逐节对照
- Nova Versão Internacional - Quando me lembro dessas coisas, choro angustiado. Pois eu costumava ir com a multidão, conduzindo a procissão à casa de Deus, com cantos de alegria e de ação de graças em meio à multidão que festejava.
- 新标点和合本 - 我从前与众人同往, 用欢呼称赞的声音 领他们到 神的殿里,大家守节。 我追想这些事, 我的心极其悲伤。
- 和合本2010(上帝版-简体) - 我从前与众人同往, 领他们到上帝的殿里, 大家用欢呼称颂的声音守节; 我追想这些事, 我的心极其悲伤。
- 和合本2010(神版-简体) - 我从前与众人同往, 领他们到 神的殿里, 大家用欢呼称颂的声音守节; 我追想这些事, 我的心极其悲伤。
- 当代译本 - 从前我与众人同行,带领大家去上帝的殿, 在欢呼、感恩声中一起过节。 我回想这些事, 心中无限忧伤。
- 圣经新译本 - 我从前常常和群众同去, 与他们进到 神的殿里, 在欢呼和称谢声中,大家守节。 每逢想起这些事,我的心就感到难过。
- 中文标准译本 - 从前我与众人同行, 在欢呼和感谢的声音中带领他们到神的殿, 与守节期的群众在一起。 我记起这些事, 我的灵魂就极其悲伤 。
- 现代标点和合本 - 我从前与众人同往, 用欢呼称赞的声音, 领他们到神的殿里,大家守节。 我追想这些事, 我的心极其悲伤。
- 和合本(拼音版) - 我从前与众人同往, 用欢呼称赞的声音 领他们到上帝的殿里,大家守节。 我追想这些事, 我的心极其悲伤。
- New International Version - These things I remember as I pour out my soul: how I used to go to the house of God under the protection of the Mighty One with shouts of joy and praise among the festive throng.
- New International Reader's Version - When I remember what has happened, I tell God all my troubles. I remember how I used to walk to the house of God. The Mighty One guarded my steps. We shouted with joy and praised God as we went along with the joyful crowd.
- English Standard Version - These things I remember, as I pour out my soul: how I would go with the throng and lead them in procession to the house of God with glad shouts and songs of praise, a multitude keeping festival.
- New Living Translation - My heart is breaking as I remember how it used to be: I walked among the crowds of worshipers, leading a great procession to the house of God, singing for joy and giving thanks amid the sound of a great celebration!
- The Message - These are the things I go over and over, emptying out the pockets of my life. I was always at the head of the worshiping crowd, right out in front, Leading them all, eager to arrive and worship, Shouting praises, singing thanksgiving— celebrating, all of us, God’s feast!
- Christian Standard Bible - I remember this as I pour out my heart: how I walked with many, leading the festive procession to the house of God, with joyful and thankful shouts.
- New American Standard Bible - I remember these things and pour out my soul within me. For I used to go over with the multitude and walk them to the house of God, With a voice of joy and thanksgiving, a multitude celebrating a festival.
- New King James Version - When I remember these things, I pour out my soul within me. For I used to go with the multitude; I went with them to the house of God, With the voice of joy and praise, With a multitude that kept a pilgrim feast.
- Amplified Bible - These things I [vividly] remember as I pour out my soul; How I used to go along before the great crowd of people and lead them in procession to the house of God [like a choirmaster before his singers, timing the steps to the music and the chant of the song], With the voice of joy and thanksgiving, a great crowd keeping a festival.
- American Standard Version - These things I remember, and pour out my soul within me, How I went with the throng, and led them to the house of God, With the voice of joy and praise, a multitude keeping holyday.
- King James Version - When I remember these things, I pour out my soul in me: for I had gone with the multitude, I went with them to the house of God, with the voice of joy and praise, with a multitude that kept holyday.
- New English Translation - I will remember and weep! For I was once walking along with the great throng to the temple of God, shouting and giving thanks along with the crowd as we celebrated the holy festival.
- World English Bible - These things I remember, and pour out my soul within me, how I used to go with the crowd, and led them to God’s house, with the voice of joy and praise, a multitude keeping a holy day.
- 新標點和合本 - 我從前與眾人同往, 用歡呼稱讚的聲音 領他們到神的殿裏,大家守節。 我追想這些事, 我的心極其悲傷。
- 和合本2010(上帝版-繁體) - 我從前與眾人同往, 領他們到上帝的殿裏, 大家用歡呼稱頌的聲音守節; 我追想這些事, 我的心極其悲傷。
- 和合本2010(神版-繁體) - 我從前與眾人同往, 領他們到 神的殿裏, 大家用歡呼稱頌的聲音守節; 我追想這些事, 我的心極其悲傷。
- 當代譯本 - 從前我與眾人同行,帶領大家去上帝的殿, 在歡呼、感恩聲中一起過節。 我回想這些事, 心中無限憂傷。
- 聖經新譯本 - 我從前常常和群眾同去, 與他們進到 神的殿裡, 在歡呼和稱謝聲中,大家守節。 每逢想起這些事,我的心就感到難過。
- 呂振中譯本 - 我往往在貴顯羣 中, 一團熙熙攘攘的參拜者, 用歡呼稱讚的聲音, 行進到上帝殿裏: 這些事我每逢追想, 便傾瀉傷感來。
- 中文標準譯本 - 從前我與眾人同行, 在歡呼和感謝的聲音中帶領他們到神的殿, 與守節期的群眾在一起。 我記起這些事, 我的靈魂就極其悲傷 。
- 現代標點和合本 - 我從前與眾人同往, 用歡呼稱讚的聲音, 領他們到神的殿裡,大家守節。 我追想這些事, 我的心極其悲傷。
- 文理和合譯本 - 我昔與眾偕行、以歡頌之聲、引詣上帝室、而守節期、今追憶之、我心傷悲兮、
- 文理委辦譯本 - 惟我在昔、與眾和會、忻喜鼓舞、徐行詣殿、以守節禮兮、今也不然、困苦難堪兮。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 我在昔日與眾聚會、發聲歡呼、謳歌頌揚、偕眾同赴天主聖殿、謹守節禮、追憶此事、心極憂傷、
- 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 人問爾主安在兮。朝暮涕淚漣漣。以涕淚為飲食兮。吾主盍亦垂憐。
- Nueva Versión Internacional - Recuerdo esto y me deshago en llanto: yo solía ir con la multitud, y la conducía a la casa de Dios. Entre voces de alegría y acciones de gracias hacíamos gran celebración.
- 현대인의 성경 - 내가 전에 기쁨의 찬송을 부르며 명절을 지키러 가는 군중들을 하나님의 집으로 곧잘 인도했는데 내가 지난 일을 생각하니 마음이 상하는구나.
- Новый Русский Перевод - Тогда приду я к Божьему жертвеннику, к Богу радости и веселья моего. Буду славить Тебя на арфе, Боже, мой Бог.
- Восточный перевод - Тогда приду я к жертвеннику Всевышнего, к Богу радости и веселья моего. Буду славить Тебя на арфе, Всевышний, мой Бог.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Тогда приду я к жертвеннику Аллаха, к Богу радости и веселья моего. Буду славить Тебя на арфе, Аллах, мой Бог.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Тогда приду я к жертвеннику Всевышнего, к Богу радости и веселья моего. Буду славить Тебя на арфе, Всевышний, мой Бог.
- La Bible du Semeur 2015 - Mes larmes sont le pain ╵de mes jours comme de mes nuits. Sans cesse, on me répète : « Ton Dieu, où est-il donc ? »
- リビングバイブル - さあ、私のたましいよ、元気を出せ。 あの日のことを思い出すのだ。 まさか忘れてはいないだろう。 あの祭りの日、多くの人の先頭に立って神の宮に上り、 喜びに満たされて賛美の歌を歌ったことを。 どうしてそのように沈み込む必要があるのか。 どうして悲しげにふさぎ込んでいるのか。 神に望みを託すがよい。 そうだ、助けを信じて、 もう一度神をほめたたえよう。
- Hoffnung für alle - Tag und Nacht weine ich, Tränen sind meine einzige Speise, denn ständig verspottet man mich und fragt: »Wo bleibt er denn, dein Gott?«
- Kinh Thánh Hiện Đại - Nhớ xưa con cùng cả đoàn người hành hương đến nhà Đức Chúa Trời, giữa những tiếng hoan ca cảm tạ, người dự lễ đông vui! Giờ nhớ lại những điều ấy lòng con tan nát xót xa.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - ข้าพระองค์ยังจำสิ่งเหล่านี้ได้ เมื่อข้าพระองค์ระบายความในใจออกมา จำได้ถึงครั้งที่ข้าพระองค์เคยไปร่วมกับฝูงชน นำขบวนสู่พระนิเวศของพระเจ้า ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีและขอบพระคุณพระเจ้า ในเทศกาลฉลอง
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - ขณะที่หัวใจข้าพเจ้ากำลังแตกสลาย มีสิ่งที่ข้าพเจ้าจำได้คือ ข้าพเจ้าเคยนำขบวนฝูงชน ไปยังพระตำหนักของพระเจ้า พร้อมด้วยเสียงโห่ร้องและเพลง เป็นการแสดงความขอบคุณ ท่ามกลางหมู่ชนในงานฉลองเทศกาล
交叉引用
- Jó 29:2 - “Como tenho saudade dos meses que se passaram, dos dias em que Deus cuidava de mim,
- Jó 29:3 - quando a sua lâmpada brilhava sobre a minha cabeça e por sua luz eu caminhava em meio às trevas!
- Jó 29:4 - Como tenho saudade dos dias do meu vigor, quando a amizade de Deus abençoava a minha casa,
- Jó 29:5 - quando o Todo-poderoso ainda estava comigo e meus filhos estavam ao meu redor,
- Jó 29:6 - quando as minhas veredas se embebiam em nata e a rocha me despejava torrentes de azeite.
- Jó 29:7 - “Quando eu ia à porta da cidade e tomava assento na praça pública;
- Jó 29:8 - quando, ao me verem, os jovens saíam do caminho, e os idosos ficavam em pé;
- Jó 29:9 - os líderes se abstinham de falar e com a mão cobriam a boca.
- Jó 29:10 - As vozes dos nobres silenciavam, e suas línguas colavam-se ao céu da boca.
- Jó 29:11 - Todos os que me ouviam falavam bem de mim, e quem me via me elogiava,
- Jó 29:12 - pois eu socorria o pobre que clamava por ajuda e o órfão que não tinha quem o ajudasse.
- Jó 29:13 - O que estava à beira da morte me abençoava, e eu fazia regozijar-se o coração da viúva.
- Jó 29:14 - A retidão era a minha roupa; a justiça era o meu manto e o meu turbante.
- Jó 29:15 - Eu era os olhos do cego e os pés do aleijado.
- Jó 29:16 - Eu era o pai dos necessitados e me interessava pela defesa de desconhecidos.
- Jó 29:17 - Eu quebrava as presas dos ímpios e dos seus dentes arrancava as suas vítimas.
- Jó 29:18 - “Eu pensava: Morrerei em casa, e os meus dias serão numerosos como os grãos de areia.
- Jó 29:19 - Minhas raízes chegarão até as águas, e o orvalho passará a noite nos meus ramos.
- Jó 29:20 - Minha glória se renovará em mim, e novo será o meu arco em minha mão.
- Jó 29:21 - “Os homens me escutavam em ansiosa expectativa, aguardando em silêncio o meu conselho.
- Jó 29:22 - Depois que eu falava, eles nada diziam; minhas palavras caíam suavemente em seus ouvidos.
- Jó 29:23 - Esperavam por mim como quem espera por uma chuvarada e bebiam minhas palavras como quem bebe a chuva da primavera.
- Jó 29:24 - Quando eu lhes sorria, mal acreditavam; a luz do meu rosto lhes era preciosa.
- Jó 29:25 - Era eu que escolhia o caminho para eles e me assentava como seu líder; instalava-me como um rei no meio das suas tropas; eu era como um consolador dos que choram.
- Rute 1:21 - De mãos cheias eu parti, mas de mãos vazias o Senhor me trouxe de volta. Por que me chamam Noemi? O Senhor colocou-se contra mim! O Todo-poderoso me trouxe desgraça!”
- Naum 1:15 - Vejam sobre os montes os pés do que anuncia boas notícias e proclama a paz! Celebre as suas festas, ó Judá, e cumpra os seus votos. Nunca mais o perverso a invadirá; ele será completamente destruído.
- 1 Crônicas 16:1 - Eles trouxeram a arca de Deus e a colocaram na tenda que Davi lhe havia preparado, e ofereceram holocaustos e sacrifícios de comunhão diante de Deus.
- 1 Crônicas 16:2 - Após oferecer os holocaustos e os sacrifícios de comunhão, Davi abençoou o povo em nome do Senhor
- 1 Crônicas 16:3 - e deu um pão, um bolo de tâmaras e um bolo de uvas passas a cada homem e a cada mulher israelita.
- 1 Crônicas 16:4 - Davi nomeou alguns dos levitas para ministrarem diante da arca do Senhor, fazendo petições, dando graças e louvando o Senhor, o Deus de Israel.
- 1 Crônicas 16:5 - Desses, Asafe era o chefe, Zacarias vinha em seguida, e depois Jeiel, Semiramote, Jeiel, Matitias, Eliabe, Benaia, Obede-Edom e Jeiel. Eles deviam tocar lira e harpa enquanto Asafe tocava os címbalos.
- 1 Crônicas 16:6 - Os sacerdotes Benaia e Jaaziel deviam tocar diariamente as trombetas diante da arca da aliança de Deus.
- 1 Crônicas 16:7 - Foi naquele dia que, pela primeira vez, Davi encarregou Asafe e seus parentes de louvarem o Senhor com salmos de gratidão:
- 1 Crônicas 16:8 - “Deem graças ao Senhor, clamem pelo seu nome, divulguem entre as nações o que ele tem feito.
- 1 Crônicas 16:9 - Cantem para ele, louvem-no; contem todos os seus atos maravilhosos.
- 1 Crônicas 16:10 - Gloriem-se no seu santo nome; alegre-se o coração dos que buscam o Senhor.
- 1 Crônicas 16:11 - Olhem para o Senhor e para a sua força; busquem sempre a sua face.
- 1 Crônicas 16:12 - Lembrem-se das maravilhas que ele fez, dos seus prodígios e das ordenanças que pronunciou,
- 1 Crônicas 16:13 - ó descendentes de Israel, seu servo, ó filhos de Jacó, seus escolhidos.
- 1 Crônicas 16:14 - Ele é o Senhor, o nosso Deus; seu domínio alcança toda a terra.
- 1 Crônicas 16:15 - “Para sempre se lembra da sua aliança, da palavra que ordenou para mil gerações,
- 1 Crônicas 16:16 - da aliança que fez com Abraão, do juramento que fez a Isaque,
- 1 Crônicas 16:17 - que confirmou para Jacó como um decreto e para Israel como uma aliança eterna, dizendo:
- 1 Crônicas 16:18 - ‘A vocês darei a terra de Canaã, a herança que possuirão’.
- 1 Crônicas 16:19 - “Quando eles ainda eram poucos, muito poucos, sendo estrangeiros nela
- 1 Crônicas 16:20 - e vagueando de nação em nação, de um reino a outro,
- 1 Crônicas 16:21 - ele não permitiu que ninguém os oprimisse; por causa deles repreendeu reis, ordenando:
- 1 Crônicas 16:22 - ‘Não maltratem os meus ungidos; não façam mal aos meus profetas’.
- 1 Crônicas 16:23 - “Cantem ao Senhor, todas as terras! Proclamem a sua salvação dia após dia!
- 1 Crônicas 16:24 - Anunciem a sua glória entre as nações, seus feitos maravilhosos entre todos os povos!
- 1 Crônicas 16:25 - “Pois o Senhor é grande e muitíssimo digno de louvor, ele deve ser mais temido que todos os deuses.
- 1 Crônicas 16:26 - Pois todos os deuses das nações não passam de ídolos, mas o Senhor fez os céus.
- 1 Crônicas 16:27 - O esplendor e a majestade estão diante dele; força e alegria, na sua habitação.
- 1 Crônicas 16:28 - “Deem ao Senhor, ó famílias das nações, deem ao Senhor glória e força!
- 1 Crônicas 16:29 - Deem ao Senhor a glória devida ao seu nome. Tragam ofertas e venham à sua presença. Adorem o Senhor no esplendor da sua santidade,
- 1 Crônicas 16:30 - tremam diante dele, todas as nações! Firmou o mundo, e este não se abalará!
- 1 Crônicas 16:31 - “Que os céus se alegrem e a terra exulte, e diga-se entre as nações: ‘O Senhor reina!’
- 1 Crônicas 16:32 - Ressoe o mar e tudo o que nele existe; exultem os campos e tudo o que neles há!
- 1 Crônicas 16:33 - Então as árvores da floresta cantarão de alegria, cantarão diante do Senhor, pois ele vem julgar a terra.
- 1 Crônicas 16:34 - “Rendam graças ao Senhor, pois ele é bom; o seu amor dura para sempre.
- 1 Crônicas 16:35 - Clamem: ‘Salva-nos, ó Deus, nosso Salvador! Reúne-nos e livra-nos das nações, para que demos graças ao teu santo nome e façamos do teu louvor a nossa glória’.
- 1 Crônicas 16:36 - Bendito seja o Senhor, o Deus de Israel, de eternidade a eternidade”. Então todo o povo exclamou: “Amém!” e “Louvado seja o Senhor!”
- 1 Crônicas 16:37 - Davi deixou Asafe e seus parentes diante da arca da aliança do Senhor para ali ministrarem regularmente, de acordo com as prescrições para cada dia.
- 1 Crônicas 16:38 - Também deixou Obede-Edom e seus sessenta e oito parentes para ministrarem com eles. Obede-Edom, filho de Jedutum, e também Hosa foram porteiros.
- 1 Crônicas 16:39 - Davi deixou o sacerdote Zadoque e seus parentes sacerdotes diante do tabernáculo do Senhor em Gibeom
- 1 Crônicas 16:40 - para, regularmente, de manhã e à tarde, apresentarem holocaustos no altar de holocaustos, de acordo com tudo o que está escrito na Lei do Senhor, que ele deu a Israel.
- 1 Crônicas 16:41 - Com eles estavam Hemã e Jedutum e os outros designados para darem graças ao Senhor, exclamando: “O seu amor dura para sempre”.
- 1 Crônicas 16:42 - Hemã e Jedutum eram responsáveis pelas trombetas, pelos címbalos e pelos outros instrumentos musicais para o culto. Os filhos de Jedutum foram nomeados como porteiros.
- 1 Crônicas 16:43 - Então todo o povo partiu, cada um para a sua casa, e Davi voltou para casa para abençoar sua família.
- Lamentações 2:19 - Levante-se, grite no meio da noite, quando começam as vigílias noturnas; derrame o seu coração como água na presença do Senhor. Levante para ele as mãos em favor da vida de seus filhos, que desmaiam de fome nas esquinas de todas as ruas.
- 2 Crônicas 7:10 - No vigésimo terceiro dia do sétimo mês, o rei mandou o povo para as suas casas. E todos se foram, jubilosos e de coração alegre pelas coisas boas que o Senhor havia feito por Davi e Salomão e por Israel, o seu povo.
- Salmos 100:4 - Entrem por suas portas com ações de graças e em seus átrios com louvor; deem-lhe graças e bendigam o seu nome.
- Lamentações 4:1 - Como o ouro perdeu o brilho! Como o ouro fino ficou embaçado! As pedras sagradas estão espalhadas pelas esquinas de todas as ruas.
- Lucas 16:25 - “Mas Abraão respondeu: ‘Filho, lembre-se de que durante a sua vida você recebeu coisas boas, enquanto que Lázaro recebeu coisas más. Agora, porém, ele está sendo consolado aqui e você está em sofrimento.
- 2 Crônicas 30:23 - E toda a assembleia decidiu prolongar a festa por mais sete dias, e celebraram-na com alegria.
- 2 Crônicas 30:24 - Ezequias, rei de Judá, forneceu mil novilhos e sete mil ovelhas e bodes para a assembleia; e os líderes, mil novilhos e dez mil ovelhas e bodes. Muitos sacerdotes se consagraram,
- 2 Crônicas 30:25 - e toda a assembleia de Judá se regozijava com os sacerdotes, com os levitas e com todos os que se haviam reunido, vindos de Israel, inclusive os estrangeiros que viviam em Israel e em Judá.
- 2 Crônicas 30:26 - Houve grande alegria em Jerusalém, pois desde os dias de Salomão, filho de Davi, rei de Israel, não havia acontecido algo assim na cidade.
- Salmos 81:1 - Cantem de alegria a Deus, nossa força; aclamem o Deus de Jacó!
- Salmos 81:2 - Comecem o louvor, façam ressoar o tamborim, toquem a lira e a harpa melodiosa.
- Salmos 81:3 - Toquem a trombeta na lua nova e no dia de lua cheia, dia da nossa festa;
- Deuteronômio 16:11 - E alegrem-se perante o Senhor, o seu Deus, no local que ele escolher para habitação do seu Nome, junto com os seus filhos e as suas filhas, os seus servos e as suas servas, os levitas que vivem na sua cidade, os estrangeiros, os órfãos e as viúvas que vivem com vocês.
- Salmos 55:14 - você, com quem eu partilhava agradável comunhão enquanto íamos com a multidão festiva para a casa de Deus!
- Deuteronômio 16:14 - Alegrem-se nessa festa com os seus filhos e as suas filhas, os seus servos e as suas servas, os levitas, os estrangeiros, os órfãos e as viúvas que vivem na sua cidade.
- Deuteronômio 16:15 - Durante sete dias celebrem a festa, dedicada ao Senhor, o seu Deus, no local que o Senhor escolher. Pois o Senhor, o seu Deus, os abençoará em toda a sua colheita e em todo o trabalho de suas mãos, e a sua alegria será completa.
- 1 Crônicas 15:15 - E os levitas carregaram a arca de Deus apoiando as varas da arca sobre os ombros, conforme Moisés tinha ordenado, de acordo com a palavra do Senhor.
- 1 Crônicas 15:16 - Davi também ordenou aos líderes dos levitas que encarregassem os músicos que havia entre eles de cantar músicas alegres, acompanhados por instrumentos musicais: liras, harpas e címbalos sonoros.
- 1 Crônicas 15:17 - Assim, os levitas escolheram Hemã, filho de Joel, e Asafe, um parente dele; dentre os meraritas, seus parentes, escolheram Etã, filho de Cuxaías;
- 1 Crônicas 15:18 - e com eles seus parentes que estavam no segundo escalão: Zacarias , Jaaziel, Semiramote, Jeiel, Uni, Eliabe, Benaia, Maaseias, Matitias, Elifeleu, Micneias, Obede-Edom e Jeiel , os porteiros.
- 1 Crônicas 15:19 - Os músicos Hemã, Asafe e Etã deviam tocar os címbalos de bronze;
- 1 Crônicas 15:20 - Zacarias, Aziel, Semiramote, Jeiel, Uni, Eliabe, Maaseias e Benaia deviam tocar as liras, acompanhando o soprano;
- 1 Crônicas 15:21 - e Matitias, Elifeleu, Micneias, Obede-Edom, Jeiel e Azazias deviam tocar as harpas em oitava, marcando o ritmo.
- 1 Crônicas 15:22 - Quenanias, o chefe dos levitas, ficou encarregado dos cânticos; essa era sua responsabilidade, pois ele tinha competência para isso.
- 1 Crônicas 15:23 - Berequias e Elcana seriam porteiros e deveriam proteger a arca.
- 1 Crônicas 15:24 - Os sacerdotes Sebanias, Josafá, Natanael, Amasai, Zacarias, Benaia e Eliézer deviam tocar as cornetas diante da arca de Deus. Obede-Edom e Jeías também deviam ser porteiros e vigiar a arca.
- 1 Crônicas 15:25 - Assim, com grande festa, Davi, as autoridades de Israel e os líderes dos batalhões de mil foram buscar a arca da aliança do Senhor que estava na casa de Obede-Edom.
- 1 Crônicas 15:26 - Como Deus havia poupado os levitas que carregavam a arca da aliança do Senhor, sete novilhos e sete carneiros foram sacrificados.
- 1 Crônicas 15:27 - Davi vestia um manto de linho fino, como também todos os levitas que carregavam a arca, os músicos e Quenanias, chefe dos músicos. Davi vestia também o colete sacerdotal de linho.
- 1 Crônicas 15:28 - E todo o Israel acompanhou a arca da aliança do Senhor alegremente, ao som de trombetas, cornetas e címbalos, ao toque de liras e de harpas.
- 1 Samuel 1:15 - Ana respondeu: “Não se trata disso, meu senhor. Sou uma mulher muito angustiada. Não bebi vinho nem bebida fermentada; eu estava derramando minha alma diante do Senhor.
- 1 Samuel 1:16 - Não julgues tua serva uma mulher vadia; estou orando aqui até agora por causa de minha grande angústia e tristeza”.
- Salmos 122:1 - Alegrei-me com os que me disseram: “Vamos à casa do Senhor!”
- Salmos 62:8 - Confie nele em todos os momentos, ó povo; derrame diante dele o coração, pois ele é o nosso refúgio. Pausa
- Isaías 30:29 - E vocês cantarão como em noite de festa sagrada; seus corações se regozijarão como quando se vai, ao som da flauta, ao monte do Senhor, à Rocha de Israel.