逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - เกิดทุพภิกขภัยขึ้นในแผ่นดิน อับรามจึงลงไปยังประเทศอียิปต์ เพื่ออาศัยอยู่ชั่วคราว เพราะอดอยากยิ่งนัก
- 新标点和合本 - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 那地遭遇饥荒。亚伯兰因那地的饥荒严重，就下到埃及，要在那里寄居。
- 和合本2010（神版-简体） - 那地遭遇饥荒。亚伯兰因那地的饥荒严重，就下到埃及，要在那里寄居。
- 当代译本 - 那地方遭遇饥荒，灾情非常严重，亚伯兰便下到埃及暂住。
- 圣经新译本 - 当时，那地发生饥荒，亚伯兰就下到埃及去，要在那里寄居；因为那地的饥荒十分严重。
- 中文标准译本 - 当时那地有饥荒。因为那地的饥荒严重，亚伯兰就下埃及去，要在那里寄居。
- 现代标点和合本 - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- 和合本（拼音版） - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- New International Version - Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe.
- New International Reader's Version - At that time there was not enough food in the land. So Abram went down to Egypt to live there for a while.
- English Standard Version - Now there was a famine in the land. So Abram went down to Egypt to sojourn there, for the famine was severe in the land.
- New Living Translation - At that time a severe famine struck the land of Canaan, forcing Abram to go down to Egypt, where he lived as a foreigner.
- The Message - Then a famine came to the land. Abram went down to Egypt to live; it was a hard famine. As he drew near to Egypt, he said to his wife, Sarai, “Look. We both know that you’re a beautiful woman. When the Egyptians see you they’re going to say, ‘Aha! That’s his wife!’ and kill me. But they’ll let you live. Do me a favor: tell them you’re my sister. Because of you, they’ll welcome me and let me live.”
- Christian Standard Bible - There was a famine in the land, so Abram went down to Egypt to stay there for a while because the famine in the land was severe.
- New American Standard Bible - Now there was a famine in the land; so Abram went down to Egypt to live there for a time, because the famine was severe in the land.
- New King James Version - Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to dwell there, for the famine was severe in the land.
- Amplified Bible - Now there was a famine in the land; and Abram went down into Egypt to live temporarily, for the famine in the land was oppressive and severe.
- American Standard Version - And there was a famine in the land: and Abram went down into Egypt to sojourn there; for the famine was sore in the land.
- King James Version - And there was a famine in the land: and Abram went down into Egypt to sojourn there; for the famine was grievous in the land.
- New English Translation - There was a famine in the land, so Abram went down to Egypt to stay for a while because the famine was severe.
- World English Bible - There was a famine in the land. Abram went down into Egypt to live as a foreigner there, for the famine was severe in the land.
- 新標點和合本 - 那地遭遇饑荒。因饑荒甚大，亞伯蘭就下埃及去，要在那裏暫居。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 那地遭遇饑荒。亞伯蘭因那地的饑荒嚴重，就下到埃及，要在那裏寄居。
- 和合本2010（神版-繁體） - 那地遭遇饑荒。亞伯蘭因那地的饑荒嚴重，就下到埃及，要在那裏寄居。
- 當代譯本 - 那地方遭遇饑荒，災情非常嚴重，亞伯蘭便下到埃及暫住。
- 聖經新譯本 - 當時，那地發生饑荒，亞伯蘭就下到埃及去，要在那裡寄居；因為那地的饑荒十分嚴重。
- 呂振中譯本 - 當時在那地鬧了饑荒，因為饑荒在那地很嚴重， 亞伯蘭 就下 埃及 去，要寄居在那裏。
- 中文標準譯本 - 當時那地有饑荒。因為那地的饑荒嚴重，亞伯蘭就下埃及去，要在那裡寄居。
- 現代標點和合本 - 那地遭遇饑荒。因饑荒甚大，亞伯蘭就下埃及去，要在那裡暫居。
- 文理和合譯本 - 其地適饑且甚、亞伯蘭乃旅於埃及、
- 文理委辦譯本 - 適歲大饑、故亞伯蘭往、旅於埃及、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 是地適饑、因饑甚、故 亞伯蘭 往旅 伊及 、
- Nueva Versión Internacional - En ese entonces, hubo tanta hambre en aquella región que Abram se fue a vivir a Egipto.
- 현대인의 성경 - 그러나 가나안 땅에 심한 흉년이 들어 아브람은 이집트에 가서 살려고 그 쪽으로 내려갔다.
- Новый Русский Перевод - На земле был голод, и Аврам направился жить в Египет, потому что голод был очень силен.
- Восточный перевод - На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - На земле был голод, и Ибром направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- La Bible du Semeur 2015 - Une famine survint dans le pays. Alors Abram se rendit en Egypte pour y séjourner quelque temps, car la famine sévissait dans le pays.
- リビングバイブル - ちょうどそのころ、この地方一帯がひどいききんに見舞われたので、何とかしなければならなくなったアブラムは、ひとまずエジプトに避難することにしました。
- Nova Versão Internacional - Houve fome naquela terra, e Abrão desceu ao Egito para ali viver algum tempo, pois a fome era rigorosa.
- Hoffnung für alle - Im Land Kanaan brach eine schwere Hungersnot aus. Abram zog nach Ägypten, um während dieser Zeit dort Zuflucht zu suchen.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Lúc ấy, vì có nạn đói lớn xảy đến trong xứ, nên Áp-ram lánh sang Ai Cập.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - เวลานั้นเกิดการกันดารอาหารในดินแดนคานาอัน อับรามจึงอพยพลงไปอียิปต์และอาศัยอยู่ที่นั่นระยะหนึ่ง เพราะการกันดารอาหารรุนแรงมาก
交叉引用
- ปฐมกาล 47:13 - เนื่องจากทุพภิกขภัยที่เกิดขึ้นนั้นรุนแรงอย่างที่สุด จึงทำให้ไม่มีอาหารทั่วทั้งอียิปต์ และผู้คนทั้งในอียิปต์และคานาอันต่างอ่อนระโหยโรยแรงเพราะขาดอาหาร
- 2 ซามูเอล 21:1 - ในสมัยของดาวิดมีเหตุการณ์ทุพภิกขภัยขึ้นเป็นเวลา 3 ปีติดๆ กัน ดาวิดแสวงหาพระผู้เป็นเจ้า และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า “ซาอูลและพงศ์พันธุ์ของเขามีบาปในการนองเลือด เพราะเขาสังหารพวกชาวกิเบโอน”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:1 - เอลีชาพูดว่า “ขอท่านฟังคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า พรุ่งนี้ประมาณเวลานี้ ที่ประตูเมืองสะมาเรีย แป้งสาลีชั้นเยี่ยม 1 สอาห์ จะขายได้ราคาเพียงเชเขลเดียว และข้าวบาร์เลย์ 2 สอาห์ ก็ขายเพียงเชเขลเดียว”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:2 - และนายทหารคนสนิทของกษัตริย์พูดกับคนของพระเจ้าว่า “แม้หากว่าพระผู้เป็นเจ้าจะเป็นผู้เปิดประตูน้ำในฟ้าสวรรค์ ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่เรื่องเช่นนี้จะเกิดขึ้น” แต่ท่านกล่าวว่า “ท่านจะเห็นด้วยตาของท่านเอง แต่ท่านก็จะไม่ได้กินอาหารพวกนั้นเลย”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:3 - ที่ประตูเมือง มีชายโรคเรื้อน 4 คนพูดกันว่า “เราจะนั่งกันอยู่ที่นี่ไปจนตายทำไม
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:4 - ถ้าเราพูดว่า ‘เราเข้าไปในเมืองกัน’ ในเมืองเกิดทุพภิกขภัย และพวกเราจะตายที่นั่น และถ้าเรานั่งกันอยู่ที่นี่ เราก็ตายเหมือนกัน มาเถิด เราไปที่ค่ายของชาวอารัมกัน ถ้าพวกเขาไว้ชีวิตเรา เราก็จะรอดชีวิต และถ้าพวกเขาฆ่าเรา เราก็ตายอย่างเดียว”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:5 - ดังนั้นเวลาพลบค่ำ พวกเขาจึงพากันไปที่ค่ายของชาวอารัม ทันทีที่ถึงค่ายของชาวอารัม ดูเถิด ไม่มีใครสักคน
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:6 - เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าบันดาลให้กองทัพของชาวอารัมได้ยินเสียงรถศึกและม้า เป็นเสียงกองทัพใหญ่ จนพวกเขาพูดกันว่า “ดูเถิด กษัตริย์แห่งอิสราเอลได้จ้างบรรดากษัตริย์ของชาวฮิตและอียิปต์มาโจมตีพวกเรา”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:7 - ดังนั้น พวกเขาจึงหลบหนีไปในตอนพลบค่ำ และทิ้งกระโจม ม้า และลาของตน ทิ้งค่ายไว้อย่างนั้น และหนีเพื่อเอาชีวิตรอด
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:8 - เมื่อคนโรคเรื้อนเหล่านั้นมาถึงค่าย พวกเขาก็เข้าไปดื่มกินในกระโจม และขนเงิน ทองคำ และเสื้อผ้าไปซ่อน แล้วก็กลับไปขนของออกมาจากกระโจมอื่นอีก และเอาของไปซ่อน
- ปฐมกาล 26:1 - เกิดทุพภิกขภัยขึ้นในแผ่นดินอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่ได้เกิดขึ้นมาก่อนแล้วในสมัยของอับราฮัม และอิสอัคไปยังเมืองเก-ราร์ซึ่งอาบีเมเลคกษัตริย์แห่งฟีลิสเตียอยู่
- ปฐมกาล 26:2 - พระผู้เป็นเจ้าปรากฏแก่อิสอัคและกล่าวว่า “อย่าลงไปยังประเทศอียิปต์ แต่จงตั้งค่ายอยู่ในแผ่นดินที่เราจะบอกให้เจ้ารู้
- ปฐมกาล 26:3 - จงอาศัยอยู่ในดินแดนนี้ แล้วเราจะอยู่กับเจ้า และจะให้พรแก่เจ้า เราจะให้แว่นแคว้นเหล่านี้แก่เจ้าและแก่บรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้า และเราจะรักษาสัญญาที่ได้ปฏิญาณกับอับราฮัมบิดาของเจ้า
- สดุดี 105:13 - ระหกระเหินจากประชาชาติหนึ่งไปยังอีกประชาชาติหนึ่ง และจากอาณาจักรหนึ่งไปยังอีกชนชาติหนึ่ง
- 2 พงศ์กษัตริย์ 8:1 - ก่อนหน้านี้ เอลีชาได้บอกหญิงคนที่ท่านช่วยให้บุตรชายมีชีวิตคืนมาว่า “ไปเถิด จงพาทั้งครัวเรือนของเจ้าเดินทางไป และไปหาที่อาศัยเท่าที่ท่านจะอยู่ได้ เพราะพระผู้เป็นเจ้าสั่งให้เกิดทุพภิกขภัยในแผ่นดิน ยาวนานถึง 7 ปี”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 8:2 - หญิงคนนั้นจึงเดินทางไป และทำตามคำของคนของพระเจ้า นางไปกับครัวเรือนของนาง และอาศัยอยู่ในแผ่นดินของชาวฟีลิสเตีย 7 ปี
- เยเรมีย์ 14:1 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์เรื่องความแล้งน้ำดังนี้
- 2 พงศ์กษัตริย์ 4:38 - เอลีชาเดินทางมายังกิลกาลอีก ช่วงเวลานั้น เกิดทุพภิกขภัยขึ้นในแผ่นดิน และขณะที่กลุ่มผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้ากำลังนั่งอยู่ต่อหน้าท่าน ท่านบอกคนรับใช้ว่า “จงตั้งหม้อใบใหญ่ไว้ และต้มสตูให้กลุ่มผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 6:25 - เกิดทุพภิกขภัยที่ร้ายแรงในสะมาเรีย ช่วงเวลาที่พวกเขาล้อมเมืองนั้น แม้แต่หัวลาหัวหนึ่งก็ขายได้เป็นเงิน 80 เชเขล และมูลนกหนึ่งส่วนสี่คัฟ ก็ยังขายได้เป็นเงิน 5 เชเขล
- สดุดี 34:19 - ผู้มีความชอบธรรมพบทุกข์ทรมานหลายประการ แต่พระผู้เป็นเจ้าช่วยเขาให้พ้นจากสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด
- กิจการของอัครทูต 14:22 - เพื่อเสริมกำลังด้านความคิดและให้กำลังใจพวกสาวก ให้คงอยู่ในความเชื่อต่อไป ท่านทั้งสองพูดว่า “พวกเราต้องผ่านความยากลำบากมาไม่น้อย เพื่อจะได้เข้าสู่อาณาจักรของพระเจ้า”
- ปฐมกาล 42:5 - ดังนั้นบรรดาบุตรชายของอิสราเอลจึงไปซื้อธัญพืชเหมือนกับคนอื่นๆ ที่ไปกัน เพราะเกิดทุพภิกขภัยขึ้นในดินแดนคานาอันเช่นกัน
- ยอห์น 16:33 - เราพูดถึงสิ่งเหล่านี้กับเจ้าเพื่อเจ้าจะได้มีสันติสุขในเรา พวกเจ้าจะประสบกับความทุกข์ยากในโลกนี้ แต่จงทำใจให้กล้าหาญเถิด เรามีชัยชนะต่อโลกแล้ว”
- สดุดี 107:34 - ดินที่เคยอุดมกลับกลายเป็นดินเค็ม เพราะผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นชั่วร้าย
- กิจการของอัครทูต 7:11 - ต่อมาได้เกิดทุพภิกขภัยขึ้นทั่วทั้งประเทศอียิปต์และดินแดนคานาอัน ทำให้ผู้คนได้รับความลำบากเป็นอย่างมาก บรรพบุรุษของเราจึงไม่มีอาหาร
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:1 - เอลียาห์ชาวทิชบี จากเมืองทิชบีในแว่นแคว้นกิเลอาด พูดกับอาหับว่า “ตราบที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลผู้ที่ข้าพเจ้ารับใช้มีชีวิตอยู่ฉันใด จะไม่มีน้ำค้างหรือน้ำฝนในสองสามปีข้างหน้านี้ จนกว่าข้าพเจ้าจะเป็นผู้สั่งให้มี”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:2 - และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับท่านว่า
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:3 - “จงไปจากที่นี่ และไปทางทิศตะวันออก จงซ่อนตัวอยู่ที่ข้างลำธารเครีท ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:4 - เจ้าจงดื่มน้ำจากลำธาร และเราได้สั่งให้พวกอีกานำอาหารมาให้เจ้าที่นั่น”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:5 - ท่านจึงไปทำตามคำของพระผู้เป็นเจ้า ท่านไปอาศัยอยู่ที่ข้างลำธารเครีททางทิศตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:6 - และอีกาก็นำขนมปังกับเนื้อมาให้ในเวลาเช้า และนำขนมปังกับเนื้อมาให้ในเวลาเย็น และท่านดื่มน้ำจากลำธาร
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:7 - ไม่นานหลังจากนั้น ลำธารก็เหือดแห้งไป เพราะฝนไม่ตกในแผ่นดิน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:8 - และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับท่านว่า
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:9 - “จงลุกขึ้น ไปอาศัยอยู่ที่ศาเรฟัท ในแว่นแคว้นของไซดอน ดูเถิด เราได้สั่งให้หญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นนำอาหารมาให้เจ้า”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:10 - ดังนั้น ท่านลุกขึ้น และไปยังศาเรฟัท เมื่อท่านมาถึงประตูเมือง ดูเถิด หญิงม่ายผู้หนึ่งกำลังเก็บฟืนอยู่ที่นั่น ท่านเรียกนาง และพูดว่า “ช่วยเอาน้ำใส่ภาชนะมาให้เราดื่มสักนิด”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:11 - ขณะที่นางกำลังไปเอาน้ำมา ท่านเรียกนาง และพูดว่า “เอาขนมปังติดมือมาให้เราสักชิ้น”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:12 - นางพูดว่า “ตราบที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมีชีวิตอยู่ฉันใด ฉันไม่มีอาหารที่อบแล้ว มีแต่แป้งกำมือเดียวในโถ และน้ำมันนิดหน่อยในไห ฉันก็กำลังเก็บฟืนสองสามท่อน เพื่อเข้าไปทำอาหารให้ฉันกับลูกชายรับประทาน พอเสร็จแล้วเราก็จะตายกันทั้งแม่และลูก”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:13 - เอลียาห์พูดตอบนางว่า “อย่ากลัวเลย จงไปทำตามที่เจ้าพูด แต่ก่อนอื่น จงทำขนมให้เราก้อนหนึ่ง และเอามาให้เรา หลังจากนั้นจึงทำให้ตัวเจ้าเองกับลูก
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:14 - เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ว่า ‘แป้งในโถจะใช้ไม่หมด และไหน้ำมันจะไม่มีวันหมดเช่นกัน จนกว่าวันที่พระผู้เป็นเจ้าจะโปรดให้ฝนตกลงบนแผ่นดิน’”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:15 - นางจึงไปทำตามที่เอลียาห์บอก ทั้งตัวนาง เอลียาห์ และคนในบ้านรับประทานกันได้หลายวัน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:16 - แป้งในโถไม่หมด น้ำมันในไหก็ไม่หมดเช่นกัน ซึ่งเป็นไปตามคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า โดยผ่านเอลียาห์
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:17 - หลังจากนั้น บุตรของหญิงเจ้าของบ้านก็ล้มป่วย เขาเจ็บหนักจนสิ้นใจ
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:18 - นางพูดกับเอลียาห์ว่า “โอ คนของพระเจ้า เรื่องของท่านกับเรื่องของฉันมีอะไรเกี่ยวข้องกันด้วยหรือ ท่านได้มาหาฉัน ทำให้พระองค์ระลึกถึงบาปของฉัน และทำให้ลูกของฉันตาย”
- รูธ 1:1 - ในช่วงเวลาที่บรรดาผู้วินิจฉัยปกครองอยู่นั้น ได้เกิดความอดอยากในแผ่นดิน ชายชาวเมืองเบธเลเฮมในแคว้นยูดาห์ผู้หนึ่งกับภรรยาและบุตรชาย 2 คน ไปอาศัยอยู่ในชนบทของโมอับชั่วคราว
- ปฐมกาล 46:3 - พระองค์ตอบว่า “เราคือพระเจ้า พระเจ้าของบิดาของเจ้า อย่ากลัวที่จะลงไปยังประเทศอียิปต์ เพราะเราจะให้ประชาชาติหนึ่งที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้นมาจากตัวเจ้าที่นั่น
- ปฐมกาล 46:4 - เราจะลงไปยังอียิปต์กับเจ้า และเราจะนำเจ้ากลับขึ้นมาอีก และมือของโยเซฟเองที่จะปิดตาให้เจ้า”
- ปฐมกาล 43:1 - ในเวลานั้นทุพภิกขภัยเกิดขึ้นอย่างรุนแรงที่สุดในแผ่นดิน