่อพี่น้องที่จิตใจอ่อนแอคนนี้ แต่เพราะความรู้ของท่าน เขาจึงพินาศไป
- 1 โครินธ์ 8:12 - แต่เมื่อท่านกระทำบาปต่อพี่น้อง และทำร้ายมโนธรรมที่อ่อนแอของเขา ท่านก็ได้กระทำบาปต่อพระคริสต์แล้ว
- 1 โครินธ์ 8:13 - ฉะนั้นถ้าสิ่งที่ข้าพเจ้ารับประทานเป็นเหตุให้พี่น้องสะดุดใจ ข้าพเจ้าก็จะไม่รับประทานเนื้อสัตว์อีกเลย เพื่อจะได้ไม่เป็นเหตุให้พี่น้องสะดุดใจ
- เอเสเคียล 4:14 - และข้าพเจ้าพูดว่า “โอ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ดูเถิด ข้าพเจ้าไม่เคยทำสิ่งใดให้เป็นมลทินแก่ตัวข้าพเจ้า นับตั้งแต่เด็กจนถึงบัดนี้ ข้าพเจ้าไม่เคยรับประทานเนื้อสัตว์ที่ตายเองหรือถูกสัตว์ป่าขม้ำตาย ข้าพเจ้าไม่เคยรับประทานเนื้อสัตว์ที่เป็นมลทินเลย”
- กันดารวิถี 10:10 - ในวันที่พวกเจ้ามีความยินดี ในเทศกาลที่กำหนดไว้ และในยามเทศกาลข้างขึ้น พวกเจ้าต้องเป่าแตรยาวในเวลามอบสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย และของถวายเพื่อสามัคคีธรรม และพวกเจ้าจะเป็นที่ระลึกถึง ณ เบื้องหน้าพระเจ้าของพวกเจ้า เราเป็นพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเจ้า”
- เลวีนิติ 17:10 - ถ้าผู้ใดในพงศ์พันธุ์อิสราเอลหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเขารับประทานเลือด เราจะไม่ยอมรับผู้ที่รับประทานเลือด และผู้นั้นจะถูกตัดขาดจากชนชาติของเขา
- เลวีนิติ 17:11 - เพราะชีวิตของร่างกายอยู่ได้ด้วยเลือด และเราให้เจ้าใช้เลือดป้ายที่แท่นบูชาเพื่อเป็นพิธีชดใช้บาปสำหรับจิตวิญญาณของพวกเจ้า เพราะเลือดคือชีวิตซึ่งชดใช้บาปได้
- เลวีนิติ 17:12 - ฉะนั้นเรากล่าวแก่ชาวอิสราเอลแล้วว่า อย่าให้มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้ารับประทานเลือด แม้แต่คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้าก็เช่นกัน
- เลวีนิติ 17:13 - ชาวอิสราเอลผู้ใดหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเขาล่าสัตว์หรือนกที่ใช้เป็นอาหารได้ จะต้องเทเลือดทิ้งแล้วเอาดินกลบ
- เลวีนิติ 17:14 - เพราะชีวิตของสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตอยู่ได้ด้วยเลือด ฉะนั้นเราได้กล่าวแก่ชาวอิสราเอลแล้วว่า เจ้าจะต้องไม่รับประทานเลือดของสิ่งมีชีวิตใดๆ เพราะชีวิตของสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตอยู่ได้ด้วยเลือด ผู้ใดรับประทานเลือดจะถูกตัดขาด
- เลวีนิติ 17:15 - และทุกคนไม่ว่าจะเป็นชาวอิสราเอลหรือคนต่างด้าวรับประทานสัตว์ที่ตายเองหรือถูกสัตว์อื่นขม้ำตาย จะต้องซักผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินจนถึงเย็น จึงจะถือว่าเขาสะอาด
- สดุดี 81:3 - จงเป่าแตรงอน ในยามข้างขึ้น ตอนเดือนหงายในวันเทศกาลของเรา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:3 - ห้ามรับประทานสิ่งที่น่ารังเกียจ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:4 - เนื้อสัตว์ที่ท่านรับประทานได้คือ โค แกะ แพะ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:5 - กวาง ละองละมั่ง เก้ง แพะป่า เลียงผา ละมั่งน้อย และแกะป่า
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:6 - สัตว์เลี้ยงทุกชนิดที่แยกกีบคือแยกเป็น 2 กีบและเคี้ยวเอื้อง ท่านรับประทานได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7 - อย่างไรก็ตาม ห้ามรับประทานสัตว์บางชนิดที่เพียงเคี้ยวเอื้องหรือเพียงมีกีบแยกเป็นสองคือ อูฐ กระต่าย และตัวแบดเจอร์ เพราะสัตว์จำพวกนี้เคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ ซึ่งเป็นมลทินสำหรับท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:8 - และหมู เพราะมันแยกกีบแต่ไม่เคี้ยวเอื้องซึ่งเป็นมลทินสำหรับท่าน ห้ามรับประทานเนื้อสัตว์ประเภทเหล่านี้ และอย่าแตะต้องซากของมัน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:9 - สัตว์น้ำที่ท่านรับประทานได้คือ สัตว์ทุกชนิดที่มีครีบและเกล็ด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:10 - ส่วนสัตว์ที่ไม่มีครีบและเกล็ด ห้ามรับประทาน เพราะเป็นมลทินสำหรับท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:11 - ท่านรับประทานนกทุกชนิดที่ไม่มีมลทินได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:12 - นกที่ท่านไม่ควรรับประทานคือ นกอินทรี แร้งหนวดยาว แร้งดำ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:13 - เหยี่ยวแดง เหยี่ยวดำ เหยี่ยวนกเขาชนิดใดก็ตาม
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:14 - อีกาทุกชนิด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:15 - นกกระจอกเทศ นกเค้าเหยี่ยว นกนางนวล และเหยี่ยวชนิดใดก็ตาม
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:16 - นกเค้าแมวน้อย นกเค้าแมวใหญ่ นกเค้าแมวขาว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:17 - นกกระทุง อีแร้งกินซากศพ นกงั่วกินปลา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:18 - นกกระสา นกกระยางชนิดใดก็ตาม นกกะรางหัวขวาน และค้างคาว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:19 - และแมลงมีปีกทุกชนิดเป็นมลทินสำหรับท่าน ห้ามรับประทาน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:20 - สิ่งที่มีปีกทุกชนิดที่สะอาด ท่านรับประทานได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 14:21 - ห้ามรับประทานสิ่งที่ตายเอง ท่านให้คนพลัดถิ่นที่อยู่ในเมืองของท่านรับประทานได้ หรือขายให้แก่ชนชาติอื่นได้ เพราะท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์ต่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน อย่าต้มลูกแพะในน้ำนมของแม่มัน
- 1 ซามูเอล 20:5 - ดาวิดพูดกับโยนาธานว่า “ดูเถิด พรุ่งนี้เป็นวันเทศกาลข้างขึ้น และข้าพเจ้าควรจะต้องไปนั่งร่วมโต๊ะกับกษัตริย์ แต่ปล่อยให้ข้าพเจ้าไปเถิด จะได้ซ่อนตัวอยู่ในทุ่งนาจนกระทั่ง 3 วันนับจากนี้ในตอนเย็น
- 2 พงศ์กษัตริย์ 4:23 - เขาถามนางว่า “ทำไมเธอจึงจะไปหาท่านในวันนี้เล่า มันไม่ใช่วันข้างขึ้นหรือวันสะบาโตนี่นา” นางตอบว่า “ท่านไม่ต้องกังวลหรอก”
- สดุดี 42:4 - ขณะที่หัวใจข้าพเจ้ากำลังแตกสลาย มีสิ่งที่ข้าพเจ้าจำได้คือ ข้าพเจ้าเคยนำขบวนฝูงชน ไปยังพระตำหนักของพระเจ้า พร้อมด้วยเสียงโห่ร้องและเพลง เป็นการแสดงความขอบคุณ ท่ามกลางหมู่ชนในงานฉลองเทศกาล
- เลวีนิติ 23:1 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า
- เลวีนิติ 23:2 - “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘เทศกาลที่กำหนดไว้ของพระผู้เป็นเจ้าที่เจ้าจะต้องประกาศว่า เป็นการประชุมอันบริสุทธิ์ เป็นเทศกาลของเราที่กำหนดไว้ มีตามนี้คือ
- เลวีนิติ 23:3 - เจ้าทำงาน 6 วันได้ แต่วันที่เจ็ดเป็นวันสะบาโตเพื่อพักผ่อนอย่างแท้จริง เป็นการประชุมอันบริสุทธิ์ เจ้าจงอย่าทำงานใดๆ เพราะเป็นวันสะบาโตสำหรับพระผู้เป็นเจ้า ไม่ว่าจะอาศัยอยู่ที่ใดก็ตาม
- เลวีนิติ 23:4 - เทศกาลอื่นๆ ที่กำหนดไว้ของพระผู้เป็นเจ้า เป็นการประชุมอันบริสุทธิ์ที่เจ้าจะต้องประกาศตามเวลาที่กำหนดสำหรับพวกเขา
- เลวีนิติ 23:5 - ในเดือนแรก วันที่สิบสี่ของเดือนเวลาโพล้เพล้เป็นวันปัสกา ของพระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 23:6 - วันที่สิบห้าของเดือนเดียวกันเป็นเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ สำหรับพระผู้เป็นเจ้า พวกเจ้าต้องรับประทานขนมปังไร้เชื้อในระยะ 7 วัน
- เลวีนิติ 23:7 - ในวันแรกนั้นเจ้าจงมีการประชุมอันบริสุทธิ์ จงอย่าลงแรงทำงาน
- เลวีนิติ 23:8 - แต่จงถวายเครื่องสักการะด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้าในระยะ 7 วัน วันที่เจ็ดเป็นการประชุมอันบริสุทธิ์ เจ้าจงอย่าลงแรงทำงาน’”
- เลวีนิติ 23:9 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า
- เลวีนิติ 23:10 - “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘เมื่อพวกเจ้าก้าวเข้าไปในแผ่นดินที่เรามอบให้แก่เจ้า และพวกเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผล เจ้าก็จงนำฟ่อนแรกที่เก็บเกี่ยวได้มามอบกับปุโรหิต
- เลวีนิติ 23:11 - และเขาจะโบกฟ่อนข้าวขึ้นลง ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าเพื่อให้พวกเจ้าเป็นที่ยอมรับ ปุโรหิตจะโบกฟ่อนข้าวนั้นในวันรุ่งขึ้นหลังจากวันสะบาโต
- เลวีนิติ 23:12 - ในวันที่เจ้าโบกฟ่อนข้าว เจ้าก็จงถวายแกะตัวผู้อายุ 1 ปีที่ปราศจากตำหนิ เป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 23:13 - พร้อมกับเครื่องธัญญบูชาเป็นแป้งสาลีชั้นเยี่ยมหนึ่งส่วนห้าเอฟาห์ผสมกับน้ำมัน ถวายด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้า ส่งกลิ่นหอมอันน่าพอใจ และมีเหล้าองุ่นหนึ่งส่วนสี่ฮิน เป็นเครื่องดื่มบูชา
- เลวีนิติ 23:14 - พวกเจ้าอย่ารับประทานขนมปังหรือเมล็ดข้าวดิบและข้าวคั่วจนกว่าวันที่เจ้าจะนำเครื่องสักการะของพระเจ้าของเจ้ามาถวาย และจงถือเป็นกฎเกณฑ์ของทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าไปตลอดกาล ไม่ว่าจะอาศัยอยู่ที่ใดก็ตาม
- เลวีนิติ 23:15 - หลังจากวันสะบาโตแล้ว เจ้าจงนับให้ครบ 7 สัปดาห์เต็มนับจากวันรุ่งขึ้นอันเป็นวันที่เจ้านำฟ่อนข้าวเป็นเครื่องโบกถวาย
- เลวีนิติ 23:16 - ในวันที่ห้าสิบ เป็นวันรุ่งขึ้นหลังจากวันสะบาโตครั้งที่เจ็ด พวกเจ้าจึงนำข้าวใหม่มาถวายเป็นเครื่องธัญญบูชาแด่พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 23:17 - พวกเจ้าจงนำขนมปัง 2 ก้อนจากที่อยู่อาศัยของเจ้าเพื่อโบกถวาย ใช้แป้งสาลีชั้นเยี่ยมหนึ่งส่วนห้าเอฟาห์ใส่เชื้อยีสต์ และอบเป็นผลแรกสำหรับพระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 23:18 - และสิ่งที่เจ้าจะถวายกับขนมปังคือลูกแกะตัวผู้ 7 ตัวไม่มีตำหนิอายุ 1 ปี โคหนุ่ม 1 ตัวจากฝูง และแกะตัวผู้ 2 ตัว เป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า พร้อมกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชา เป็นของถวายด้วยไฟส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจของพระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 23:19 - และพวกเจ้าจงถวายแพะตัวผู้เป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้ 2 ตัวอายุ 1 ปีเป็นเครื่องสักการะแห่งของถวายเพื่อสามัคคีธรรม
- เลวีนิติ 23:20 - ปุโรหิตจะโบกสิ่งเหล่านี้ขึ้นลงพร้อมกับขนมปังที่อบจากผลแรกเพื่อเป็นเครื่องโบกถวาย กับลูกแกะ 2 ตัว ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า สิ่งเหล่านี้จะบริสุทธิ์สำหรับพระผู้เป็นเจ้า และจะเป็นของปุโรหิต
- เลวีนิติ 23:21 - และพวกเจ้าจงมีการประชุมอันบริสุทธิ์ และประกาศในวันเดียวกันว่าเจ้าจะไม่ลงแรงทำงาน จงถือเป็นกฎเกณฑ์ของทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าไปตลอดกาล ไม่ว่าจะอาศัยอยู่ที่ใดก็ตาม
- เลวีนิติ 23:22 - เมื่อพวกเจ้าเก็บเกี่ยวนาของเจ้า อย่าเกี่ยวข้าวจนสุดขอบนา หรือเก็บรวงข้าวที่เกี่ยวตกหล่นไว้หลังจากเก็บเกี่ยวเสร็จแล้ว เจ้าจงทิ้งไว้ให้คนจนและคนต่างด้าว เราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า’”
- เลวีนิติ 23:23 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า
- เลวีนิติ 23:24 - “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘ในวันแรกของเดือนเจ็ด พวกเจ้าจงพักผ่อนอย่างแท้จริง รำลึกถึงด้วยการเป่าแตรงอน เป็นวันประชุมอันบริสุทธิ์
- เลวีนิติ 23:25 - จงอย่าลงแรงทำงาน และจงถวายเครื่องสักการะด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้า’”
- เลวีนิติ 23:26 - และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า
- เลวีนิติ 23:27 - “วันที่สิบของเดือนเจ็ดนี้เป็นวันทำพิธีชดใช้บาป จะเป็นเวลาประชุมอันบริสุทธิ์สำหรับพวกเจ้า และเจ้าจะต้องงดอาหาร รวมทั้งสิ่งที่ให้ความสุขสำราญ แล้วถวายเครื่องสักการะด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 23:28 - และอย่าทำงานในวันนั้น เพราะเป็นวันชดใช้บาปเพื่อชดใช้บาปให้แก่พวกเจ้า ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า
- เลวีนิติ 23:29 - เพราะว่าถ้าใครไม่งดอาหารและสิ่งที่ให้ความสุขสำราญในวันนั้น จะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของตน
- เลวีนิติ 23:30 - และถ้าใครทำงานในวันนั้น เราจะทำให้เขาตายไปจากชนชาติของเขา
- เลวีนิติ 23:31 - พวกเจ้าจงอย่าทำงาน และจงถือเป็นกฎเกณฑ์ของทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าไปตลอดกาล ไม่ว่าจะอาศัยอยู่ที่ใดก็ตาม
- เลวีนิติ 23:32 - จะเป็นวันสะบาโตให้เจ้าหยุดพักผ่อนอย่างแท้จริง จงงดอาหารและสิ่งที่ให้ความสุขสำราญ เจ้าจงถือกฎวันสะบาโตโดยเริ่มจากเย็นวันที่เก้าของเดือนจนถึงเย็นของวันต่อไป”
- เลวีนิติ 23:33 - และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า
- เลวีนิติ 23:34 - “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘วันที่สิบห้าเดือนเจ็ดนี้เป็นเทศกาลอยู่เพิงสำหรับพระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลานาน 7 วัน
- เลวีนิติ 23:35 - ในวันแรกจงนับว่าเป็นวันประชุมอันบริสุทธิ์ พวกเจ้าอย่าลงแรงทำงาน
- เลวีนิติ 23:36 - จงถวายเครื่องสักการะด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลา 7 วัน และวันที่แปดพวกเจ้าจงมีวันประชุมอันบริสุทธิ์พร้อมกับถวายเครื่องสักการะด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้า นับว่าเป็นวันประชุม จงอย่าลงแรงทำงาน
- เลวีนิติ 23:37 - นี่คือเทศกาลต่างๆ ที่กำหนดไว้ของพระผู้เป็นเจ้า ซึ่งพวกเจ้าจะประกาศว่าเป็นวันประชุมอันบริสุทธิ์ เพื่อถวายเครื่องสักการะด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้า อันได้แก่สัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย เครื่องธัญญบูชา เครื่องสักการะและเครื่องดื่มบูชาต่างๆ แต่ละสิ่งตามความเหมาะสมของวันและเวลา
- เลวีนิติ 23:38 - พวกเจ้าจะมอบเครื่องถวายเหล่านี้แด่พระผู้เป็นเจ้านอกเหนือจากวันสะบาโตสำหรับพระผู้เป็นเจ้า นอกเหนือจากเครื่องบรรณาการ เครื่องสักการะทั้งปวงอันเนื่องมาจากคำสาบานและความสมัครใจ
- เลวีนิติ 23:39 - ในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ด เมื่อพวกเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผลได้จากนา เจ้าจงรักษาเทศกาลสำหรับพระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลา 7 วัน ให้วันแรกเป็นวันพักผ่อน และวันที่แปดอีกวันที่เป็นวันพักผ่อน
- เลวีนิติ 23:40 - ในวันแรก พวกเจ้าจงเอาผลจากต้นที่งามเด่น กิ่งอินทผลัม กิ่งจากไม้ใบ และหลิวจากธารน้ำ และพวกเจ้าจะยินดี ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลา 7 วัน
- เลวีนิติ 23:41 - พวกเจ้าจงถือเป็นเทศกาลสำหรับพระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลา 7 วันต่อปี และจงถือเป็นกฎเกณฑ์ของทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าไปตลอดกาล จงถือเทศกาลนี้ในเดือนที่เจ็ด
- เลวีนิติ 23:42 - เจ้าจงอาศัยอยู่ในเพิง 7 วัน ทุกคนที่เป็นชาวอิสราเอลโดยกำเนิดจะอาศัยอยู่ในเพิง
- เลวีนิติ 23:43 - เพื่อทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าจะได้ทราบว่า เราให้ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในเพิงเมื่อเรานำพวกเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเจ้า’”
- เลวีนิติ 23:44 - ดังนั้น โมเสสจึงกล่าวแก่ชาวอิสราเอลถึงเรื่องเทศกาลต่างๆ ที่กำหนดไว้ของพระผู้เป็นเจ้า
- กิจการของอัครทูต 11:3 - โดยพูดว่า “ท่านไปยังบ้านของพวกที่ไม่ได้เข้าสุหนัตแล้วก็รับประทานร่วมกับเขา”
- กิจการของอัครทูต 11:4 - เปโตรเริ่มอธิบายทุกสิ่งให้พวกเขาฟังตามขั้นตอนว่า
- กิจการของอัครทูต 11:5 - “ข้าพเจ้าอยู่ในเมืองยัฟฟา กำลังอธิษฐานอยู่และข้าพเจ้าตกอยู่ในภวังค์เห็นภาพนิมิต มีสิ่งหนึ่งเหมือนผ้าผืนใหญ่ ทั้ง 4 มุมหย่อนลงมาจากสวรรค์ ลงมายังที่ซึ่งข้าพเจ้าอยู่
- กิจการของอัครทูต 11:6 - เมื่อมองดูก็เห็นพวกสัตว์สี่เท้า สัตว์ป่า สัตว์เลื้อยคลาน และนกในอากาศ
- กิจการของอัครทูต 11:7 - แล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงกล่าวว่า ‘เปโตร จงลุกขึ้นเถิด ฆ่าและกินเสีย’
- กิจการของอัครทูต 11:8 - ข้าพเจ้าตอบว่า ‘ไม่ได้หรอก พระองค์ท่าน ข้าพเจ้าไม่เคยให้สิ่งใดที่ไม่บริสุทธิ์หรือมีมลทินเข้าปากของข้าพเจ้า’
- กิจการของอัครทูต 11:9 - เสียงพูดจากสวรรค์เป็นครั้งที่สองว่า ‘สิ่งที่พระเจ้าได้ทำให้สะอาดแล้ว ก็อย่าเรียกว่าไม่บริสุทธิ์’
- กิจการของอัครทูต 11:10 - หลังจากที่เกิดขึ้น 3 ครั้งแล้วผืนผ้านั้นก็กลับขึ้นไปในสวรรค์อีก
- กิจการของอัครทูต 11:11 - ทันใดนั้นเอง ชาย 3 คนที่ถูกส่งมาหาข้าพเจ้าจากซีซารียาก็หยุดอยู่ที่บ้านซึ่งข้าพเจ้าพักอยู่
- กิจการของอัครทูต 11:12 - พระวิญญาณกล่าวกับข้าพเจ้าว่า ไม่ต้องลังเลใจที่จะไปกับพวกเขา พี่น้อง 6 คนนี้ก็ได้ไปกับข้าพเจ้าด้วย และพวกเราเข้าไปในบ้านของชายผู้นั้น
- กิจการของอัครทูต 11:13 - ท่านบอกพวกเราว่า ท่านเห็นทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาปรากฏในบ้านของท่านและบอกท่านว่า ‘ส่งคนไปหาซีโมนหรือที่มีอีกชื่อหนึ่งว่าเปโตร ที่เมืองยัฟฟา
- กิจการของอัครทูต 11:14 - เขาจะนำเรื่องมาบอกท่าน เพื่อให้ท่านและทุกคนในบ้านรับชีวิตที่รอดพ้น’
- กิจการของอัครทูต 11:15 - เมื่อข้าพเจ้าเริ่มต้นพูด พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็มาสถิตกับคนเหล่านั้น ดังที่เคยลงมาสถิตกับพวกเราในตอนแรก
- กิจการของอัครทูต 11:16 - แล้วข้าพเจ้าก็ระลึกถึงสิ่งที่พระเยซูเจ้าได้กล่าวไว้ว่า ‘ยอห์นให้บัพติศมาด้วยน้ำ แต่เจ้าจะรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์’
- กิจการของอัครทูต 11:17 - ดังนั้น ถ้าพระเจ้าให้ของประทานแก่พวกเขา ดังที่พระองค์ให้แก่พวกเราซึ่งเชื่อในพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าเป็นใครที่จะคิดว่าตนเองจะคัดค้านพระเจ้าได้”
- กิจการของอัครทูต 11:18 - เมื่อคนเหล่านั้นได้ยินดังนั้นแล้วก็มิได้ค้านอีกต่อไป และสรรเสริญพระเจ้าว่า “ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว พระเจ้าได้โปรดให้บรรดาคนนอกกลับใจเพื่อจะมีชีวิตใหม่ด้วย”
- เลวีนิติ 11:2 - “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘สิ่งมีชีวิตในจำพวกสัตว์บกที่เจ้าจะรับประทานได้ก็คือ
- เลวีนิติ 11:3 - สัตว์ทุกชนิดที่แยกกีบคือแยกเป็น 2 กีบ และเคี้ยวเอื้อง เจ้ารับประทานได้
- เลวีนิติ 11:4 - อย่างไรก็ตาม ห้ามเจ้ารับประทานสัตว์บางชนิดที่เพียงเคี้ยวเอื้องหรือเพียงแต่มีกีบแยกเป็น 2 กีบ เช่นอูฐ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ ซึ่งเป็นมลทินสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:5 - และตัวแบดเจอร์ เพราะสัตว์จำพวกนี้เคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ ซึ่งเป็นมลทินสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:6 - และกระต่าย เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ ซึ่งเป็นมลทินสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:7 - และหมู เพราะมันแยกกีบออกเป็น 2 กีบ แต่ไม่เคี้ยวเอื้องซึ่งเป็นมลทินสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:8 - ห้ามเจ้ารับประทานเนื้อสัตว์ประเภทเหล่านี้ และอย่าแตะต้องซากของมัน เพราะมันเป็นมลทินสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:9 - สัตว์น้ำที่เจ้ารับประทานได้คือ สัตว์ทุกชนิดที่มีครีบและเกล็ด ซึ่งอาศัยอยู่ในน้ำไม่ว่าทะเลหรือแม่น้ำ
- เลวีนิติ 11:10 - ส่วนสัตว์หรือสิ่งมีชีวิตในทะเลหรือแม่น้ำที่ไม่มีครีบและเกล็ดล้วนเป็นที่น่าขยะแขยงสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:11 - สัตว์เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งน่าขยะแขยงสำหรับเจ้าเสมอ อย่ารับประทานเนื้อ ซากของมันก็น่าขยะแขยงสำหรับเจ้าเช่นกัน
- เลวีนิติ 11:12 - สัตว์น้ำทุกชนิดที่ไม่มีครีบและเกล็ด เป็นที่น่าขยะแขยงสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:13 - นกที่น่าขยะแขยงสำหรับเจ้า ไม่ควรรับประทานคือ นกอินทรี แร้งหนวดยาว แร้งดำ
- เลวีนิติ 11:14 - เหยี่ยวแดง เหยี่ยวดำชนิดใดก็ตาม
- เลวีนิติ 11:15 - อีกาทุกชนิด
- เลวีนิติ 11:16 - นกกระจอกเทศ นกเค้าเหยี่ยว นกนางนวล และเหยี่ยวชนิดใดก็ตาม
- เลวีนิติ 11:17 - นกเค้าแมวน้อย นกงั่วกินปลาและนกเค้าแมวใหญ่
- เลวีนิติ 11:18 - นกเค้าแมวขาว นกกระทุง อีแร้งกินซากศพ
- เลวีนิติ 11:19 - นกกระสา นกกระยางชนิดใดก็ตาม นกกะรางหัวขวาน และค้างคาว
- เลวีนิติ 11:20 - แมลงมีปีกทุกชนิดคลานสี่ขาก็น่าขยะแขยงสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:21 - แต่แมลงมีปีกชนิดคลานที่เจ้ารับประทานได้มีขาเป็นปล้องสี่ขาและกระโดดไปบนดินได้
- เลวีนิติ 11:22 - แมลงที่เจ้ารับประทานได้คือ ประเภทตั๊กแตนใหญ่ เรไร จิ้งหรีด และตั๊กแตนเล็ก
- เลวีนิติ 11:23 - แต่แมลงมีปีกอื่นๆ ที่มีสี่ขาน่าขยะแขยงสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:24 - สัตว์เหล่านี้จะทำให้เจ้าเป็นมลทิน คนที่แตะต้องซากสัตว์จะเป็นมลทินจนถึงเย็น
- เลวีนิติ 11:25 - และใครก็ตามที่ยกหามซากสัตว์ส่วนใดส่วนหนึ่งจะต้องซักเครื่องแต่งกายของตนและเป็นมลทินจนถึงเย็น
- เลวีนิติ 11:26 - สัตว์ทุกตัวที่แยกกีบแต่ไม่แบ่งเป็น 2 กีบหรือไม่เคี้ยวเอื้องก็เป็นมลทินสำหรับเจ้า ทุกคนที่แตะต้องสัตว์นั้นจะเป็นมลทิน
- เลวีนิติ 11:27 - และสัตว์สี่เท้าทุกตัวที่เดินอุ้งเท้าราบเป็นมลทินสำหรับเจ้า ใครที่แตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินจนถึงเย็น
- เลวีนิติ 11:28 - คนที่ยกหามซากของมันจะต้องซักเครื่องแต่งกายของตนและจะเป็นมลทินจนถึงเย็น
- เลวีนิติ 11:29 - สัตว์ที่คลานบนพื้นดินที่เป็นมลทินสำหรับเจ้าคือ อีเห็น หนู สัตว์ประเภทตะกวด
- เลวีนิติ 11:30 - ตุ๊กแก จระเข้ จิ้งจก จิ้งเหลน และกิ้งก่า
- เลวีนิติ 11:31 - สัตว์เลื้อยคลานเหล่านี้เป็นมลทินสำหรับเจ้า ผู้ใดแตะต้องตัวที่ตายแล้ว จะเป็นมลทินจนถึงเย็น
- เลวีนิติ 11:32 - และถ้าตัวที่ตายแล้วตกบนสิ่งใด สิ่งนั้นก็เป็นมลทิน ไม่ว่าภาชนะใดๆ ที่ทำด้วยไม้ หรือผ้า หรือหนังสัตว์ หรือถุงย่ามก็จะต้องจุ่มน้ำ และเป็นมลทินจนถึงเย็น จากนั้นจึงจะสะอาด
- เลวีนิติ 11:33 - และถ้าสัตว์ตัวใดตกในภาชนะดินเผา ทุกสิ่งที่อยู่ในภาชนะจะเป็นมลทิน และเจ้าต้องทุบให้แตก
- เลวีนิติ 11:34 - ถ้าอาหารที่รับประทานได้มีน้ำจากภาชนะดังกล่าวปนอยู่ ก็จะเป็นมลทิน และเครื่องดื่มทุกชนิดจากภาชนะนั้นก็เป็นมลทิน
- เลวีนิติ 11:35 - อะไรก็ตามที่แตะต้องซากสัตว์จะเป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นเตาอบหรือเตาไฟก็ตาม จะต้องทุบแตกให้หมด เพราะเป็นมลทิน และจะเป็นมลทินสำหรับเจ้า
- เลวีนิติ 11:36 - อย่างไรก็ตาม น้ำพุหรือบ่อเก็บน้ำจะยังสะอาดอยู่ แต่ถ้าผู้ใดแตะต้องซากสัตว์ที่ตกลงในน้ำก็จะเป็นมลทิน
- เลวีนิติ 11:37 - และถ้าซากสัตว์ตกใส่เมล็ดพืชที่จะใช้หว่าน เมล็ดก็ยังสะอาด
- เลวีนิติ 11:38 - แต่ถ้าเมล็ดถูกน้ำรดและซากสัตว์ตกใส่ซ้ำ เมล็ดก็จะเป็นมลทินสำหรับพวกเจ้า
- เลวีนิติ 11:39 - ถ้าสัตว์ที่เจ้าใช้เป็นอาหารรับประทานนั้นตายเอง ใครก็ตามแตะต้องซากสัตว์จะเป็นมลทินจนถึงเย็น
- เลวีนิติ 11:40 - ผู้ใดรับประทานซากสัตว์ต้องซักล้างเครื่องแต่งกายของตนและจะเป็นมลทินจนถึงเย็น ผู้ที่แบกหามซากสัตว์ไปจะต้องซักล้างเครื่องแต่งกายและเป็นมลทินจนถึงเย็นเช่นกัน
- เลวีนิติ 11:41 - สัตว์เลื้อยคลานทุกชนิดที่คลานไปบนดินน่าขยะแขยงและห้ามรับประทาน
- เลวีนิติ 11:42 - อะไรที่ใช้ท้องคืบคลานไป และอะไรที่เดินด้วยสี่เท้า หรือมีหลายขา ทุกสิ่งที่คลานไปบนพื้นดิน ห้ามพวกเจ้ารับประทาน เพราะมันเป็นมลทิน
- เลวีนิติ 11:43 - อย่าทำให้ตัวเองเป็นที่น่าขยะแขยงเพราะสัตว์เลื้อยคลาน และเจ้าอย่าทำให้ตัวเองมีมลทินไปด้วยกับสัตว์เหล่านั้น และกลายเป็นคนมีมลทินก็เพราะมัน
- เลวีนิติ 11:44 - ด้วยว่าเราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเจ้า ฉะนั้นจงชำระตัวให้บริสุทธิ์ และจงเป็นผู้บริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์ เจ้าจงอย่าทำตัวให้เป็นมลทินจากสิ่งทั้งหลายที่เลื้อยคลานบนดิน
- เลวีนิติ 11:45 - ด้วยว่าเราคือพระผู้เป็นเจ้า ผู้นำเจ้าออกมาจากแผ่นดินอียิปต์เพื่อเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า ฉะนั้นเจ้าจงเป็นผู้บริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์’”
- เลวีนิติ 11:46 - นี่เป็นกฎบัญญัติเกี่ยวกับสัตว์และนก และสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่เคลื่อนไหวในน้ำ และทุกสิ่งที่คลานบนดิน
- เลวีนิติ 11:47 - เพื่อให้ท่านเห็นความแตกต่างระหว่างสิ่งมีมลทินและสิ่งสะอาด และระหว่างสิ่งมีชีวิตที่รับประทานได้และสิ่งมีชีวิตที่รับประทานไม่ได้
- เนหะมีย์ 10:31 - และถ้าประชาชนของแผ่นดินนำสินค้าหรือธัญพืชมาขายในวันสะบาโต พวกเราก็จะไม่ซื้อในวันสะบาโตหรือในวันบริสุทธิ์ใดๆ และในปีที่เจ็ดเราจะละเว้นจากการเพาะปลูก และจะยกหนี้สินทั้งสิ้น
- อิสยาห์ 1:13 - อย่านำเครื่องสักการะซึ่งไม่มีความหมายมาถวายอีก เครื่องหอมเป็นสิ่งน่ารังเกียจสำหรับเรา รวมทั้งเทศกาลข้างขึ้น วันสะบาโต และการเรียกประชุมในเทศกาลต่างๆ เราทนต่อการประชุมเทศกาลที่เกี่ยวโยงกับความชั่วร้ายไม่ได้
- 1 ซามูเอล 20:18 - แล้วโยนาธานพูดกับดาวิดว่า “พรุ่งนี้เป็นวันเทศกาลข้างขึ้น และจะเป็นที่สังเกตได้ว่าท่านไม่อยู่ เพราะที่นั่งของท่านจะว่าง
- อาโมส 8:5 - พวกท่านคิดในใจดังนี้ว่า “เมื่อไหร่ยามข้างขึ้นจะผ่านพ้นไปเสียที พวกเราจะได้ขายธัญพืช และเมื่อไหร่วันสะบาโตจะผ่านพ้นไปเสียที พวกเราจะได้ประกาศขายข้าวสาลี เพื่อพวกเราจะได้ลดปริมาณน้ำหนักเอฟาห์ ให้น้อยลง เพิ่มราคาเชเขล ให้มากขึ้น และโกงด้วยตาชั่งที่ไม่เที่ยงตรง
- เอเสเคียล 46:1 - พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “ประตูลานตำหนักที่หันไปทางทิศตะวันออกให้ปิดไว้ระหว่างวันทำงานตลอดทั้งหกวัน แต่ให้เปิดในวันสะบาโตและวันข้างขึ้น
- เอเสเคียล 46:2 - ผู้ยิ่งใหญ่จะเข้ามาทางมุขประตูจากด้านนอก และยืนข้างเสาประตู บรรดาปุโรหิตจะต้องมอบสัตว์ที่เผาเป็นของถวาย และมอบของถวายเพื่อสามัคคีธรรมเป็นเครื่องสักการะของเขา เขาจะต้องนมัสการที่ธรณีประตูทางเข้า แล้วจึงออกไป แต่ไม่ปิดประตูจนกว่าจะถึงเวลาเย็น
- เอเสเคียล 46:3 - ประชาชนของแผ่นดินจะก้มนมัสการที่ทางเข้าประตูนั้น ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า ในวันสะบาโตและวันข้างขึ้น
- เลวีนิติ 16:31 - เป็นวันสะบาโตให้เจ้าหยุดพักผ่อนอย่างแท้จริง และเจ้าจะงดอาหารและสิ่งที่ให้ความสุขสำราญ ให้ถือเป็นกฎเกณฑ์ตลอดไป
- 1 โครินธ์ 10:28 - แต่ถ้ามีใครบอกท่านว่า “สิ่งนี้ได้บูชาแก่รูปเคารพแล้ว” ก็อย่ารับประทาน เพราะเห็นแก่คนที่บอกท่านและแก่มโนธรรมด้วย
- 1 โครินธ์ 10:29 - ข้าพเจ้าหมายถึงมโนธรรมของคนนั้น ไม่ใช่ของท่าน ทำไมการมีอิสระของข้าพเจ้าจะต้องถูกตำหนิเพราะมโนธรรมของคนอื่น
- 1 โครินธ์ 10:30 - ถ้าข้าพเจ้ารับประทานอาหารด้วยมีใจขอบคุณพระเจ้า แล้วทำไมจึงมีคนว่าร้าย ในเมื่อข้าพเจ้าขอบคุณพระเจ้าเล่า
- 1 โครินธ์ 10:31 - ฉะนั้น ไม่ว่าท่านดื่มกินสิ่งใด หรือไม่ว่ากระทำสิ่งใด ก็จงทำทุกสิ่งเพื่อพระบารมีของพระเจ้า
- กาลาเทีย 2:12 - ก่อนหน้านี้ เขาเคยรับประทานร่วมกับคนนอก แต่เมื่อคนของยากอบมาถึง เขากลับแยกตัวออกไปจากพวกคนนอก เพราะเขากลัวกลุ่มคนที่สนับสนุนการเข้าสุหนัต
- กาลาเทีย 2:13 - ครั้นแล้วชาวยิวอื่นๆ ก็พากันทำตัวเป็นคนประเภทหน้าไหว้หลังหลอกตามเขาไปด้วย จนแม้แต่บาร์นาบัส ก็ถูกชักนำไปเพราะความหน้าไหว้หลังหลอกของเขาเหล่านั้น
- ฮีบรู 9:10 - ในเมื่อเป็นเพียงเรื่องอาหารและเครื่องดื่ม และพิธีชำระล้างด้วยวิธีต่างๆ กัน อันเป็นกฎเกณฑ์สำหรับร่างกาย ซึ่งใช้ได้จนกระทั่งถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนแปลงแก้ไขใหม่
- กันดารวิถี 28:1 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า
- กันดารวิถี 28:2 - “จงบัญชาชาวอิสราเอลโดยบอกพวกเขาว่า ‘เจ้าจงจัดการของถวายสำหรับเรา อาหารสำหรับของถวายด้วยไฟจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจ จงถวายให้เราตามกำหนดเวลา’
- กันดารวิถี 28:3 - และเจ้าจงบอกพวกเขาว่า ‘นี่คือของถวายด้วยไฟที่เจ้าจะถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปีปราศจากตำหนิ 2 ตัว เป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายประจำทุกวัน
- กันดารวิถี 28:4 - เจ้าจงถวายแกะ 1 ตัวในเวลาเช้า และอีก 1 ตัวในเวลาโพล้เพล้
- กันดารวิถี 28:5 - แป้งสาลีชั้นเยี่ยมหนึ่งส่วนสิบเอฟาห์ผสมกับน้ำมันหนึ่งส่วนสี่ฮินเป็นเครื่องธัญญบูชา
- กันดารวิถี 28:6 - นี่คือสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายประจำที่จัดตั้งขึ้นที่ภูเขาซีนาย เป็นของถวายด้วยไฟจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า
- กันดารวิถี 28:7 - เครื่องดื่มบูชาจงเป็นสุราหนึ่งในสี่ฮินสำหรับลูกแกะแต่ละตัว เจ้าจงเทเครื่องดื่มบูชาแด่พระผู้เป็นเจ้าในสถานที่บริสุทธิ์
- กันดารวิถี 28:8 - เจ้าจงถวายลูกแกะอีกตัวในเวลาโพล้เพล้ เช่นเดียวกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายในเวลาเช้า เจ้าจงมอบให้ดั่งของถวายด้วยไฟซึ่งจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า
- กันดารวิถี 28:9 - ในวันสะบาโตจงถวายลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปีปราศจากตำหนิ 2 ตัว แป้งสาลีชั้นเยี่ยมหนึ่งส่วนห้าเอฟาห์ผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชา พร้อมด้วยเครื่องดื่มบูชา
- กันดารวิถี 28:10 - นี่คือสัตว์ที่เผาเป็นของถวายทุกวันสะบาโต นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ
- กันดารวิถี 28:11 - ทุกๆ วันแรกของเดือน จงมอบสัตว์ที่เผาเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า คือโคหนุ่ม 2 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 7 ตัว ซึ่งปราศจากตำหนิ
- กันดารวิถี 28:12 - จงถวายแป้งสาลีชั้นเยี่ยมสามส่วนสิบเอฟาห์ผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชาด้วยกันกับโคหนุ่มแต่ละตัว และจงถวายแป้งสาลีชั้นเยี่ยมหนึ่งส่วนห้าเอฟาห์ผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชาด้วยกันกับแกะตัวผู้
- กันดารวิถี 28:13 - และจงถวายแป้งสาลีชั้นเยี่ยมหนึ่งในสิบผสมน้ำมันเป็นเครื่องดื่มธัญญบูชาด้วยกันกับลูกแกะตัวผู้แต่ละตัว เป็นสัตว์ที่เผาเป็นของถวายด้วยไฟจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า
- กันดารวิถี 28:14 - ส่วนเครื่องดื่มบูชาจะเป็นเหล้าองุ่นครึ่งฮินสำหรับโคหนุ่มแต่ละตัว หนึ่งในสามฮินสำหรับแกะตัวผู้ และหนึ่งในสี่ฮินสำหรับลูกแกะตัวผู้ นี่คือสัตว์ที่เผาเป็นของถวายสำหรับวันข้างขึ้นในแต่ละเดือนตลอดทั้งปี
- กันดารวิถี 28:15 - นอกจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำแล้ว เจ้าจงถวายแพะตัวผู้เป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปแด่พระผู้เป็นเจ้าด้วย
- กันดารวิถี 28:16 - วันที่สิบสี่ของเดือนแรก เป็นวันปัสกาของพระผู้เป็นเจ้า
- กันดารวิถี 28:17 - และวันที่สิบห้าของเดือนนี้เป็นเทศกาล จงรับประทานขนมปังไร้เชื้อในระยะ 7 วัน
- กันดารวิถี 28:18 - ในวันแรกจงจัดการให้มีการประชุมอันบริสุทธิ์ และจงอย่าลงแรงทำงาน
- กันดารวิถี 28:19 - จงมอบของถวายด้วยไฟ ซึ่งเป็นสัตว์ที่เผาเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า ได้แก่โคหนุ่ม 2 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 7 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ
- กันดารวิถี 28:20 - จงถวายแป้งสาลีชั้นเยี่ยมสามส่วนสิบเอฟาห์ผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชาด้วยกันกับโคหนุ่มแต่ละตัว และหนึ่งในห้าถวายด้วยกันกับแกะตัวผู้
- กันดารวิถี 28:21 - จงถวายหนึ่งในสิบด้วยกันกับลูกแกะแต่ละตัว
- กันดารวิถี 28:22 - จงถวายแพะตัวผู้เป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป เพื่อทำพิธีชดใช้บาปสำหรับพวกเจ้า
- กันดารวิถี 28:23 - เจ้าจงถวายสิ่งเหล่านี้ นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายในเวลาเช้า ซึ่งเป็นสัตว์ที่เผาเป็นของถวายประจำ
- กันดารวิถี 28:24 - ทุกๆ วันเจ้าจงเตรียมของถวายด้วยไฟเป็นประจำเป็นเวลา 7 วัน เพื่อให้ส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า จงถวายเพิ่มจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ
- กันดารวิถี 28:25 - และในวันที่เจ็ด เจ้าจงจัดให้มีประชุมอันบริสุทธิ์ และจงอย่าลงแรงทำงาน
- กันดารวิถี 28:26 - ในวันที่ได้ผลแรก เมื่อเจ้าถวายเครื่องธัญญบูชาที่เป็นผลรุ่นแรกแด่พระผู้เป็นเจ้าในเทศกาลครบ 7 สัปดาห์ จงจัดให้มีประชุมอันบริสุทธิ์ และจงอย่าลงแรงทำงาน
- กันดารวิถี 28:27 - จงถวายสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายซึ่งจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า อันได้แก่ โคหนุ่ม 2 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 7 ตัว
- กันดารวิถี 28:28 - จงถวายแป้งสาลีชั้นเยี่ยมสามส่วนสิบเอฟาห์ผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชาด้วยกันกับโคหนุ่มแต่ละตัว และหนึ่งในห้าถวายด้วยกันกับแกะตัวผู้
- กันดารวิถี 28:29 - และหนึ่งในสิบด้วยกันกับลูกแกะแต่ละตัว
- มาระโก 7:19 - เพราะว่ามันไม่สามารถเข้าไปภายในจิตใจของเขาได้ แต่ผ่านเข้าไปในท้อง แล้วก็ออกนอกกายไป” (ฉะนั้นพระองค์ประกาศว่าอาหารทุกอย่างไม่มีมลทิน)
- ยากอบ 4:11 - พี่น้องเอ๋ย อย่าพูดว่าร้ายต่อกันเลย คนที่พูดว่าร้ายหรือตำหนิพี่น้องของตน ผู้นั้นก็คัดค้านกฎบัญญัติและตำหนิกฎบัญญัติ แต่ถ้าท่านกล่าวโทษกฎบัญญัติ ท่านก็ไม่ใช่ผู้ปฏิบัติตามกฎบัญญัติ แต่กลับเป็นผู้กล่าวโทษ
- มาระโก 2:27 - และพระองค์กล่าวกับเขาเหล่านั้นว่า “วันสะบาโตตั้งไว้เพื่อมนุษย์ และไม่ได้สร้างมนุษย์ไว้เพื่อวันสะบาโต
- มาระโก 2:28 - ฉะนั้นบุตรมนุษย์ก็เป็นเจ้านายเหนือวันสะบาโตด้วย”
- 1 ทิโมธี 4:3 - พวกเขาห้ามไม่ให้แต่งงาน และห้ามรับประทานอาหารบางชนิด ซึ่งพระเจ้าได้สร้างไว้สำหรับคนที่เชื่อและทราบความจริงได้บริโภคด้วยใจขอบคุณ
- 1 ทิโมธี 4:4 - เพราะว่าทุกสิ่งที่พระเจ้าสร้างเป็นสิ่งดี และเราไม่ควรปฏิเสธสิ่งใดเลยถ้าเรารับด้วยความขอบคุณ
- 1 ทิโมธี 4:5 - เพราะสิ่งเหล่านั้นถูกชำระให้บริสุทธิ์โดยคำกล่าวของพระเจ้าและคำอธิษฐานแล้ว
- โรม 14:20 - อย่าทำลายงานของพระเจ้าเพราะเห็นแก่อาหารเลย ทุกสิ่งไม่มีมลทินก็จริง แต่ก็ผิด หากว่ารับประทานสิ่งที่ทำให้คนอื่นต้องสะดุดใจ
- โรม 14:21 - ถ้าการรับประทานเนื้อสัตว์หรือดื่มเหล้าองุ่น หรือกระทำสิ่งใดที่ทำให้พี่น้องของท่านสะดุดใจก็อย่าทำเลยเสียดีกว่า
- เนหะมีย์ 10:33 - สำหรับขนมปังอันบริสุทธิ์ เครื่องธัญญบูชาและสัตว์ที่เผาเป็นของถวายเป็นประจำ วันสะบาโต วันเทศกาลข้างขึ้น เทศกาลต่างๆ ที่กำหนดไว้ ของถวายอันบริสุทธิ์ และของถวายลบล้างบาปเพื่อชดใช้บาปให้แก่อิสราเอล และเพื่องานในพระตำหนักของพระเจ้าของเรา
- ฮีบรู 13:9 - อย่ายอมให้การสั่งสอนแปลกๆ สารพันอย่างนำท่านไปในทางที่ผิด จะเป็นการดีถ้ากำลังใจของเราดีขึ้นได้โดยพระคุณ ไม่ใช่โดยอาหารที่กินตามกฎเกณฑ์ ซึ่งไม่เป็นประโยชน์แก่พวกที่ถือตามเลย
- มัทธิว 15:11 - ไม่ใช่สิ่งที่เข้าปากที่ทำให้คนเป็นมลทิน แต่สิ่งที่ออกจากปากนั่นแหละที่ทำให้คนเป็นมลทิน”
- โรม 14:2 - คนหนึ่งเชื่อว่าจะรับประทานอะไรก็ได้ทั้งนั้น แต่ผู้ที่ยังมีความเชื่ออ่อนแอรับประทานแต่ผักเท่านั้น
- โรม 14:3 - อย่าให้คนที่รับประทานทุกสิ่งดูหมิ่นคนที่ไม่รับประทาน และอย่าให้คนที่ไม่รับประทานกล่าวโทษคนที่รับประทาน เพราะพระเจ้าได้รับเขาไว้แล้ว
- เอเสเคียล 45:17 - ผู้ยิ่งใหญ่นี้มีหน้าที่จัดหาสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย เครื่องธัญญบูชา และเครื่องดื่มบูชาในงานเทศกาล ในวันข้างขึ้น และวันสะบาโต งานเทศกาลทั้งสิ้นที่กำหนดไว้ของพงศ์พันธุ์อิสราเอล เขาจะต้องจัดหาเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป เครื่องธัญญบูชา สัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย และของถวายเพื่อสามัคคีธรรม เพื่อทำพิธีชดใช้บาปให้แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล”
- กาลาเทีย 4:10 - ท่านถือวัน เดือน ฤดูกาลและปี
- 1 พงศาวดาร 23:31 - เมื่อใดก็ตามที่เผาสัตว์เป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า ในวันสะบาโต วันข้างขึ้น และเทศกาลที่กำหนดไว้ ให้ชาวเลวีทำหน้าที่ตามจำนวนที่ต้องใช้ปฏิบัติงาน ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าเป็นประจำ
- โรม 14:13 - ฉะนั้น เราอย่ากล่าวโทษกันและกันอีกเลย แต่จงตัดสินใจให้แน่วแน่ว่า จะไม่ทำให้พี่น้องสะดุดใจหรือฉุดรั้งเขาไว้
- โรม 14:14 - ข้าพเจ้าทราบและเชื่อแน่ในพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าว่า ไม่มีสิ่งใดที่เป็นมลทินในตัวเองเลย แต่คนที่คิดเองว่าสิ่งใดเป็นมลทิน สิ่งนั้นก็เป็นมลทินสำหรับคนๆ นั้น
- โรม 14:15 - ถ้าพี่น้องของท่านต้องมาสะเทือนใจเพราะเรื่องอาหาร ท่านก็ไม่ได้ประพฤติตามความรักเสียแล้ว อย่าให้พี่น้องของท่านพินาศเพราะอาหารที่ท่านรับประทานเลย เพราะพระคริสต์สิ้นชีวิตเพื่อเขาด้วย
- โรม 14:16 - ฉะนั้นอย่าปล่อยให้สิ่งที่ท่านนับว่าดี กลายเป็นสิ่งที่ถูกกล่าวกันว่าเลวร้าย
- โรม 14:17 - เพราะว่าอาณาจักรของพระเจ้าไม่ใช่การดื่มกิน แต่เป็นความชอบธรรม สันติสุขและความยินดีโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์
- โรม 14:10 - แล้วตัวท่านเล่า ทำไมท่านจึงกล่าวโทษพี่น้องของท่าน หรือทำไมท่านจึงดูหมิ่นพี่น้องของท่าน ด้วยว่า เราทุกคนจะได้ยืนต่อหน้าบัลลังก์พิพากษาของพระเจ้า
- โรม 14:5 - คนหนึ่งถือว่าวันหนึ่งสำคัญกว่าอีกวันหนึ่ง แต่อีกคนหนึ่งถือว่าทุกวันเหมือนกัน จงให้แต่ละคนมีความแน่ใจในความคิดของตนเถิด
- โรม 14:6 - คนที่ถือวันก็ถือเพื่อเป็นเกียรติแด่พระผู้เป็นเจ้า และคนที่รับประทานก็เพื่อเป็นเกียรติแด่พระผู้เป็นเจ้า เพราะเขาขอบคุณพระเจ้า และผู้ที่ไม่รับประทานก็เพื่อเป็นเกียรติแด่พระผู้เป็นเจ้า และขอบคุณพระเจ้าด้วย