逐节对照
- Nova Versão Internacional - Deu-lhe o nome de José e disse: “Que o Senhor me acrescente ainda outro filho”.
- 新标点和合本 - 就给他起名叫约瑟(就是“增添”的意思),意思说:“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- 和合本2010(上帝版-简体) - 拉结就给他起名叫约瑟 ,说:“愿耶和华再增添一个儿子给我。”
- 和合本2010(神版-简体) - 拉结就给他起名叫约瑟 ,说:“愿耶和华再增添一个儿子给我。”
- 当代译本 - 她给孩子取名叫约瑟 ,说:“愿上帝再给我添一个儿子!”
- 圣经新译本 - 于是给孩子起名叫约瑟,说:“愿耶和华再给我一个儿子。”
- 中文标准译本 - 于是给孩子起名为约瑟,说:“愿耶和华再给我增添一个儿子。”
- 现代标点和合本 - 就给他起名叫约瑟 ,意思说:“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- 和合本(拼音版) - 就给他起名叫约瑟 ,意思说:“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- New International Version - She named him Joseph, and said, “May the Lord add to me another son.”
- New International Reader's Version - She said, “May the Lord give me another son.” So she named him Joseph.
- English Standard Version - And she called his name Joseph, saying, “May the Lord add to me another son!”
- New Living Translation - And she named him Joseph, for she said, “May the Lord add yet another son to my family.”
- Christian Standard Bible - She named him Joseph and said, “May the Lord add another son to me.”
- New American Standard Bible - And she named him Joseph, saying, “May the Lord give me another son.”
- New King James Version - So she called his name Joseph, and said, “The Lord shall add to me another son.”
- Amplified Bible - She named him Joseph (may He add) and said, “May the Lord add to me another son.”
- American Standard Version - and she called his name Joseph, saying, Jehovah add to me another son.
- King James Version - And she called his name Joseph; and said, The Lord shall add to me another son.
- New English Translation - She named him Joseph, saying, “May the Lord give me yet another son.”
- World English Bible - She named him Joseph, saying, “May Yahweh add another son to me.”
- 新標點和合本 - 就給他起名叫約瑟(就是增添的意思),意思說:「願耶和華再增添我一個兒子。」
- 和合本2010(上帝版-繁體) - 拉結就給他起名叫約瑟 ,說:「願耶和華再增添一個兒子給我。」
- 和合本2010(神版-繁體) - 拉結就給他起名叫約瑟 ,說:「願耶和華再增添一個兒子給我。」
- 當代譯本 - 她給孩子取名叫約瑟 ,說:「願上帝再給我添一個兒子!」
- 聖經新譯本 - 於是給孩子起名叫約瑟,說:“願耶和華再給我一個兒子。”
- 呂振中譯本 - 於是她給孩子起名叫 約瑟 ,說:『永恆主把另一個兒子增添給我。』
- 中文標準譯本 - 於是給孩子起名為約瑟,說:「願耶和華再給我增添一個兒子。」
- 現代標點和合本 - 就給他起名叫約瑟 ,意思說:「願耶和華再增添我一個兒子。」
- 文理和合譯本 - 乃命名約瑟、曰、願耶和華復增我子、○
- 文理委辦譯本 - 乃命名約瑟、曰、耶和華必復賜子。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 名之曰 約瑟 、 約瑟譯即增加之義 蓋言天主必復賜我一子、○
- Nueva Versión Internacional - Por eso lo llamó José, y dijo: «Quiera el Señor darme otro hijo».
- Новый Русский Перевод - Она назвала его Иосиф , потому что она сказала: «Да добавит мне Господь еще одного сына».
- Восточный перевод - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- La Bible du Semeur 2015 - Elle le nomma Joseph (Il ajoute ) en priant : Que l’Eternel m’ajoute un autre fils !
- Hoffnung für alle - Hoffentlich gibt der Herr mir noch einen Sohn dazu!«, sagte sie und nannte ihn Josef (»hinzufügen«) .
- Kinh Thánh Hiện Đại - Nàng đặt tên con là Giô-sép và thầm nguyện: “Xin Chúa Hằng Hữu cho con thêm một đứa nữa!”
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - นางตั้งชื่อเขาว่าโยเซฟ และกล่าวว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเพิ่มลูกชายให้ฉันอีกคนหนึ่ง”
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - และนางตั้งชื่อเขาว่า โยเซฟ นางพูดว่า “ขอให้พระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ฉันได้ลูกชายอีกคนเถิด”
交叉引用
- Ezequiel 37:16 - “Filho do homem, escreva num pedaço de madeira: Pertencente a Judá e aos israelitas, seus companheiros. Depois escreva noutro pedaço de madeira: Vara de Efraim, pertencente a José e a toda a nação de Israel, seus companheiros.
- Atos 7:9 - “Os patriarcas, tendo inveja de José, venderam-no como escravo para o Egito. Mas Deus estava com ele
- Atos 7:10 - e o libertou de todas as suas tribulações, dando a José favor e sabedoria diante do faraó, rei do Egito; este o tornou governador do Egito e de todo o seu palácio.
- Atos 7:11 - “Depois houve fome em todo o Egito e em Canaã, trazendo grande sofrimento, e os nossos antepassados não encontravam alimento.
- Atos 7:12 - Ouvindo que havia trigo no Egito, Jacó enviou nossos antepassados em sua primeira viagem.
- Atos 7:13 - Na segunda viagem deles, José fez-se reconhecer por seus irmãos, e o faraó pôde conhecer a família de José.
- Atos 7:14 - Depois disso, José mandou buscar seu pai, Jacó, e toda a sua família, que eram setenta e cinco pessoas.
- Atos 7:15 - Então Jacó desceu ao Egito, onde faleceram ele e os nossos antepassados.
- Hebreus 11:21 - Pela fé Jacó, à beira da morte, abençoou cada um dos filhos de José e adorou a Deus, apoiado na extremidade do seu bordão.
- Hebreus 11:22 - Pela fé José, no fim da vida, fez menção ao êxodo dos israelitas do Egito e deu instruções acerca dos seus próprios ossos.
- Gênesis 42:6 - José era o governador do Egito e era ele que vendia trigo a todo o povo da terra. Por isso, quando os irmãos de José chegaram, curvaram-se diante dele com o rosto em terra.
- Gênesis 48:1 - Algum tempo depois, disseram a José: “Seu pai está doente”; e ele foi vê-lo, levando consigo seus dois filhos, Manassés e Efraim.
- Gênesis 48:2 - E anunciaram a Jacó: “Seu filho José veio vê-lo”. Israel reuniu suas forças e assentou-se na cama.
- Gênesis 48:3 - Então disse Jacó a José: “O Deus todo-poderoso apareceu-me em Luz, na terra de Canaã, e ali me abençoou,
- Gênesis 48:4 - dizendo: ‘Eu o farei prolífero e o multiplicarei. Farei de você uma comunidade de povos e darei esta terra por propriedade perpétua aos seus descendentes’.
- Gênesis 48:5 - “Agora, pois, os seus dois filhos que lhe nasceram no Egito, antes da minha vinda para cá, serão reconhecidos como meus; Efraim e Manassés serão meus, como são meus Rúben e Simeão.
- Gênesis 48:6 - Os filhos que lhe nascerem depois deles serão seus; serão convocados sob o nome dos seus irmãos para receberem sua herança.
- Gênesis 48:7 - Quando eu voltava de Padã, para minha tristeza Raquel morreu em Canaã, quando ainda estávamos a caminho, a pouca distância de Efrata. Eu a sepultei ali, ao lado do caminho para Efrata, que é Belém”.
- Gênesis 48:8 - Quando Israel viu os filhos de José, perguntou: “Quem são estes?”
- Gênesis 48:9 - Respondeu José a seu pai: “São os filhos que Deus me deu aqui”. Então Israel disse: “Traga-os aqui para que eu os abençoe”.
- Gênesis 48:10 - Os olhos de Israel já estavam enfraquecidos por causa da idade avançada, e ele mal podia enxergar. Por isso José levou seus filhos para perto dele, e seu pai os beijou e os abraçou.
- Gênesis 48:11 - E Israel disse a José: “Nunca pensei que veria a sua face novamente, e agora Deus me concede ver também os seus filhos!”
- Gênesis 48:12 - Em seguida, José os tirou do colo de Israel e curvou-se com o rosto em terra.
- Gênesis 48:13 - E José tomou os dois, Efraim à sua direita, perto da mão esquerda de Israel, e Manassés à sua esquerda, perto da mão direita de Israel, e os aproximou dele.
- Gênesis 48:14 - Israel, porém, estendeu a mão direita e a pôs sobre a cabeça de Efraim, embora este fosse o mais novo e, cruzando os braços, pôs a mão esquerda sobre a cabeça de Manassés, embora Manassés fosse o filho mais velho.
- Gênesis 48:15 - E abençoou a José, dizendo: “Que o Deus, a quem serviram meus pais Abraão e Isaque, o Deus que tem sido o meu pastor em toda a minha vida até o dia de hoje,
- Gênesis 48:16 - o Anjo que me redimiu de todo o mal, abençoe estes meninos. Sejam eles chamados pelo meu nome e pelos nomes de meus pais Abraão e Isaque, e cresçam muito na terra”.
- Gênesis 48:17 - Quando José viu seu pai colocar a mão direita sobre a cabeça de Efraim, não gostou; por isso pegou a mão do pai, a fim de mudá-la da cabeça de Efraim para a de Manassés,
- Gênesis 48:18 - e lhe disse: “Não, meu pai, este aqui é o mais velho; ponha a mão direita sobre a cabeça dele”.
- Gênesis 48:19 - Mas seu pai recusou-se e respondeu: “Eu sei, meu filho, eu sei. Ele também se tornará um povo, também será grande. Apesar disso, seu irmão mais novo será maior do que ele, e seus descendentes se tornarão muitos povos”.
- Gênesis 48:20 - Assim, Jacó os abençoou naquele dia, dizendo: “O povo de Israel usará os seus nomes para abençoar uns aos outros com esta expressão: Que Deus faça a você como fez a Efraim e a Manassés!” E colocou Efraim à frente de Manassés.
- Gênesis 48:21 - A seguir, Israel disse a José: “Estou para morrer, mas Deus estará com vocês e os levará de volta à terra de seus antepassados.
- Gênesis 48:22 - E a você, como alguém que está acima de seus irmãos, dou a região montanhosa que tomei dos amorreus com a minha espada e com o meu arco”.
- Gênesis 35:17 - E, enquanto sofria muito, tentando dar à luz, a parteira lhe disse: “Não tenha medo, pois você ainda terá outro menino”.
- Gênesis 35:18 - Já a ponto de sair-lhe a vida, quando estava morrendo, deu ao filho o nome de Benoni . Mas o pai deu-lhe o nome de Benjamim .
- Gênesis 37:4 - Quando os seus irmãos viram que o pai gostava mais dele do que de qualquer outro filho, odiaram-no e não conseguiam falar com ele amigavelmente.
- Apocalipse 7:8 - da tribo de Zebulom, doze mil; da tribo de José, doze mil; da tribo de Benjamim, doze mil.
- Deuteronômio 33:13 - A respeito de José disse: “Que o Senhor abençoe a sua terra com o precioso orvalho que vem de cima, do céu, e com as águas das profundezas;
- Deuteronômio 33:14 - com o melhor que o sol amadurece e com o melhor que a lua possa dar;
- Deuteronômio 33:15 - com as dádivas mais bem escolhidas dos montes antigos e com a fertilidade das colinas eternas;
- Deuteronômio 33:16 - com os melhores frutos da terra e a sua plenitude, e com o favor daquele que apareceu na sarça ardente. Que tudo isso repouse sobre a cabeça de José, sobre a fronte do escolhido entre os seus irmãos.
- Deuteronômio 33:17 - É majestoso como a primeira cria de um touro; seus chifres são os chifres de um boi selvagem, com os quais ferirá as nações até os confins da terra. Assim são as dezenas de milhares de Efraim; assim são os milhares de Manassés”.
- Gênesis 39:1 - José havia sido levado para o Egito, onde o egípcio Potifar, oficial do faraó e capitão da guarda, comprou-o dos ismaelitas que o tinham levado para lá.
- Gênesis 39:2 - O Senhor estava com José, de modo que este prosperou e passou a morar na casa do seu senhor egípcio.
- Gênesis 39:3 - Quando este percebeu que o Senhor estava com ele e que o fazia prosperar em tudo o que realizava,
- Gênesis 39:4 - agradou-se de José e tornou-o administrador de seus bens. Potifar deixou a seu cuidado a sua casa e lhe confiou tudo o que possuía.
- Gênesis 39:5 - Desde que o deixou cuidando de sua casa e de todos os seus bens, o Senhor abençoou a casa do egípcio por causa de José. A bênção do Senhor estava sobre tudo o que Potifar possuía, tanto em casa como no campo.
- Gênesis 39:6 - Assim, deixou ele aos cuidados de José tudo o que tinha, e não se preocupava com coisa alguma, exceto com sua própria comida. José era atraente e de boa aparência,
- Gênesis 39:7 - e, depois de certo tempo, a mulher do seu senhor começou a cobiçá-lo e o convidou: “Venha, deite-se comigo!”
- Gênesis 39:8 - Mas ele se recusou e lhe disse: “Meu senhor não se preocupa com coisa alguma de sua casa, e tudo o que tem deixou aos meus cuidados.
- Gênesis 39:9 - Ninguém desta casa está acima de mim. Ele nada me negou, a não ser a senhora, porque é a mulher dele. Como poderia eu, então, cometer algo tão perverso e pecar contra Deus?”
- Gênesis 39:10 - Assim, embora ela insistisse com José dia após dia, ele se recusava a deitar-se com ela e evitava ficar perto dela.
- Gênesis 39:11 - Um dia ele entrou na casa para fazer suas tarefas, e nenhum dos empregados ali se encontrava.
- Gênesis 39:12 - Ela o agarrou pelo manto e voltou a convidá-lo: “Vamos, deite-se comigo!” Mas ele fugiu da casa, deixando o manto na mão dela.
- Gênesis 39:13 - Quando ela viu que, ao fugir, ele tinha deixado o manto em sua mão,
- Gênesis 39:14 - chamou os empregados e lhes disse: “Vejam, este hebreu nos foi trazido para nos insultar! Ele entrou aqui e tentou abusar de mim, mas eu gritei.
- Gênesis 39:15 - Quando me ouviu gritar por socorro, largou seu manto ao meu lado e fugiu da casa”.
- Gênesis 39:16 - Ela conservou o manto consigo até que o senhor de José chegasse à casa.
- Gênesis 39:17 - Então repetiu-lhe a história: “Aquele escravo hebreu que você nos trouxe aproximou-se de mim para me insultar.
- Gênesis 39:18 - Mas, quando gritei por socorro, ele largou seu manto ao meu lado e fugiu”.
- Gênesis 39:19 - Quando o seu senhor ouviu o que a sua mulher lhe disse: “Foi assim que o seu escravo me tratou”, ficou indignado.
- Gênesis 39:20 - Mandou buscar José e lançou-o na prisão em que eram postos os prisioneiros do rei. José ficou na prisão,
- Gênesis 39:21 - mas o Senhor estava com ele e o tratou com bondade, concedendo-lhe a simpatia do carcereiro.
- Gênesis 39:22 - Por isso o carcereiro encarregou José de todos os que estavam na prisão, e ele se tornou responsável por tudo o que lá sucedia.
- Gênesis 39:23 - O carcereiro não se preocupava com nada do que estava a cargo de José, porque o Senhor estava com José e lhe concedia bom êxito em tudo o que realizava.
- Gênesis 35:24 - Estes foram seus filhos com Raquel: José e Benjamim.
- Gênesis 37:2 - Esta é a história da família de Jacó: Quando José tinha dezessete anos, pastoreava os rebanhos com os seus irmãos. Ajudava os filhos de Bila e os filhos de Zilpa, mulheres de seu pai; e contava ao pai a má fama deles.
- Gênesis 49:22 - “José é uma árvore frutífera, árvore frutífera à beira de uma fonte, cujos galhos passam por cima do muro.
- Gênesis 49:23 - Com rancor arqueiros o atacaram, atirando-lhe flechas com hostilidade.
- Gênesis 49:24 - Mas o seu arco permaneceu firme; os seus braços continuaram fortes, ágeis para atirar, pela mão do Poderoso de Jacó, pelo nome do Pastor, a Rocha de Israel,
- Gênesis 49:25 - pelo Deus de seu pai, que ajuda você, o Todo-poderoso , que o abençoa com bênçãos dos altos céus, bênçãos das profundezas, bênçãos da fertilidade e da fartura .
- Gênesis 49:26 - As bênçãos de seu pai são superiores às bênçãos dos montes antigos, às delícias das colinas eternas . Que todas essas bênçãos repousem sobre a cabeça de José, sobre a fronte daquele que foi separado de entre os seus irmãos.