逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - “จงระลึกถึงบทบัญญัติของโมเสสผู้รับใช้ของเรา คือกฎหมายและบทบัญญัติต่างๆ ซึ่งเรามอบให้โมเสสบนภูเขาโฮเรบสำหรับชนชาติอิสราเอลทั้งปวง
- 新标点和合本 - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（上帝版-简体） - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（神版-简体） - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- 当代译本 - “你们要铭记我仆人摩西的律法，就是我在何烈山借着他传给以色列人的律例和典章。
- 圣经新译本 - “你们要谨记我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例和典章。
- 中文标准译本 - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山吩咐他给全体以色列人的律例和法规。
- 现代标点和合本 - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例、典章。
- 和合本（拼音版） - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- New International Version - “Remember the law of my servant Moses, the decrees and laws I gave him at Horeb for all Israel.
- New International Reader's Version - “Remember the law my servant Moses gave you. Remember the rules and laws I gave him at Mount Horeb. They were for the whole nation of Israel.
- English Standard Version - “Remember the law of my servant Moses, the statutes and rules that I commanded him at Horeb for all Israel.
- New Living Translation - “Remember to obey the Law of Moses, my servant—all the decrees and regulations that I gave him on Mount Sinai for all Israel.
- The Message - “Remember and keep the revelation I gave through my servant Moses, the revelation I commanded at Horeb for all Israel, all the rules and procedures for right living.
- Christian Standard Bible - “Remember the instruction of Moses my servant, the statutes and ordinances I commanded him at Horeb for all Israel.
- New American Standard Bible - “Remember the Law of Moses My servant, the statutes and ordinances which I commanded him in Horeb for all Israel.
- New King James Version - “Remember the Law of Moses, My servant, Which I commanded him in Horeb for all Israel, With the statutes and judgments.
- Amplified Bible - “Remember [with thoughtful concern] the Law of Moses My servant, the statutes and the ordinances which I commanded him on [Mount] Horeb [to give] to all Israel.
- American Standard Version - Remember ye the law of Moses my servant, which I commanded unto him in Horeb for all Israel, even statutes and ordinances.
- King James Version - Remember ye the law of Moses my servant, which I commanded unto him in Horeb for all Israel, with the statutes and judgments.
- New English Translation - “Remember the law of my servant Moses, to whom at Horeb I gave rules and regulations for all Israel to obey.
- World English Bible - “Remember the law of Moses my servant, which I commanded to him in Horeb for all Israel, even statutes and ordinances.
- 新標點和合本 - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（神版-繁體） - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例典章。
- 當代譯本 - 「你們要銘記我僕人摩西的律法，就是我在何烈山藉著他傳給以色列人的律例和典章。
- 聖經新譯本 - “你們要謹記我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例和典章。
- 呂振中譯本 - 『你們要記得我僕人 摩西 的律法，就是我在 何烈 山 為 以色列 眾人所吩咐他、的律例和典章。
- 中文標準譯本 - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山吩咐他給全體以色列人的律例和法規。
- 現代標點和合本 - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例、典章。
- 文理和合譯本 - 我僕摩西之法律、我在何烈所命、傳於以色列之典章律例、爾其憶之、
- 文理委辦譯本 - 昔在何烈、我以禮儀法度、賜於我僕摩西、播傳於以色列族、爾當銘記、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 爾曹當記憶我僕 摩西 所傳之律法、即昔在 何烈 、我命彼傳於 以色列 民眾之律例法度、
- Nueva Versión Internacional - »Acuérdense de la ley de mi siervo Moisés. Recuerden los preceptos y las leyes que le di en Horeb para todo Israel.
- 현대인의 성경 - “너희는 내가 시내산에서 모든 이스라엘 백성을 위해 내 종 모세에게 준 법과 규정을 기억하라.
- Новый Русский Перевод - Помните Закон Моего слуги Моисея, установления и правила, которые Я вручил ему для Израиля на Хориве.
- Восточный перевод - Помните Закон Моего раба Мусы, установления и правила, которые Я вручил ему для Исраила на горе Синай .
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Помните Закон Моего раба Мусы, установления и правила, которые Я вручил ему для Исраила на горе Синай .
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Помните Закон Моего раба Мусо, установления и правила, которые Я вручил ему для Исроила на горе Синай .
- リビングバイブル - 「わたしがホレブ山（シナイ山）で、 わたしのしもべモーセを通して 全イスラエルに与えた律法を守ることを 忘れてはならない。
- Nova Versão Internacional - “Lembrem-se da Lei do meu servo Moisés, dos decretos e das ordenanças que lhe dei em Horebe para todo o povo de Israel.
- Kinh Thánh Hiện Đại - “Các ngươi phải ghi nhớ các luật lệ, quy tắc, và chỉ thị Ta truyền cho toàn dân Ít-ra-ên qua Môi-se, đầy tớ Ta tại núi Hô-rếp.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - “จงระลึกถึงกฎบัญญัติของโมเสสผู้รับใช้ของเรา กฎเกณฑ์ และคำบัญชาที่เรามอบให้แก่เขาที่โฮเรบสำหรับอิสราเอลทั้งปวง
交叉引用
- อิสยาห์ 8:20 - จงไปค้นดูบทบัญญัติและคำพยาน! หากพวกเขาไม่ได้พูดตามนี้ พวกเขาก็ไม่ได้มีแสงสว่างแห่งรุ่งอรุณอยู่เลย
- สดุดี 147:19 - พระองค์ทรงสำแดงพระวจนะของพระองค์แก่ยาโคบ สำแดงบทบัญญัติและกฎหมายของพระองค์แก่อิสราเอล
- สดุดี 147:20 - พระองค์ไม่ได้ทรงกระทำเช่นนี้ต่อประชาชาติอื่นๆ พวกเขาไม่รู้บทบัญญัติของพระองค์ จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า
- ลูกา 10:25 - ครั้งหนึ่งมีผู้เชี่ยวชาญทางบทบัญญัติคนหนึ่งยืนขึ้นทดสอบพระเยซู โดยทูลถามว่า “ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าต้องทำอย่างไรจึงจะได้ชีวิตนิรันดร์?”
- ลูกา 10:26 - พระองค์ตรัสว่า “หนังสือบทบัญญัติเขียนไว้ว่าอย่างไร? ท่านอ่านได้ว่าอย่างไร?”
- ลูกา 10:27 - เขาทูลว่า “ ‘จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอย่างสุดใจ สุดจิต สุดกำลัง และสุดความคิดของท่าน’ และ ‘จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง’ ”
- ลูกา 10:28 - พระเยซูตรัสว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงไปทำเช่นนั้น แล้วท่านจะได้ชีวิต”
- ยอห์น 5:39 - ท่านขยันศึกษา พระคัมภีร์เพราะท่านคิดว่าโดยพระคัมภีร์ท่านจะได้ชีวิตนิรันดร์ พระธรรมเหล่านั้นคือพระคัมภีร์ที่เป็นพยานเกี่ยวกับเรา
- ยอห์น 5:40 - กระนั้นพวกท่านก็ไม่ยอมมาหาเราเพื่อจะได้ชีวิต
- ยอห์น 5:41 - “เราไม่ยอมรับการสรรเสริญจากมนุษย์
- ยอห์น 5:42 - แต่เรารู้จักพวกท่าน เรารู้ว่าท่านไม่ได้มีความรักของพระเจ้าอยู่ในใจ
- ยอห์น 5:43 - เราได้มาในพระนามของพระบิดาของเราและท่านไม่ยอมรับเรา แต่ถ้าผู้อื่นมาในนามของเขาเอง ท่านจะยอมรับผู้นั้น
- ยอห์น 5:44 - ท่านจะเชื่อได้อย่างไร ถ้าหากท่านยอมรับคำสรรเสริญกันเอง แต่ไม่ขวนขวายหาคำสรรเสริญจากพระเจ้าผู้ทรงเป็นพระเจ้าแต่องค์เดียว ?
- ยอห์น 5:45 - “แต่อย่าคิดว่าเราจะฟ้องท่านต่อพระบิดา ผู้ที่ฟ้องท่านคือโมเสสซึ่งท่านได้ตั้งความหวังไว้กับเขา
- ยอห์น 5:46 - หากท่านเชื่อโมเสส ท่านควรจะเชื่อเราเพราะโมเสสได้เขียนเกี่ยวกับเรา
- ยอห์น 5:47 - แต่เพราะท่านไม่เชื่อสิ่งที่โมเสสเขียนไว้ ท่านจะเชื่อสิ่งที่เราพูดได้อย่างไร?”
- โรม 3:31 - ถ้าเช่นนั้นเราทำให้บทบัญญัติเป็นโมฆะโดยความเชื่อนี้หรือ? เปล่าเลย! เรากลับสนับสนุนบทบัญญัติเสียอีก
- เฉลยธรรมบัญญัติ 4:5 - ดูเถิด ข้าพเจ้าได้สอนกฎหมายและบทบัญญัติตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าทรงบัญชาแก่ท่าน เพื่อท่านจะปฏิบัติตามในดินแดนที่ท่านจะเข้ายึดครอง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 4:6 - จงปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เพื่อแสดงให้ประชาชาติทั้งหลายเห็นถึงสติปัญญาและความเข้าใจของท่าน เมื่อพวกเขาได้ยินถึงกฎหมายเหล่านี้ พวกเขาจะกล่าวว่า “ชนชาติยิ่งใหญ่นี้มีปัญญาและมีความเข้าใจจริงๆ”
- อิสยาห์ 42:21 - องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัย ที่จะทำให้บทบัญญัติของพระองค์ยิ่งใหญ่และมีเกียรติ เพื่อเห็นแก่ความชอบธรรมของพระองค์
- มัทธิว 5:17 - “อย่าคิดว่าเรามาเพื่อล้มล้างหนังสือบทบัญญัติหรือหนังสือผู้เผยพระวจนะ เราไม่ได้มาล้มล้างแต่มาเพื่อทำให้สำเร็จครบถ้วน
- มัทธิว 5:18 - เราบอกความจริงแก่ท่านว่าตราบจนฟ้าและดินสูญสิ้นไป แม้อักษรที่เล็กที่สุดสักตัวหนึ่งหรือขีดๆ หนึ่งก็จะไม่มีทางสูญหายจากหนังสือบทบัญญัติจนกว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะสำเร็จครบถ้วน
- มัทธิว 5:19 - ผู้ใดฝ่าฝืนบทบัญญัติเหล่านี้แม้ข้อเล็กน้อยที่สุดและสอนคนอื่นให้ทำเช่นเดียวกัน ผู้นั้นจะได้ชื่อว่าเป็นผู้เล็กน้อยที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ ส่วนผู้ที่ปฏิบัติและสั่งสอนตามคำบัญชาเหล่านี้จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรสวรรค์
- มัทธิว 5:20 - เพราะเราบอกท่านว่าหากความชอบธรรมของท่านไม่มากกว่าของพวกฟาริสีและเหล่าธรรมาจารย์แล้วท่านจะไม่ได้เข้าอาณาจักรสวรรค์อย่างแน่นอน ( ลก.12:58 , 59 )
- อพยพ 21:1 - “ต่อไปนี้เป็นบทบัญญัติที่เจ้าจะต้องตราไว้ต่อหน้าพวกเขา คือ ( ลนต.25:39-55 ; ฉธบ.15:12-18 )
- อพยพ 21:2 - “หากเจ้าซื้อทาสฮีบรูมาคนหนึ่ง เขาจะรับใช้เจ้าเป็นเวลาหกปี แต่ในปีที่เจ็ดเขาจะเป็นไทโดยไม่ต้องเสียค่าไถ่ใดๆ
- อพยพ 21:3 - ถ้าเขามาคนเดียวก็เป็นไทไปคนเดียว แต่หากเขามีภรรยามาด้วย ภรรยาของเขาจะเป็นไทพร้อมกับเขา
- อพยพ 21:4 - หากว่านายหาภรรยาให้ แล้วเขามีบุตรชายหรือบุตรสาว ทั้งภรรยาและบุตรจะยังคงเป็นของนาย ส่วนตัวเขาจะเป็นอิสระแต่ผู้เดียว
- อพยพ 21:5 - “แต่ถ้าทาสคนนั้นประกาศว่า ‘ข้าพเจ้ารักนายและลูกเมียของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่อยากเป็นไท’
- อพยพ 21:6 - นายต้องพาเขามาหาตุลาการ และนำเขาไปที่ประตูหรือวงกบประตู แล้วใช้เหล็กหมาดเจาะหูเขา จากนั้นเขาจะเป็นทาสไปตลอดชีวิต
- อพยพ 21:7 - “ผู้ใดขายบุตรสาวของตนไปเป็นทาส นางจะไม่ได้รับการปลดปล่อยเหมือนทาสชาย
- อพยพ 21:8 - หากนางไม่เป็นที่ถูกใจนายที่เลือกซื้อนางไปสำหรับตัวเขาเอง เขาจะต้องยินยอมให้ไถ่ตัวนาง เขาไม่มีสิทธิ์ขายนางให้คนต่างด้าวเพราะเขาได้ผิดสัญญาต่อนาง
- อพยพ 21:9 - หากเขาเลือกซื้อนางไว้สำหรับบุตรชายของตน เขาต้องให้สิทธิ์ของบุตรสาวแก่นาง
- อพยพ 21:10 - หากเขาได้ภรรยามาอีกคน เขาต้องไม่ลดอาหาร เครื่องนุ่งห่มหรือสิทธิ์ในฐานะภรรยาแก่นาง
- อพยพ 21:11 - หากเขาไม่ให้ทั้งสามสิ่งนี้ นางก็จะเป็นไทโดยไม่ต้องเสียค่าไถ่ใดๆ
- อพยพ 21:12 - “ผู้ใดทำร้ายร่างกายคนอื่นถึงแก่ความตายจะต้องมีโทษถึงตายแน่นอน
- อพยพ 21:13 - หากเขาทำไปโดยไม่เจตนาแต่พระเจ้าทรงอนุญาตให้เกิดขึ้น เราจะกำหนดสถานที่แห่งหนึ่งให้เขาหนีไปลี้ภัย
- อพยพ 21:14 - แต่หากผู้ใดวางแผนฆ่าคนโดยเจตนา จงนำตัวผู้นั้นออกไปจากแท่นบูชาของเราและประหารเขา
- อพยพ 21:15 - “ผู้ใดทำร้าย บิดามารดาของตนจะต้องมีโทษถึงตาย
- อพยพ 21:16 - “ผู้ใดลักพาตัวผู้อื่นไปขายเป็นทาสหรือยังกักตัวไว้กับตนขณะที่ถูกจับได้จะต้องมีโทษถึงตาย
- อพยพ 21:17 - “ผู้ใดแช่งด่าบิดามารดาจะต้องมีโทษถึงตาย
- อพยพ 21:18 - “หากเกิดการทะเลาะวิวาท ฝ่ายหนึ่งใช้หินทำร้ายหรือชก อีกฝ่ายให้บาดเจ็บ ต้องนอนซมแต่ไม่ตาย
- อพยพ 21:19 - ภายหลังผู้นั้นสามารถลุกเดินได้อีกโดยมีไม้เท้ายันกาย คนที่ทำร้ายย่อมพ้นผิด แต่เขาต้องชดใช้ค่ารักษาพยาบาลและค่าเสียเวลาจนกว่าผู้นั้นจะหายเป็นปกติ
- อพยพ 21:20 - “ผู้ใดเฆี่ยนตีทาสชายหรือหญิงด้วยไม้จนถึงแก่ความตาย ผู้นั้นจะต้องถูกลงโทษ
- อพยพ 21:21 - แต่หากทาสลุกขึ้นได้ภายในหนึ่งหรือสองวัน นายก็ไม่ต้องถูกลงโทษ เพราะทาสเป็นสมบัติของนาย
- อพยพ 21:22 - “หากชายสองคนต่อสู้กัน เผอิญหญิงมีครรภ์ถูกลูกหลงเข้าถึงกับคลอดก่อนกำหนด แต่ไม่บาดเจ็บสาหัส คนที่ทำร้ายนางจะต้องถูกปรับตามแต่สามีของนางจะเรียกร้องและตามที่ตุลาการตัดสิน
- อพยพ 21:23 - แต่หากนางบาดเจ็บสาหัส ชีวิตต้องชดใช้ด้วยชีวิต
- มัทธิว 19:16 - ชายคนหนึ่งมาทูลถามพระเยซูว่า “ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำดีอะไรบ้างจึงจะได้ชีวิตนิรันดร์?”
- มัทธิว 19:17 - พระเยซูทรงตอบว่า “เหตุใดท่านจึงมาถามเราว่าอะไรดี? มีอยู่เพียงผู้เดียวที่ดี หากท่านปรารถนาจะเข้าสู่ชีวิต จงเชื่อฟังบทบัญญัติ”
- มัทธิว 19:18 - เขาทูลว่า “ข้อไหนบ้าง?” พระเยซูตรัสว่า “ ‘อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณีอย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ
- มัทธิว 19:19 - จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า’ และ ‘จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง’ ”
- มัทธิว 19:20 - ชายหนุ่มคนนั้นทูลว่า “ทุกข้อเหล่านี้ข้าพเจ้าถือรักษามาตลอด ยังขาดอะไรอีกบ้าง?”
- มัทธิว 19:21 - พระเยซูตรัสตอบว่า “หากท่านปรารถนาจะเป็นคนดีพร้อม จงไปขายทุกสิ่งที่มีและแจกจ่ายให้คนยากจนแล้วท่านจะมีทรัพย์สมบัติในสวรรค์ จากนั้นจงตามเรามา”
- มัทธิว 19:22 - เมื่อชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้นก็จากไปด้วยความเศร้าเพราะเขาร่ำรวยมาก
- โรม 13:1 - ทุกคนต้องยอมตนเชื่อฟังผู้มีอำนาจปกครอง เพราะไม่มีผู้ใดมีอำนาจเว้นแต่พระเจ้าได้ทรงสถาปนา ผู้มีอำนาจต่างๆ ที่มีอยู่ ล้วนได้รับการแต่งตั้งจากพระเจ้า
- โรม 13:2 - ฉะนั้นผู้ที่กบฏต่อผู้มีอำนาจก็กำลังกบฏต่อผู้ที่พระเจ้าได้ทรงสถาปนา และผู้ที่ทำเช่นนั้นจะนำโทษมาสู่ตนเอง
- โรม 13:3 - เพราะว่าผู้ปกครองบ้านเมืองนั้นไม่น่ากลัวสำหรับคนที่ทำถูก แต่น่ากลัวสำหรับคนที่ทำผิด ท่านอยากจะพ้นจากความกลัวผู้มีอำนาจใช่ไหม? ถ้าเช่นนั้นก็จงทำสิ่งที่ถูกต้อง แล้วเขาจะชมเชยท่าน
- โรม 13:4 - เพราะเขาเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าเพื่อประโยชน์ สุขของท่าน แต่ถ้าท่านทำผิดก็จงกลัวเถิด เพราะเขาไม่ได้ถือดาบไว้เฉยๆ เขาเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า เป็นตัวแทนของพระพิโรธที่จะนำการลงโทษมาสู่ผู้กระทำผิด
- โรม 13:5 - ฉะนั้นเราจึงต้องยอมเชื่อฟังผู้มีอำนาจไม่เพียงเพราะกลัวการลงโทษ แต่เพราะเห็นแก่จิตสำนึกด้วย
- โรม 13:6 - และนี่คือเหตุผลที่ท่านเสียภาษี เพราะผู้มีอำนาจเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า ผู้ให้เวลาทั้งหมดของตนในการปกครองบ้านเมือง
- โรม 13:7 - จงให้แก่ทุกคนในสิ่งที่ท่านติดค้างเขาคือ ถ้าท่านติดค้างส่วยสาอากร จงเสียส่วยสาอากร ถ้าติดค้างภาษี จงเสียภาษี ถ้าควรให้ความเคารพ จงให้ความเคารพ ถ้าควรให้เกียรติ จงให้เกียรติ
- โรม 13:8 - อย่าติดค้างเป็นหนี้ใคร เว้นแต่หนี้ซึ่งไม่อาจจ่ายคืนได้หมด คือความรักที่มีต่อกันและกัน เพราะผู้ที่รักเพื่อนมนุษย์ก็ได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติอย่างครบถ้วนแล้ว
- โรม 13:9 - พระบัญญัติที่ว่า “อย่าล่วงประเวณี” “อย่าฆ่าคน” “อย่าลักขโมย” “อย่าโลภ” และพระบัญญัติอื่นๆ ล้วนรวมอยู่ในข้อนี้คือ “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง”
- โรม 13:10 - ความรักไม่ทำร้ายเพื่อนบ้านของตน ฉะนั้นการมีความรักจึงเป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัติอย่างครบถ้วนแล้ว
- ลูกา 16:29 - “อับราฮัมตอบว่า ‘พวกเขามีโมเสสกับเหล่าผู้เผยพระวจนะอยู่แล้ว ก็ให้พวกเขาฟังคนเหล่านั้นเถิด’
- ลูกา 16:30 - “เศรษฐีนั้นจึงกล่าวว่า ‘หามิได้ ท่านบรรพบุรุษอับราฮัม แต่หากมีใครเป็นขึ้นจากตายไปหา เขาจะกลับใจ’
- ลูกา 16:31 - “อับราฮัมกล่าวกับเขาว่า ‘ถ้าพวกเขาไม่ฟังโมเสสกับเหล่าผู้เผยพระวจนะ ต่อให้ใครเป็นขึ้นจากตาย เขาก็จะไม่ยอมเชื่อ’ ”
- เลวีนิติ 1:1 - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกและตรัสกับโมเสสจากเต็นท์นัดพบ พระองค์ตรัสว่า
- เลวีนิติ 1:2 - “จงแจ้งชนอิสราเอลว่า ‘เมื่อจะถวายเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าจงเลือกสัตว์จากฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะของเจ้า
- เลวีนิติ 1:3 - “ ‘หากจะถวายเครื่องเผาบูชาจากฝูงวัว จงใช้วัวผู้ซึ่งไม่มีตำหนิ เขาต้องนำมาถวายตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบเพื่อว่าสัตว์นั้น จะเป็นที่ยอมรับสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 1:4 - ให้ผู้ถวายวางมือบนหัวของวัวซึ่งใช้เป็นเครื่องเผาบูชา พระเจ้าจะทรงยอมรับวัวแทนตัวเขาเพื่อชดใช้โทษบาปให้เขา
- เลวีนิติ 1:5 - ให้ผู้ถวายฆ่าวัวหนุ่มตัวนั้นต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วบรรดาปุโรหิตซึ่งเป็นบุตรชายของอาโรนจะนำเลือดมาพรมรอบแท่นบูชาตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ
- เลวีนิติ 1:6 - ให้เขาถลกหนังวัวตัวนั้นซึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาและสับเป็นท่อนๆ
- เลวีนิติ 1:7 - บรรดาบุตรชายของปุโรหิตอาโรนจะก่อไฟบนแท่นบูชาและเรียงฟืนบนไฟนั้น
- มาระโก 12:28 - ธรรมาจารย์คนหนึ่งได้ฟังการซักไซ้ไล่เลียงกันก็เห็นว่าพระเยซูทรงตอบได้ดี จึงทูลถามว่า “ในบรรดาพระบัญญัติทั้งสิ้นข้อไหนสำคัญที่สุด?”
- มาระโก 12:29 - พระเยซูตรัสตอบว่า “ข้อที่สำคัญที่สุดคือ ‘อิสราเอลเอ๋ย จงฟังเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นหนึ่ง
- มาระโก 12:30 - จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านอย่างสุดใจ สุดจิต สุดความคิด และสุดกำลังของท่าน’
- มาระโก 12:31 - ส่วนข้อที่สองคือ ‘จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง’ ไม่มีบทบัญญัติใดใหญ่กว่าสองข้อนี้”
- มาระโก 12:32 - คนนั้นทูลว่า “ท่านอาจารย์ตอบได้ดี ถูกอย่างที่ท่านกล่าวคือ พระเจ้าทรงเป็นหนึ่งและไม่มีใครอื่นนอกจากพระองค์
- มาระโก 12:33 - การรักพระองค์ด้วยสุดใจ สุดความเข้าใจ และสุดกำลังของท่าน และการรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเองก็สำคัญยิ่งกว่าเครื่องเผาบูชาและเครื่องบูชาใดๆ ทั้งปวง”
- มาระโก 12:34 - เมื่อพระเยซูทรงเห็นว่าเขาตอบอย่างมีปัญญาก็ตรัสกับเขาว่า “ท่านไม่ไกลจากอาณาจักรของพระเจ้า” ตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครกล้ามาตั้งคำถามกับพระองค์อีก ( มธ.22:41—23:7 ; ลก.20:41-47 )
- มัทธิว 22:36 - “ท่านอาจารย์ พระบัญญัติข้อใดในหนังสือบทบัญญัติที่สำคัญที่สุด?”
- มัทธิว 22:37 - พระเยซูตรัสตอบว่า “ ‘จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านอย่างสุดใจ สุดจิต และสุดความคิดของท่าน’
- มัทธิว 22:38 - นี่เป็นพระบัญญัติข้อสำคัญที่สุดและข้อแรก
- มัทธิว 22:39 - ข้อที่สองก็เช่นกันคือ ‘จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง’
- มัทธิว 22:40 - หนังสือบทบัญญัติและหนังสือผู้เผยพระวจนะล้วนขึ้นกับบทบัญญัติสองข้อนี้” ( มก.12:35-37 ; ลก.20:41-44 )
- อพยพ 20:3 - “อย่ามีพระเจ้าอื่นใดต่อหน้าเรา
- อพยพ 20:4 - “อย่าสร้างแบบจำลองให้กับตนเอง เป็นรูปสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่มีอยู่ในฟ้าสวรรค์เบื้องบน แผ่นดินโลกเบื้องล่าง หรือท้องน้ำเบื้องลึก
- อพยพ 20:5 - อย่ากราบไหว้หรือนมัสการสิ่งเหล่านั้น เพราะเรา พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า เป็นพระเจ้าผู้หึงหวง เราจะลงโทษลูกหลานของผู้ที่เกลียดชังเราไปสามสี่ชั่วอายุเพราะบาปของเขา
- อพยพ 20:6 - แต่เราจะรักลูกหลานของผู้ที่รักเราและปฏิบัติตามคำสั่งของเราตลอดพันชั่วอายุคน
- อพยพ 20:7 - “อย่ายกพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้ามาอ้างอย่างไม่สมควร เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลงโทษผู้ที่อ้างพระนามของพระองค์เช่นนั้น
- อพยพ 20:8 - “จงระลึกถึงวันสะบาโตโดยการทำให้วันนั้นบริสุทธิ์
- อพยพ 20:9 - จงทำงานทั้งสิ้นของเจ้าในหกวัน
- อพยพ 20:10 - แต่ในวันที่เจ็ดเป็นวันสะบาโต แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า อย่าทำงานใดๆ ในวันนั้นไม่ว่าตัวเจ้า บุตรชาย บุตรสาว ทาสชายหญิง วัว ลา สัตว์ใดๆ แม้แต่คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่กับเจ้า เพื่อทาสชายหญิงของเจ้าจะได้พักเช่นเดียวกับเจ้า
- อพยพ 20:11 - เพราะในหกวัน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างฟ้าและโลก ทะเลและสรรพสิ่งในนั้น แต่ทรงหยุดพักในวันที่เจ็ด ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงอวยพรวันสะบาโตและตั้งให้เป็นวันบริสุทธิ์
- อพยพ 20:12 - “จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า เพื่อเจ้าจะมีชีวิตยืนยาวในดินแดนที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้ากำลังยกให้เจ้า
- อพยพ 20:13 - “อย่าฆ่าคน
- อพยพ 20:14 - “อย่าล่วงประเวณี
- อพยพ 20:15 - “อย่าลักขโมย
- อพยพ 20:16 - “อย่าเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน
- อพยพ 20:17 - “อย่าโลภอยากได้บ้านเรือนของเพื่อนบ้าน อย่าโลภอยากได้ภรรยาของเพื่อนบ้านหรือคนรับใช้ชายหญิงของเขา วัวหรือลาของเขา หรือสิ่งใดๆ ที่เป็นของเพื่อนบ้านของเจ้า”
- อพยพ 20:18 - เมื่อประชากรทั้งปวงเห็นฟ้าแลบฟ้าร้องและควันทึบพุ่งขึ้นจากภูเขา ได้ยินเสียงฟ้าคำรนและเสียงเป่าแตร ก็ยืนอยู่แต่ไกล หวาดกลัวจนตัวสั่น
- อพยพ 20:19 - และกล่าวกับโมเสสว่า “ขอให้ท่านแจ้งสิ่งที่พระเจ้าตรัสแก่เราเถิด เราจะรับฟัง แต่อย่าให้พระเจ้าตรัสกับพวกเราตรงๆ เลย ไม่เช่นนั้นเราคงต้องตาย”
- อพยพ 20:20 - โมเสสกล่าวกับประชากรว่า “อย่ากลัวเลย พระเจ้าเสด็จมาทดสอบท่าน เพื่อที่ความยำเกรงพระเจ้าจะอยู่กับท่าน เพื่อปกป้องท่านจากการทำบาป”
- อพยพ 20:21 - ขณะที่เหล่าประชากรยืนอยู่ห่างๆ โมเสสก้าวเข้าไปใกล้ที่มืดทึบซึ่งพระเจ้าประทับอยู่
- ยากอบ 2:9 - แต่ถ้าท่านลำเอียงท่านก็ทำบาป และบทบัญญัติก็ได้ตัดสินแล้วว่าท่านเป็นผู้ละเมิดบทบัญญัติ
- ยากอบ 2:10 - เพราะผู้ใดทำตามบทบัญญัติทั้งหมดแต่พลาดไปจุดเดียวก็มีความผิดเท่ากับละเมิดบทบัญญัติทั้งหมด
- ยากอบ 2:11 - เนื่องจากพระองค์ผู้ตรัสว่า “อย่าล่วงประเวณี” นั้นยังตรัสด้วยว่า “อย่าฆ่าคน” แม้ท่านไม่ได้ล่วงประเวณี แต่ได้ฆ่าคน ท่านก็ละเมิดบทบัญญัติ
- ยากอบ 2:12 - จงพูดและทำอย่างคนที่จะรับการตัดสินด้วยกฎซึ่งให้เสรีภาพ
- ยากอบ 2:13 - เพราะผู้ที่ไร้ความเมตตาจะถูกตัดสินลงโทษโดยไร้ความเมตตาปรานี ความเมตตาย่อมมีชัยเหนือการพิพากษา!
- กาลาเทีย 5:24 - ผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ได้ตรึงวิสัยบาปและกิเลสตัณหาของวิสัยบาปไว้ที่กางเขนแล้ว
- กาลาเทีย 5:25 - ในเมื่อเรามีชีวิตอยู่โดยพระวิญญาณก็ให้เราดำเนินตามพระวิญญาณเถิด
- กาลาเทีย 5:13 - พี่น้องทั้งหลาย ที่ทรงเรียกท่านนั้นก็เพื่อให้มีเสรีภาพ แต่อย่าใช้เสรีภาพของท่านเพื่อปล่อยตัวตามวิสัยบาป แต่จงรับใช้กันและกันด้วยความรัก
- กาลาเทีย 5:14 - บทบัญญัติทั้งหมดสรุปรวมเป็นข้อเดียวว่า “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 4:10 - จงรำลึกถึงวันที่ท่านยืนอยู่ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายที่ภูเขาโฮเรบ เมื่อพระองค์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเรียกประชากรมาชุมนุมต่อหน้าเรา เพื่อฟังถ้อยคำของเรา เพื่อเขาจะเรียนรู้ที่จะยำเกรงเราตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตอยู่บนแผ่นดินนี้ และเพื่อเขาจะสอนบัญญัติของเราแก่ลูกหลาน”