逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - เวลานั้นเกิดการกันดารอาหารในดินแดนคานาอัน อับรามจึงอพยพลงไปอียิปต์และอาศัยอยู่ที่นั่นระยะหนึ่ง เพราะการกันดารอาหารรุนแรงมาก
- 新标点和合本 - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 那地遭遇饥荒。亚伯兰因那地的饥荒严重，就下到埃及，要在那里寄居。
- 和合本2010（神版-简体） - 那地遭遇饥荒。亚伯兰因那地的饥荒严重，就下到埃及，要在那里寄居。
- 当代译本 - 那地方遭遇饥荒，灾情非常严重，亚伯兰便下到埃及暂住。
- 圣经新译本 - 当时，那地发生饥荒，亚伯兰就下到埃及去，要在那里寄居；因为那地的饥荒十分严重。
- 中文标准译本 - 当时那地有饥荒。因为那地的饥荒严重，亚伯兰就下埃及去，要在那里寄居。
- 现代标点和合本 - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- 和合本（拼音版） - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- New International Version - Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe.
- New International Reader's Version - At that time there was not enough food in the land. So Abram went down to Egypt to live there for a while.
- English Standard Version - Now there was a famine in the land. So Abram went down to Egypt to sojourn there, for the famine was severe in the land.
- New Living Translation - At that time a severe famine struck the land of Canaan, forcing Abram to go down to Egypt, where he lived as a foreigner.
- The Message - Then a famine came to the land. Abram went down to Egypt to live; it was a hard famine. As he drew near to Egypt, he said to his wife, Sarai, “Look. We both know that you’re a beautiful woman. When the Egyptians see you they’re going to say, ‘Aha! That’s his wife!’ and kill me. But they’ll let you live. Do me a favor: tell them you’re my sister. Because of you, they’ll welcome me and let me live.”
- Christian Standard Bible - There was a famine in the land, so Abram went down to Egypt to stay there for a while because the famine in the land was severe.
- New American Standard Bible - Now there was a famine in the land; so Abram went down to Egypt to live there for a time, because the famine was severe in the land.
- New King James Version - Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to dwell there, for the famine was severe in the land.
- Amplified Bible - Now there was a famine in the land; and Abram went down into Egypt to live temporarily, for the famine in the land was oppressive and severe.
- American Standard Version - And there was a famine in the land: and Abram went down into Egypt to sojourn there; for the famine was sore in the land.
- King James Version - And there was a famine in the land: and Abram went down into Egypt to sojourn there; for the famine was grievous in the land.
- New English Translation - There was a famine in the land, so Abram went down to Egypt to stay for a while because the famine was severe.
- World English Bible - There was a famine in the land. Abram went down into Egypt to live as a foreigner there, for the famine was severe in the land.
- 新標點和合本 - 那地遭遇饑荒。因饑荒甚大，亞伯蘭就下埃及去，要在那裏暫居。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 那地遭遇饑荒。亞伯蘭因那地的饑荒嚴重，就下到埃及，要在那裏寄居。
- 和合本2010（神版-繁體） - 那地遭遇饑荒。亞伯蘭因那地的饑荒嚴重，就下到埃及，要在那裏寄居。
- 當代譯本 - 那地方遭遇饑荒，災情非常嚴重，亞伯蘭便下到埃及暫住。
- 聖經新譯本 - 當時，那地發生饑荒，亞伯蘭就下到埃及去，要在那裡寄居；因為那地的饑荒十分嚴重。
- 呂振中譯本 - 當時在那地鬧了饑荒，因為饑荒在那地很嚴重， 亞伯蘭 就下 埃及 去，要寄居在那裏。
- 中文標準譯本 - 當時那地有饑荒。因為那地的饑荒嚴重，亞伯蘭就下埃及去，要在那裡寄居。
- 現代標點和合本 - 那地遭遇饑荒。因饑荒甚大，亞伯蘭就下埃及去，要在那裡暫居。
- 文理和合譯本 - 其地適饑且甚、亞伯蘭乃旅於埃及、
- 文理委辦譯本 - 適歲大饑、故亞伯蘭往、旅於埃及、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 是地適饑、因饑甚、故 亞伯蘭 往旅 伊及 、
- Nueva Versión Internacional - En ese entonces, hubo tanta hambre en aquella región que Abram se fue a vivir a Egipto.
- 현대인의 성경 - 그러나 가나안 땅에 심한 흉년이 들어 아브람은 이집트에 가서 살려고 그 쪽으로 내려갔다.
- Новый Русский Перевод - На земле был голод, и Аврам направился жить в Египет, потому что голод был очень силен.
- Восточный перевод - На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - На земле был голод, и Ибром направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- La Bible du Semeur 2015 - Une famine survint dans le pays. Alors Abram se rendit en Egypte pour y séjourner quelque temps, car la famine sévissait dans le pays.
- リビングバイブル - ちょうどそのころ、この地方一帯がひどいききんに見舞われたので、何とかしなければならなくなったアブラムは、ひとまずエジプトに避難することにしました。
- Nova Versão Internacional - Houve fome naquela terra, e Abrão desceu ao Egito para ali viver algum tempo, pois a fome era rigorosa.
- Hoffnung für alle - Im Land Kanaan brach eine schwere Hungersnot aus. Abram zog nach Ägypten, um während dieser Zeit dort Zuflucht zu suchen.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Lúc ấy, vì có nạn đói lớn xảy đến trong xứ, nên Áp-ram lánh sang Ai Cập.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - เกิดทุพภิกขภัยขึ้นในแผ่นดิน อับรามจึงลงไปยังประเทศอียิปต์ เพื่ออาศัยอยู่ชั่วคราว เพราะอดอยากยิ่งนัก
交叉引用
- ปฐมกาล 47:13 - ครั้งนั้นทั่วแผ่นดินไม่มีอาหาร เพราะการกันดารอาหารรุนแรงจนผู้คนทั่วอียิปต์และคานาอันต่างพากันอดอยากหิวโหย
- 2ซามูเอล 21:1 - ในรัชกาลของดาวิด เกิดการกันดารอาหารติดต่อกันเป็นเวลาสามปี ดาวิดจึงร้องทูลต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เป็นเพราะซาอูลได้สังหารชาวกิเบโอน เขาและครอบครัวต้องรับผิดชอบ”
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:1 - เอลีชากล่าวว่า “จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า วันพรุ่งนี้เวลาราวๆ นี้ แป้งประมาณ 7.3 ลิตร หรือข้าวบาร์เลย์ประมาณ 15 ลิตร จะซื้อขายกันด้วยเงินหนัก 1 เชเขล ที่ประตูเมืองสะมาเรีย”
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:2 - นายทหารที่ติดตามกษัตริย์กล่าวกับคนของพระเจ้าว่า “ต่อให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดฟ้าสวรรค์ก็จะเป็นไปได้หรือ?” เอลีชาตอบว่า “เจ้าจะเห็นกับตา แต่เจ้าจะไม่มีโอกาสได้กิน!”
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:3 - มีคนโรคเรื้อน สี่คนนั่งอยู่ตรงทางเข้าประตูเมือง พวกเขาพูดกันว่า “ทำไมมานั่งรอความตายอยู่ที่นี่?
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:4 - เราอยู่ที่นี่ก็จะอดตาย ถ้ากลับเข้าไปในเมืองก็อดตายกันอยู่ดี เราไปสวามิภักดิ์ต่อพวกอารัมกันเถิด ถ้าเขาไว้ชีวิตเรา เราก็อยู่ ถ้าเขาฆ่าเรา เราก็ตาย”
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:5 - ตอนพลบค่ำพวกเขาพากันไปยังค่ายพักอารัม แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:6 - เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาลให้กองทัพอารัมได้ยินเสียงรถม้าศึก เสียงควบม้า เสียงกองทัพใหญ่ จึงพูดกันว่า “กษัตริย์อิสราเอลจ้างพวกฮิตไทต์และกษัตริย์อียิปต์มาโจมตีเราแล้ว!”
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:7 - พวกเขาจึงเตลิดหนีไปเมื่อพลบค่ำ ทิ้งเต็นท์ ม้า ลา และข้าวของทุกอย่างไว้ แล้วหนีเอาชีวิตรอด
- 2พงศ์กษัตริย์ 7:8 - เมื่อคนโรคเรื้อนเหล่านั้นมาถึงริมค่าย ก็เข้าไปในเต็นท์และกินดื่ม พวกเขาขนเงินทองและเสื้อผ้าออกมาแล้วซ่อนไว้ พวกเขากลับมาอีกและเข้าไปในเต็นท์อื่น แล้วขนของไปเก็บซ่อนไว้
- ปฐมกาล 26:1 - ต่อมาเกิดการกันดารอาหารในดินแดนนั้นอีกครั้งหนึ่งนอกเหนือจากการกันดารอาหารที่เคยเกิดขึ้นในสมัยอับราฮัม อิสอัคจึงไปหากษัตริย์อาบีเมเลคชาวฟีลิสเตียที่เมืองเกราร์
- ปฐมกาล 26:2 - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรากฏแก่อิสอัคและตรัสว่า “อย่าลงไปอียิปต์ จงอยู่ในแผ่นดินนี้อย่างที่เราบอกเจ้า
- ปฐมกาล 26:3 - จงอาศัยในแผ่นดินนี้สักระยะหนึ่ง เพื่อเราจะอยู่ช่วยเจ้าและอวยพรเจ้า เพราะเราจะยกดินแดนทั้งหมดนี้ให้แก่เจ้ากับลูกหลานของเจ้า และจะทำให้คำปฏิญาณที่เราได้สาบานไว้กับอับราฮัมบิดาของเจ้าสำเร็จ
- สดุดี 105:13 - พวกเขาระเหเร่ร่อนจากชนชาติหนึ่งไปอีกชนชาติหนึ่ง จากอาณาจักรหนึ่งไปอีกอาณาจักรหนึ่ง
- 2พงศ์กษัตริย์ 8:1 - เอลีชากล่าวแก่หญิงซึ่งเขาได้ชุบชีวิตบุตรของนางว่า “จงพาครอบครัวของเจ้าย้ายไปอยู่ที่อื่นชั่วคราว เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาให้เกิดการกันดารอาหารในแผ่นดินอิสราเอลถึงเจ็ดปี”
- 2พงศ์กษัตริย์ 8:2 - หญิงนั้นจึงอพยพครอบครัวไปอาศัยที่แผ่นดินฟีลิสเตียเป็นเวลาเจ็ดปีตามที่คนของพระเจ้าบอก
- เยเรมีย์ 14:1 - พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์เกี่ยวกับความแห้งแล้งว่า
- 2พงศ์กษัตริย์ 4:38 - เอลีชากลับไปยังกิลกาล เกิดการกันดารอาหารในแถบนั้น วันหนึ่งขณะที่เขานั่งอยู่ต่อหน้ากลุ่มผู้เผยพระวจนะ เขาบอกคนรับใช้ของเขาว่า “ทำอาหารหม้อใหญ่เลี้ยงคนพวกนี้ด้วย”
- 2พงศ์กษัตริย์ 6:25 - เป็นเหตุให้เกิดการกันดารอาหารครั้งใหญ่ในเมืองนั้น การล้อมเมืองยืดเยื้อจนแม้แต่หัวลายังมีราคาสูงเป็นเงินหนักถึง 80 เชเขล และเมล็ดถั่วป่า ประมาณ 0.3 ลิตร ซื้อขายกันเป็นเงินหนัก 5 เชเขล
- สดุดี 34:19 - คนชอบธรรมอาจเจอความทุกข์ร้อนหลายอย่าง แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้เขาผ่านพ้นทุกอย่างไปได้
- กิจการของอัครทูต 14:22 - เพื่อช่วยให้พวกสาวกเข้มแข็งขึ้นและให้กำลังใจพวกเขาให้สัตย์ซื่อมั่นคงในความเชื่อ พวกเขากล่าวว่า “เราต้องเผชิญความยากลำบากมากมายเพื่อเข้าอาณาจักรของพระเจ้า”
- ปฐมกาล 42:5 - ดังนั้นบรรดาบุตรชายของอิสราเอลจึงร่วมเดินทางไปซื้อข้าวพร้อมกับคนอื่นๆ เพราะที่คานาอันก็กันดารอาหารเช่นกัน
- ยอห์น 16:33 - “เราบอกสิ่งเหล่านี้แก่พวกท่านเพื่อพวกท่านจะได้มีสันติสุขในเรา ในโลกนี้พวกท่านจะมีความทุกข์ยากแต่จงชื่นใจเถิด! เราได้ชนะโลกแล้ว”
- สดุดี 107:34 - ทรงเปลี่ยนดินแดนอุดมให้กลายเป็นถิ่นร้างซึ่งดินกร่อย เพราะความชั่วร้ายของผู้อาศัยที่นั่น
- กิจการของอัครทูต 7:11 - “ต่อมาเกิดการกันดารอาหารทั่วทั้งอียิปต์และคานาอันทำให้เกิดความทุกข์เข็ญครั้งใหญ่และบรรพบุรุษของเราหาอาหารไม่ได้เลย
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:1 - ครั้งนั้นเอลียาห์ชาวทิชบีในกิเลอาดกล่าวกับอาหับว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลซึ่งข้าพเจ้าปรนนิบัติรับใช้อยู่นั้นทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด จะไม่มีน้ำค้างหรือฝนในสองสามปีข้างหน้าจนกว่าข้าพเจ้าจะบอกให้มีฉันนั้น”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:2 - แล้วมีพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเอลียาห์ว่า
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:3 - “จงไปซ่อนตัวที่ลำห้วยเครีททางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:4 - เจ้าจะดื่มน้ำจากลำห้วยและเราได้สั่งให้นกกานำอาหารมาเลี้ยงเจ้า”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:5 - เอลียาห์ก็ปฏิบัติตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา และไปอาศัยอยู่ที่ลำห้วยเครีททางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:6 - นกกาคาบขนมปังและเนื้อมาให้เขาทุกเช้าและทุกเย็น และเขาดื่มน้ำจากลำธาร
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:7 - ต่อมาลำห้วยนั้นก็แห้งผากเพราะไม่มีฝนตกเลยทั่วดินแดนนั้น
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:8 - แล้วพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเอลียาห์ว่า
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:9 - “จงไปอาศัยอยู่ที่เมืองศาเรฟัทในไซดอน เราได้สั่งหญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นให้เลี้ยงดูเจ้า”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:10 - เอลียาห์จึงไปยังศาเรฟัท เมื่อมาถึงประตูเมืองก็เห็นหญิงม่ายคนหนึ่งกำลังเก็บฟืน เขาจึงเรียกนางและร้องขอว่า “ช่วยเอาน้ำใส่เหยือกมาให้เราดื่มสักนิดได้ไหม?”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:11 - ขณะที่หญิงนั้นจะไปเอามา เขาบอกนางว่า “โปรดช่วยเอาขนมปังมาให้สักชิ้นด้วย”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:12 - หญิงนั้นตอบว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดิฉันไม่มีขนมปังเลยสักชิ้นฉันนั้น มีเพียงแป้งหยิบมือเดียวในหม้อ กับน้ำมันก้นไห นี่ก็กำลังเก็บฟืนจะเอาไปทำอาหารกินกับลูกชาย จากนั้นก็จะต้องอดตาย”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:13 - เอลียาห์กล่าวกับนางว่า “อย่ากลัวเลย กลับบ้านไปทำตามที่เจ้าว่าเถิด แต่ทำขนมชิ้นเล็กๆ มาให้เราก่อน จากนั้นจึงทำอาหารให้ตัวเจ้ากับลูกชายของเจ้า
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:14 - เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘จะมีแป้งไม่ขาดหม้อ น้ำมันไม่ขาดไห จนถึงวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าให้ฝนตกลงมาบนดินแดนนี้’ ”
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:15 - หญิงม่ายนั้นจึงไปทำตามที่เอลียาห์สั่ง แล้วก็มีอาหารทุกวันไม่ขาดสำหรับเอลียาห์และนางกับครอบครัว
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:16 - เพราะมีแป้งไม่ขาดหม้อ น้ำมันไม่ขาดไห เป็นจริงตามพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ตรัสผ่านทางเอลียาห์
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:17 - ต่อมาบุตรชายของหญิงนั้นล้มป่วย อาการทรุดหนักลงเรื่อยๆ และในที่สุดก็สิ้นลม
- 1พงศ์กษัตริย์ 17:18 - นางจึงกล่าวกับเอลียาห์ว่า “โอ คนของพระเจ้า ทำไมถึงทำกับดิฉันอย่างนี้? ท่านมาที่นี่เพื่อจะเตือนให้ระลึกถึงบาปของดิฉัน และประหารลูกชายของดิฉันหรือ?”
- นางรูธ 1:1 - สมัยที่ผู้วินิจฉัยปกครองอยู่เกิดการกันดารอาหารขึ้นในแผ่นดินนั้น ชายคนหนึ่งจากเบธเลเฮมในเขตยูดาห์กับภรรยาและบุตรชายสองคนจึงไปอาศัยอยู่ในดินแดนโมอับระยะหนึ่ง
- ปฐมกาล 46:3 - พระองค์ตรัสว่า “เราคือพระเจ้า พระเจ้าของบิดาเจ้า อย่ากลัวที่จะต้องลงไปอียิปต์ เพราะเราจะให้เจ้าเป็นชนชาติใหญ่ที่นั่น
- ปฐมกาล 46:4 - เราจะลงไปอียิปต์กับเจ้า และเราจะนำเจ้ากลับมาอีกอย่างแน่นอน และเมื่อเจ้าตาย โยเซฟจะเป็นผู้ปิดตาเจ้า”
- ปฐมกาล 43:1 - ขณะนั้นการกันดารอาหารยังคงรุนแรงอยู่