逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - นางตั้งชื่อเขาว่าโยเซฟ และกล่าวว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเพิ่มลูกชายให้ฉันอีกคนหนึ่ง”
- 新标点和合本 - 就给他起名叫约瑟（就是“增添”的意思），意思说：“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- 和合本2010（上帝版-简体） - 拉结就给他起名叫约瑟 ，说：“愿耶和华再增添一个儿子给我。”
- 和合本2010（神版-简体） - 拉结就给他起名叫约瑟 ，说：“愿耶和华再增添一个儿子给我。”
- 当代译本 - 她给孩子取名叫约瑟 ，说：“愿上帝再给我添一个儿子！”
- 圣经新译本 - 于是给孩子起名叫约瑟，说：“愿耶和华再给我一个儿子。”
- 中文标准译本 - 于是给孩子起名为约瑟，说：“愿耶和华再给我增添一个儿子。”
- 现代标点和合本 - 就给他起名叫约瑟 ，意思说：“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- 和合本（拼音版） - 就给他起名叫约瑟 ，意思说：“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- New International Version - She named him Joseph, and said, “May the Lord add to me another son.”
- New International Reader's Version - She said, “May the Lord give me another son.” So she named him Joseph.
- English Standard Version - And she called his name Joseph, saying, “May the Lord add to me another son!”
- New Living Translation - And she named him Joseph, for she said, “May the Lord add yet another son to my family.”
- Christian Standard Bible - She named him Joseph and said, “May the Lord add another son to me.”
- New American Standard Bible - And she named him Joseph, saying, “May the Lord give me another son.”
- New King James Version - So she called his name Joseph, and said, “The Lord shall add to me another son.”
- Amplified Bible - She named him Joseph (may He add) and said, “May the Lord add to me another son.”
- American Standard Version - and she called his name Joseph, saying, Jehovah add to me another son.
- King James Version - And she called his name Joseph; and said, The Lord shall add to me another son.
- New English Translation - She named him Joseph, saying, “May the Lord give me yet another son.”
- World English Bible - She named him Joseph, saying, “May Yahweh add another son to me.”
- 新標點和合本 - 就給他起名叫約瑟（就是增添的意思），意思說：「願耶和華再增添我一個兒子。」
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 拉結就給他起名叫約瑟 ，說：「願耶和華再增添一個兒子給我。」
- 和合本2010（神版-繁體） - 拉結就給他起名叫約瑟 ，說：「願耶和華再增添一個兒子給我。」
- 當代譯本 - 她給孩子取名叫約瑟 ，說：「願上帝再給我添一個兒子！」
- 聖經新譯本 - 於是給孩子起名叫約瑟，說：“願耶和華再給我一個兒子。”
- 呂振中譯本 - 於是她給孩子起名叫 約瑟 ，說：『永恆主把另一個兒子增添給我。』
- 中文標準譯本 - 於是給孩子起名為約瑟，說：「願耶和華再給我增添一個兒子。」
- 現代標點和合本 - 就給他起名叫約瑟 ，意思說：「願耶和華再增添我一個兒子。」
- 文理和合譯本 - 乃命名約瑟、曰、願耶和華復增我子、○
- 文理委辦譯本 - 乃命名約瑟、曰、耶和華必復賜子。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 名之曰 約瑟 、 約瑟譯即增加之義 蓋言天主必復賜我一子、○
- Nueva Versión Internacional - Por eso lo llamó José, y dijo: «Quiera el Señor darme otro hijo».
- Новый Русский Перевод - Она назвала его Иосиф , потому что она сказала: «Да добавит мне Господь еще одного сына».
- Восточный перевод - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- La Bible du Semeur 2015 - Elle le nomma Joseph (Il ajoute ) en priant : Que l’Eternel m’ajoute un autre fils !
- Nova Versão Internacional - Deu-lhe o nome de José e disse: “Que o Senhor me acrescente ainda outro filho”.
- Hoffnung für alle - Hoffentlich gibt der Herr mir noch einen Sohn dazu!«, sagte sie und nannte ihn Josef (»hinzufügen«) .
- Kinh Thánh Hiện Đại - Nàng đặt tên con là Giô-sép và thầm nguyện: “Xin Chúa Hằng Hữu cho con thêm một đứa nữa!”
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - และนางตั้งชื่อเขาว่า โยเซฟ นางพูดว่า “ขอให้พระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ฉันได้ลูกชายอีกคนเถิด”
交叉引用
- เอเสเคียล 37:16 - “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาไม้อันหนึ่งมาและเขียนลงว่า ‘ของยูดาห์กับอิสราเอลซึ่งเป็นพวกพ้อง’ และเอาไม้อีกอันหนึ่งมาเขียนลงว่า ‘ของเอฟราอิม ของโยเซฟและวงศ์วานอิสราเอลทั้งหมด ซึ่งเป็นพวกพ้อง’
- กิจการของอัครทูต 7:9 - “เพราะบรรพบุรุษเหล่านั้นอิจฉาโยเซฟจึงขายเขาไปเป็นทาสอยู่ที่ประเทศอียิปต์ แต่พระเจ้าสถิตกับเขา
- กิจการของอัครทูต 7:10 - และช่วยให้เขาพ้นจากความทุกข์ร้อนทั้งปวง ทรงให้เขามีสติปัญญาและได้รับความดี ความชอบจากฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ถึงกับตั้งให้ครอบครองทั้งอียิปต์และราชสำนัก
- กิจการของอัครทูต 7:11 - “ต่อมาเกิดการกันดารอาหารทั่วทั้งอียิปต์และคานาอันทำให้เกิดความทุกข์เข็ญครั้งใหญ่และบรรพบุรุษของเราหาอาหารไม่ได้เลย
- กิจการของอัครทูต 7:12 - เมื่อยาโคบได้ข่าวว่าที่อียิปต์มีข้าวจึงให้เหล่าบรรพบุรุษของเราไปที่นั่นเป็นครั้งแรก
- กิจการของอัครทูต 7:13 - พอครั้งที่สองโยเซฟแสดงตัวต่อพี่น้องและฟาโรห์ทรงทราบเกี่ยวกับครอบครัวของโยเซฟ
- กิจการของอัครทูต 7:14 - หลังจากนั้นโยเซฟจึงส่งคนไปรับยาโคบบิดาของเขาและครอบครัวของเขาทั้งหมด 75 คนมา
- กิจการของอัครทูต 7:15 - ยาโคบจึงลงไปอยู่ประเทศอียิปต์ เขาและเหล่าบรรพบุรุษของเราได้สิ้นชีวิตที่นั่น
- ฮีบรู 11:21 - โดยความเชื่อเมื่อยาโคบกำลังจะตายจึงอวยพรบุตรแต่ละคนของโยเซฟ และนมัสการขณะยันกายบนหัวไม้เท้าของเขา
- ฮีบรู 11:22 - โดยความเชื่อเมื่อใกล้ตายโยเซฟจึงกล่าวถึงการอพยพออกจากอียิปต์ของชนอิสราเอล และสั่งความเรื่องกระดูกของเขา
- ปฐมกาล 42:6 - ขณะนั้นโยเซฟเป็นผู้ว่าราชการแผ่นดินมีหน้าที่ขายข้าวให้กับประชาชนทุกคน ดังนั้นเมื่อพวกพี่ชายของโยเซฟมาถึง พวกเขาจึงน้อมคำนับโยเซฟซบหน้าลงกับดิน
- ปฐมกาล 48:1 - ต่อมามีคนมาบอกโยเซฟว่า “บิดาของท่านป่วย” เขาจึงพาบุตรสองคนคือมนัสเสห์และเอฟราอิมไปเยี่ยม
- ปฐมกาล 48:2 - เมื่อมีคนมาบอกยาโคบว่า “โยเซฟบุตรชายของท่านมาหา” อิสราเอลจึงรวบรวมกำลังพยุงกายขึ้นนั่งบนเตียง
- ปฐมกาล 48:3 - ยาโคบกล่าวกับโยเซฟว่า “พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ได้ปรากฏแก่เราที่ลูสในดินแดนคานาอัน และที่นั่นพระองค์ทรงอวยพรเรา
- ปฐมกาล 48:4 - ตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้ามีลูกมีหลานทวีจำนวนขึ้นมากมาย เราจะทำให้เจ้าเป็นประชาคมของชนชาติทั้งหลาย และจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์นิรันดร์แก่วงศ์วานของเจ้าสืบไป’
- ปฐมกาล 48:5 - “บัดนี้ เอฟราอิมและมนัสเสห์ ลูกทั้งสองคนของเจ้าซึ่งเกิดในอียิปต์ก่อนที่เราจะมาถึง เขาจะถูกนับว่าเป็นลูกของเรา เขาทั้งสองจะเป็นลูกของเราเหมือนรูเบนและสิเมโอน
- ปฐมกาล 48:6 - ส่วนลูกคนอื่นๆ ของเจ้าที่เกิดมาภายหลังเขาทั้งสองจะเป็นทายาทของเจ้าเอง และจะรับมรดกส่วนของเอฟราอิมและมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:7 - ที่เราทำเช่นนี้ก็เพราะเมื่อครั้งเรากลับมาจากปัดดาน เราเศร้าเสียใจมากที่ราเชลเสียชีวิตในดินแดนคานาอันขณะเดินทาง ไม่ไกลจากเอฟราธาห์นัก เราจึงฝังนางไว้บนเส้นทางไปเอฟราธาห์” (คือเบธเลเฮม)
- ปฐมกาล 48:8 - เมื่ออิสราเอลเห็นบุตรชายของโยเซฟก็ถามว่า “นี่ใคร?”
- ปฐมกาล 48:9 - โยเซฟตอบบิดาของเขาว่า “นี่คือลูกชายที่พระเจ้าประทานให้เราที่นี่” แล้วอิสราเอลจึงพูดว่า “จงนำพวกเขามาหาเรา เพื่อเราจะได้อวยพรเขา”
- ปฐมกาล 48:10 - บัดนี้อิสราเอลตาฝ้าฟางเพราะอายุมาก มองอะไรแทบไม่เห็น โยเซฟจึงพาบุตรชายทั้งสองคนเข้าไปใกล้และบิดาของโยเซฟก็จูบและกอดพวกเขา
- ปฐมกาล 48:11 - แล้วอิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “เราไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นหน้าเจ้าอีกครั้งหนึ่ง แล้วเดี๋ยวนี้พระเจ้ายังทรงอนุญาตให้เราได้เห็นลูกของเจ้าอีกด้วย”
- ปฐมกาล 48:12 - โยเซฟเอาบุตรทั้งสองออกจากตักอิสราเอล แล้วโยเซฟหมอบซบหน้าลงกับพื้น
- ปฐมกาล 48:13 - แล้วจูงบุตรทั้งสองเข้าไปใกล้บิดา มือขวาจับเอฟราอิมให้อยู่ทางซ้ายมือของอิสราเอล ส่วนมือซ้ายจับมนัสเสห์ให้อยู่ทางขวามือของอิสราเอล
- ปฐมกาล 48:14 - แต่อิสราเอลไขว้แขนเอามือขวาวางบนศีรษะของเอฟราอิมทั้งที่เขาเป็นน้อง และมือซ้ายวางบนศีรษะของมนัสเสห์ทั้งๆ ที่มนัสเสห์เป็นบุตรหัวปี
- ปฐมกาล 48:15 - แล้วเขาจึงอวยพรโยเซฟว่า “ขอพระเจ้าของบรรพบุรุษของเรา ผู้ที่อับราฮัมและอิสอัคได้ดำเนินชีวิตอย่างซื่อสัตย์อยู่ต่อหน้า พระเจ้าผู้ทรงเป็นผู้เลี้ยงของเรา มาตลอดชีวิตจนถึงทุกวันนี้
- ปฐมกาล 48:16 - พระองค์ผู้เป็นทูตสวรรค์ผู้ทรงช่วยให้เราพ้นจากอันตรายทั้งสิ้น ขอพระองค์ทรงอวยพรเด็กหนุ่มทั้งสองคนนี้ ขอให้เขาทั้งสองเป็นผู้สืบสกุลของเรา และสืบสกุลของบรรพบุรุษของเราคืออับราฮัมและอิสอัค ขอให้เขาเพิ่มทวีขึ้นมากมาย บนแผ่นดินเถิด”
- ปฐมกาล 48:17 - เมื่อโยเซฟเห็นบิดาเอามือขวาวางบนศีรษะของเอฟราอิมก็เห็นว่าเป็นเรื่องไม่ถูกไม่ควร ดังนั้นเขาจึงเอามือของบิดาออกจากศีรษะของเอฟราอิมไปวางบนศีรษะของมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:18 - โยเซฟกล่าวกับบิดาว่า “ไม่ใช่ พ่อขอรับ คนนี้ต่างหากเป็นบุตรหัวปี โปรดวางมือขวาของพ่อลงบนหัวคนนี้เถิด”
- ปฐมกาล 48:19 - แต่อิสราเอลปฏิเสธว่า “พ่อรู้ ลูกเอ๋ย พ่อรู้ เขาก็จะกลายเป็นชนชาติหนึ่งและจะยิ่งใหญ่ด้วย แต่น้องชายจะยิ่งใหญ่กว่า และลูกหลานของเขาจะเป็นกลุ่มประชาชาติ”
- ปฐมกาล 48:20 - ยาโคบจึงอวยพรพวกเขาในวันนั้นว่า “อิสราเอลจะให้พรกันในนามของเจ้าว่า ‘ขอพระเจ้าบันดาลให้ท่านเป็นเหมือนเอฟราอิมและมนัสเสห์’ ” ดังนั้นยาโคบจึงเอ่ยชื่อเอฟราอิมก่อนมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:21 - แล้วอิสราเอลจึงพูดกับโยเซฟว่า “พ่อกำลังจะตายแล้ว แต่พระเจ้าจะสถิตกับพวกเจ้า และจะนำเจ้าทั้งหลายกลับไปยังคานาอันดินแดนของบรรพบุรุษของพวกเจ้า
- ปฐมกาล 48:22 - และสำหรับเจ้า โยเซฟ ในฐานะที่เจ้าเป็นผู้อยู่เหนือพี่น้องของเจ้า เราจะยกดินแดนเชเคม ซึ่งเราได้มาจากชาวอาโมไรต์ด้วยดาบและธนูของเราให้เจ้า”
- ปฐมกาล 35:17 - ขณะที่กำลังทุรนทุรายอยู่นั้น นางผดุงครรภ์ก็ปลอบว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเธอกำลังจะได้ลูกชายอีกคน”
- ปฐมกาล 35:18 - ขณะที่ราเชลกำลังจะสิ้นลมหายใจ นางตั้งชื่อลูกว่าเบนโอนี แต่ยาโคบเรียกเขาว่าเบนยามิน
- ปฐมกาล 37:4 - เมื่อพวกพี่ๆ เห็นว่าพ่อรักโยเซฟมากกว่า พวกเขาจึงเกลียดชังโยเซฟและไม่ยอมพูดดีด้วย
- วิวรณ์ 7:8 - จากเผ่าเศบูลุน 12,000 คน จากเผ่าโยเซฟ 12,000 คน จากเผ่าเบนยามิน 12,000 คน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:13 - เขากล่าวถึงเผ่าโยเซฟว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรดินแดนของเขา ด้วยน้ำค้างล้ำเลิศจากฟ้าสวรรค์เบื้องบน และด้วยห้วงน้ำลึกเบื้องล่าง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:14 - ด้วยผลผลิตยอดเยี่ยมจากดวงตะวัน และด้วยผลผลิตที่ดีที่สุดตามฤดูกาล
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:15 - ด้วยของขวัญเลอเลิศจากภูเขาดึกดำบรรพ์ ด้วยความสมบูรณ์พูนผลจากภูเขาอันถาวรนิรันดร์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:16 - ด้วยของขวัญล้ำค่าจากผืนแผ่นดิน และความอุดมสมบูรณ์จากพื้นพสุธา และด้วยความโปรดปรานจากพระองค์ผู้ประทับในพุ่มไม้ที่ลุกเป็นไฟ ขอให้พรทั้งปวงนี้มาเหนือโยเซฟ เหนือเจ้านายในหมู่พี่น้อง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:17 - ผู้ทรงไว้ซึ่งศักดาดุจลูกวัวหนุ่มหัวปี เขาสัตว์ของเขาคือเขาของวัวป่า เขาจะขวิดประชาชาติทั้งหลายด้วยเขาสัตว์เหล่านั้น แม้ประชาชาติที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลก นี่แหละคือชนเอฟราอิมนับหมื่น และชนมนัสเสห์นับพัน”
- ปฐมกาล 39:1 - บัดนี้โยเซฟถูกนำมาถึงอียิปต์ คนอิชมาเอลได้ขายเขาให้กับโปทิฟาร์ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ซึ่งเป็นขุนนางคนหนึ่งของฟาโรห์
- ปฐมกาล 39:2 - องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับโยเซฟและทรงอวยพรให้เขาเจริญรุ่งเรืองขึ้นในบ้านของเจ้านายชาวอียิปต์
- ปฐมกาล 39:3 - เมื่อนายเห็นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเขา และองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานความสำเร็จในทุกสิ่งที่เขาทำ
- ปฐมกาล 39:4 - โยเซฟจึงเป็นที่โปรดปรานและกลายเป็นคนสนิทของนาย โปทิฟาร์จึงตั้งให้โยเซฟดูแลครัวเรือนของเขา และมอบทุกสิ่งที่เขามีอยู่ไว้ในมือของโยเซฟ
- ปฐมกาล 39:5 - ตั้งแต่นายมอบหมายให้โยเซฟดูแลทุกสิ่งในครัวเรือนและทุกสิ่งที่เขามี องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรครอบครัวของคนอียิปต์นั้นเพราะเห็นแก่โยเซฟ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรทุกสิ่งของโปทิฟาร์ทั้งในบ้านและในทุ่งนา
- ปฐมกาล 39:6 - ดังนั้นโปทิฟาร์จึงไว้ใจให้โยเซฟดูแลทุกสิ่งที่เขามี เมื่อมีโยเซฟเป็นผู้ดูแล เขาไม่ต้องรับรู้เรื่องใดเลย เว้นแต่อาหารที่จะรับประทาน โยเซฟเป็นชายรูปหล่อหุ่นดี
- ปฐมกาล 39:7 - จากนั้นไม่นานภรรยาของเจ้านายจ้องมองโยเซฟตาเป็นมัน นางจึงชวนเขาว่า “มานอนกับฉันสิ!”
- ปฐมกาล 39:8 - แต่โยเซฟปฏิเสธและกล่าวกับนางว่า “ภายใต้การดูแลของข้า นายไม่ต้องรับรู้เรื่องใดในบ้านเลย ทุกสิ่งที่นายมีอยู่ นายก็มอบให้ข้าจัดการ
- ปฐมกาล 39:9 - ในบ้านนี้ไม่มีใครใหญ่เกินข้า เจ้านายของข้าไม่หวงสิ่งใดกับข้านอกจากท่าน เพราะท่านเป็นภรรยาของนาย ข้าจะทำสิ่งชั่วร้ายเช่นนี้และทำบาปต่อพระเจ้าได้อย่างไร?”
- ปฐมกาล 39:10 - แม้นางชวนโยเซฟวันแล้ววันเล่า เขาก็ปฏิเสธที่จะหลับนอนกับนางหรือแม้แต่จะอยู่ใกล้นาง
- ปฐมกาล 39:11 - วันหนึ่งขณะที่โยเซฟเข้าไปในบ้านเพื่อทำงานตามหน้าที่ของเขา ขณะนั้นไม่มีคนรับใช้อื่นๆ อยู่ในบ้านเลย
- ปฐมกาล 39:12 - ภรรยาของโปทิฟาร์เข้ามากระชากเสื้อของโยเซฟไว้แล้วบอกว่า “มานอนกับฉันเถิด!” แต่เขาทิ้งเสื้อไว้ในมือของนางแล้ววิ่งหนีออกไปนอกบ้าน
- ปฐมกาล 39:13 - เมื่อนางเห็นว่าเสื้อของโยเซฟอยู่ในมือ และตัวเขาวิ่งออกไปนอกบ้านแล้ว
- ปฐมกาล 39:14 - นางจึงเรียกคนรับใช้คนอื่นๆ ในบ้านมาและกล่าวว่า “ดูสิ สามีฉันนำเจ้าฮีบรูคนนี้มาหยามพวกเรา มันเข้ามาที่นี่และจะหลับนอนกับข้า แต่ข้ากรีดร้องขึ้น
- ปฐมกาล 39:15 - เมื่อมันได้ยินข้าร้องขอความช่วยเหลือ มันจึงทิ้งเสื้อไว้ข้างตัวข้าแล้ววิ่งหนีออกจากบ้านไป”
- ปฐมกาล 39:16 - นางเก็บเสื้อตัวนั้นไว้จนกระทั่งสามีกลับมาบ้าน
- ปฐมกาล 39:17 - แล้วนางจึงเล่าเรื่องนี้ให้สามีฟังว่า “เจ้าฮีบรูคนนั้นที่ท่านนำมาให้พวกเราจะเข้ามาหยามข้า
- ปฐมกาล 39:18 - แต่ทันทีที่ข้ากรีดร้องขอความช่วยเหลือ มันจึงทิ้งเสื้อไว้ข้างตัวข้าแล้ววิ่งหนีออกจากบ้านไป”
- ปฐมกาล 39:19 - เมื่อเจ้านายของโยเซฟได้ยินเรื่องนี้จากภรรยาของเขาซึ่งกล่าวว่า “นี่เป็นสิ่งที่ทาสของท่านทำกับข้า” เขาจึงโกรธจัด
- ปฐมกาล 39:20 - และเจ้านายนำโยเซฟมาขังไว้ในคุกหลวง แต่ขณะที่โยเซฟถูกขังอยู่ในคุกนั้น
- ปฐมกาล 39:21 - องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับโยเซฟ ทรงกรุณาเขา และทำให้โยเซฟเป็นที่โปรดปรานในสายตาของพัศดี
- ปฐมกาล 39:22 - ดังนั้นพัศดีจึงตั้งให้โยเซฟเป็นผู้ดูแลนักโทษทุกคน และให้เขารับผิดชอบงานทุกอย่างในคุก
- ปฐมกาล 39:23 - พัศดีผู้นั้นไม่ต้องใส่ใจต่อสิ่งใดๆ ที่อยู่ภายใต้การดูแลของโยเซฟ เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับโยเซฟและประทานความสำเร็จในทุกสิ่งที่เขาทำ
- ปฐมกาล 35:24 - บุตรชายที่เกิดจากราเชล ได้แก่ โยเซฟและเบนยามิน
- ปฐมกาล 37:2 - นี่คือเรื่องราวเชื้อสายของยาโคบ ขณะที่โยเซฟอายุสิบเจ็ดปี เขาไปเลี้ยงสัตว์กับพวกพี่ชายต่างมารดา บุตรของนางบิลฮาห์และนางศิลปาห์ผู้เป็นภรรยาของบิดา โยเซฟเอาความผิดของพี่ชายมาเล่าให้บิดาฟัง
- ปฐมกาล 49:22 - “โยเซฟเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผล เป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลอยู่ใกล้น้ำพุ กิ่งเถาของมันเลื้อยข้ามกำแพง
- ปฐมกาล 49:23 - พลธนูโจมตีเขาด้วยความเคียดแค้น ยิงเข้าใส่เขาด้วยใจเกลียดชัง
- ปฐมกาล 49:24 - แต่ธนูของเขานิ่งไม่สั่นไหว แขนของเขาแข็งแรงไม่อ่อนล้า เนื่องด้วยพระหัตถ์ขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ เนื่องด้วยพระผู้เลี้ยง พระศิลาของอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:25 - เนื่องด้วยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้า เนื่องด้วยองค์ทรงฤทธิ์ผู้ทรงอวยพรเจ้า ด้วยพรแห่งสวรรค์เบื้องบน พรแห่งที่ลึกเบื้องล่าง พรแห่งอ้อมอกและครรภ์
- ปฐมกาล 49:26 - พรจากบิดาของเจ้ายิ่งใหญ่ กว่าพรแห่งภูเขาดึกดำบรรพ์ กว่า ความอุดมแห่งเนินเขาเก่าแก่ ขอพระพรเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟ อยู่บนกระหม่อมของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ท่ามกลาง พี่น้องของเจ้า