逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - พระเจ้าทรงนำกษัตริย์ของชาวบาบิโลน มาปราบเขา สังหารชายหนุ่มของเขาในสถานนมัสการ ไม่ไว้ชีวิตแม้กระทั่งเด็ก ผู้หญิงและคนแก่ พระเจ้าทรงมอบพวกเขาทั้งหมดไว้ในมือเนบูคัดเนสซาร์
- 新标点和合本 - 所以，耶和华使迦勒底人的王来攻击他们，在他们圣殿里用刀杀了他们的壮丁，不怜恤他们的少男处女、老人白叟。耶和华将他们都交在迦勒底王手里。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 所以，耶和华使迦勒底人的王来攻击他们，在他们圣殿里用刀杀了他们的壮丁，不怜悯他们的少男少女、老人长者。耶和华把所有的人都交在他手里。
- 和合本2010（神版-简体） - 所以，耶和华使迦勒底人的王来攻击他们，在他们圣殿里用刀杀了他们的壮丁，不怜悯他们的少男少女、老人长者。耶和华把所有的人都交在他手里。
- 当代译本 - 耶和华使迦勒底人的王起兵攻打他们，在他们的圣殿里用刀击杀他们的壮丁，毫不怜悯少男少女、老人和长者。耶和华把他们全部交在他的手中。
- 圣经新译本 - 耶和华使迦勒底人的王上来攻打他们，在他们的圣殿里用刀杀了他们的壮丁，少男和少女以及年老衰弱的，他们都不怜惜；耶和华把所有这些人都交在迦勒底王的手里。
- 中文标准译本 - 于是，耶和华使迦勒底人的王上来攻击他们，在他们的圣殿中用刀剑杀死他们的青年人，不怜恤少男少女、老人弱者；耶和华把他们全都交在他的手中。
- 现代标点和合本 - 所以，耶和华使迦勒底人的王来攻击他们，在他们圣殿里用刀杀了他们的壮丁，不怜恤他们的少男处女、老人白叟，耶和华将他们都交在迦勒底王手里。
- 和合本（拼音版） - 所以，耶和华使迦勒底人的王来攻击他们，在他们圣殿里用刀杀了他们的壮丁，不怜恤他们的少男处女、老人白叟。耶和华将他们都交在迦勒底王手里。
- New International Version - He brought up against them the king of the Babylonians, who killed their young men with the sword in the sanctuary, and did not spare young men or young women, the elderly or the infirm. God gave them all into the hands of Nebuchadnezzar.
- New International Reader's Version - The Lord brought the king of the Babylonians against them. The Babylonian army killed their young people with their swords at the temple. They didn’t spare young men or young women. They didn’t spare the old people or weak people either. God handed all of them over to Nebuchadnezzar.
- English Standard Version - Therefore he brought up against them the king of the Chaldeans, who killed their young men with the sword in the house of their sanctuary and had no compassion on young man or virgin, old man or aged. He gave them all into his hand.
- New Living Translation - So the Lord brought the king of Babylon against them. The Babylonians killed Judah’s young men, even chasing after them into the Temple. They had no pity on the people, killing both young men and young women, the old and the infirm. God handed all of them over to Nebuchadnezzar.
- Christian Standard Bible - So he brought up against them the king of the Chaldeans, who killed their fit young men with the sword in the house of their sanctuary. He had no pity on young men or young women, elderly or aged; he handed them all over to him.
- New American Standard Bible - So He brought up against them the king of the Chaldeans, who killed their young men with the sword in the house of their sanctuary, and had no compassion on young man or virgin, old man or frail; He handed them all over to him.
- New King James Version - Therefore He brought against them the king of the Chaldeans, who killed their young men with the sword in the house of their sanctuary, and had no compassion on young man or virgin, on the aged or the weak; He gave them all into his hand.
- Amplified Bible - Therefore He brought the king of the Chaldeans against them, who killed their young men with the sword in the house of their sanctuary, and had no compassion on young man or virgin, old man or infirm; He gave them all into his hand.
- American Standard Version - Therefore he brought upon them the king of the Chaldeans, who slew their young men with the sword in the house of their sanctuary, and had no compassion upon young man or virgin, old man or hoary-headed: he gave them all into his hand.
- King James Version - Therefore he brought upon them the king of the Chaldeans, who slew their young men with the sword in the house of their sanctuary, and had no compassion upon young man or maiden, old man, or him that stooped for age: he gave them all into his hand.
- New English Translation - He brought against them the king of the Babylonians, who slaughtered their young men in their temple. He did not spare young men or women, or even the old and aging. God handed everyone over to him.
- World English Bible - Therefore he brought on them the king of the Chaldeans, who killed their young men with the sword in the house of their sanctuary, and had no compassion on young man or virgin, old man or gray-headed. He gave them all into his hand.
- 新標點和合本 - 所以，耶和華使迦勒底人的王來攻擊他們，在他們聖殿裏用刀殺了他們的壯丁，不憐恤他們的少男處女、老人白叟。耶和華將他們都交在迦勒底王手裏。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 所以，耶和華使迦勒底人的王來攻擊他們，在他們聖殿裏用刀殺了他們的壯丁，不憐憫他們的少男少女、老人長者。耶和華把所有的人都交在他手裏。
- 和合本2010（神版-繁體） - 所以，耶和華使迦勒底人的王來攻擊他們，在他們聖殿裏用刀殺了他們的壯丁，不憐憫他們的少男少女、老人長者。耶和華把所有的人都交在他手裏。
- 當代譯本 - 耶和華使迦勒底人的王起兵攻打他們，在他們的聖殿裡用刀擊殺他們的壯丁，毫不憐憫少男少女、老人和長者。耶和華把他們全部交在他的手中。
- 聖經新譯本 - 耶和華使迦勒底人的王上來攻打他們，在他們的聖殿裡用刀殺了他們的壯丁，少男和少女以及年老衰弱的，他們都不憐惜；耶和華把所有這些人都交在迦勒底王的手裡。
- 呂振中譯本 - 因此永恆主使 迦勒底 人的王上來攻擊他們，就在他們聖所的殿裏用刀殺了他們的壯丁，不顧惜壯丁或處女、老邁的或衰弱的；永恆主把這一切人都交在 迦勒底 王手裏。
- 中文標準譯本 - 於是，耶和華使迦勒底人的王上來攻擊他們，在他們的聖殿中用刀劍殺死他們的青年人，不憐恤少男少女、老人弱者；耶和華把他們全都交在他的手中。
- 現代標點和合本 - 所以，耶和華使迦勒底人的王來攻擊他們，在他們聖殿裡用刀殺了他們的壯丁，不憐恤他們的少男處女、老人白叟，耶和華將他們都交在迦勒底王手裡。
- 文理和合譯本 - 故上帝使迦勒底王來攻之、以刃戮其丁壯於其聖室、不恤幼男少女、老人白叟、俱付其手、
- 文理委辦譯本 - 使迦勒底王至、在聖室中、戮諸壯士、凡丁男、處女、耆年、耄耋者、俱無所惜、見虜於敵。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 使 迦勒底 王來攻之、在聖殿中、以刃戮諸壯士、不恤幼男少女、老人白叟、主俱付於其手、
- Nueva Versión Internacional - Entonces el Señor envió contra ellos al rey de los babilonios, quien dentro del mismo templo mató a espada a los jóvenes, y no tuvo compasión de jóvenes ni de doncellas, ni de adultos ni de ancianos. A todos se los entregó Dios en sus manos.
- 현대인의 성경 - 그러자 여호와께서는 바빌로니아 왕을 보내 그들을 치게 하셨는데 그는 유다의 젊은이들을 무참하게 학살하며 심지어 성전에까지 들어가서 그들을 죽이고 젊은 남녀는 물론 백발 노인들까지도 불쌍히 여기지 않고 닥치는 대로 마구 죽였다. 이와 같이 하나님은 그들을 모조리 느부갓네살왕의 손에 넘겨 주셨다.
- Новый Русский Перевод - Он навел на них царя халдеев , который перебил их юношей мечом в святилище и не пожалел ни юноши, ни девушки, ни старца, ни пожилого. Бог отдал их всех во власть Навуходоносора.
- Восточный перевод - Он навёл на них царя вавилонян, который перебил их юношей мечом в святилище и не пожалел ни юноши, ни девушки, ни старца, ни пожилого. Всевышний отдал их всех во власть Навуходоносора,
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Он навёл на них царя вавилонян, который перебил их юношей мечом в святилище и не пожалел ни юноши, ни девушки, ни старца, ни пожилого. Аллах отдал их всех во власть Навуходоносора,
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Он навёл на них царя вавилонян, который перебил их юношей мечом в святилище и не пожалел ни юноши, ни девушки, ни старца, ни пожилого. Всевышний отдал их всех во власть Навуходоносора,
- La Bible du Semeur 2015 - Alors l’Eternel fit venir contre eux le roi des Chaldéens qui massacra leurs jeunes gens jusque dans leur sanctuaire. Il n’épargna personne : jeune homme, jeune fille, vieillard, personne âgée : Dieu lui livra tout .
- リビングバイブル - そこで主は、バビロンの王を彼らのもとに攻め上らせたので、彼は若い男たちを神殿に押し込めて切り殺し、若い女や老人までも、容赦なく殺しました。主はバビロンの王を用いて、彼らを完全に滅ぼそうとしたのです。
- Nova Versão Internacional - O Senhor enviou contra eles o rei dos babilônios que, no santuário, matou os seus jovens à espada. Não poupou nem rapazes, nem moças, nem adultos, nem velhos. Deus entregou todos eles nas mãos de Nabucodonosor;
- Hoffnung für alle - Er ließ König Nebukadnezar von Babylonien mit seinem Heer in Juda einfallen. Die Babylonier brachten alle jungen Judäer mit dem Schwert um, sie verfolgten sie sogar bis in den Tempel. Nebukadnezar verschonte niemanden, weder die jungen Männer und Frauen noch die Alten und Greise. Gott gab sie alle in seine Gewalt.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Chúa Hằng Hữu khiến vua Ba-by-lôn tấn công họ, tàn sát các thanh niên của Giu-đa, đuổi theo họ đến Đền Thờ. Họ thật không chút thương xót, giết cả thanh niên nam nữ, người già, và người ốm yếu. Đức Chúa Trời giao nạp họ vào tay Nê-bu-cát-nết-sa.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - ดังนั้นพระองค์ให้กษัตริย์ของชาวเคลเดีย ขึ้นมาโจมตีพวกเขา ท่านใช้ดาบสังหารพวกชายหนุ่มที่อยู่ในที่พำนัก ท่านไม่มีเมตตาต่อชายหนุ่มหรือหญิงสาว คนชราหรือทุพพลภาพ พระองค์มอบพวกเขาไว้ในมือของท่าน
交叉引用
- ลูกา 13:1 - ขณะนั้นมีบางคนทูลพระเยซูเรื่องชาวกาลิลีกลุ่มหนึ่งซึ่งปีลาตเอาเลือดของพวกเขาผสมกับเครื่องบูชาของพวกเขา
- ลูกา 13:2 - พระเยซูตรัสตอบว่า “ท่านคิดว่าชาวกาลิลีเหล่านั้นเป็นคนบาปยิ่งกว่าชาวกาลิลีคนอื่นๆ เพราะเขาเผชิญทุกข์ภัยเช่นนี้หรือ?
- เยเรมีย์ 40:3 - และบัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ทรงบันดาลให้เป็นไปตามที่ตรัสไว้แล้ว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นก็เพราะประชากรของท่านทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ได้เชื่อฟังพระองค์
- เยเรมีย์ 32:42 - “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า เช่นเดียวกับที่เราได้นำหายนะร้ายแรงทั้งปวงมาเหนือชนชาตินี้ เราก็จะอำนวยความเจริญรุ่งเรืองทั้งปวงที่เราสัญญาไว้กับพวกเขา
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:1 - ฉะนั้นกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงกรีธาทัพหลวงมารบกับกรุงเยรูซาเล็มในวันที่สิบเดือนที่สิบของปีที่เก้าแห่งรัชกาลกษัตริย์เศเดคียาห์ พระองค์ทรงตั้งค่ายอยู่นอกเมืองแล้วสร้างเชิงเทินล้อมเมืองไว้
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:2 - กรุงเยรูซาเล็มถูกล้อมอยู่จนถึงปีที่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลเศเดคียาห์
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:3 - เมื่อถึงวันที่เก้าของเดือนที่สี่ กรุงนี้ก็กันดารอาหารอย่างหนักจนไม่มีอาหารรับประทานเลย
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:4 - แล้วกำแพงเมืองก็ถูกพังลง ทั้งกองทัพก็หนีไปในเวลากลางคืน ผ่านประตูระหว่างกำแพงสองชั้นใกล้ราชอุทยาน แม้ว่าชาวบาบิโลนล้อมเมืองอยู่ พวกเขาหนีไปยังอาราบาห์
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:5 - แต่กองทัพบาบิโลน ไล่ล่ากษัตริย์ และมาทันพระองค์ในที่ราบเยรีโค ส่วนทหารทั้งปวงของเศเดคียาห์แตกหนีกันไปคนละทิศคนละทาง
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:6 - และพระองค์ทรงถูกจับกุม พระองค์ทรงถูกคุมตัวมาเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลนที่ริบลาห์และรับการตัดสินโทษ
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:7 - พวกเขาประหารบรรดาโอรสของเศเดคียาห์ต่อหน้าต่อตาพระองค์ แล้วควักพระเนตรของพระองค์ออกทั้งสองข้าง จองจำพระองค์ด้วยโซ่ตรวนทองสัมฤทธิ์ และคุมพระองค์ไปยังบาบิโลน
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:8 - ในวันที่เจ็ดเดือนที่ห้าของปีที่สิบเก้าแห่งรัชกาลกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ผู้เป็นข้าราชการของกษัตริย์บาบิโลนมายังกรุงเยรูซาเล็ม
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:9 - เขาจุดไฟเผาพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระราชวัง และบ้านเรือนทุกหลังในเยรูซาเล็ม รวมทั้งอาคารสำคัญทุกแห่ง
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:10 - ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์สั่งการให้กองทัพบาบิโลนทั้งหมดทลายกำแพงรอบกรุงเยรูซาเล็ม
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:11 - เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์กวาดต้อนผู้คนที่ยังอยู่ในกรุงนั้น ประชากรอื่นๆ ที่เหลือ และชาวยิวที่ยอมสวามิภักดิ์ต่อกษัตริย์บาบิโลนไปเป็นเชลย
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:12 - แต่ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้ทิ้งประชากรที่ยากจนข้นแค้นที่สุดบางคนไว้ให้ทำสวนองุ่นและทำไร่ไถนา
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:13 - ชาวบาบิโลนทำลายเสาหานทองสัมฤทธิ์ทั้งสอง แท่นเคลื่อนที่ และขันสาครทองสัมฤทธิ์ที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า และนำทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดไปยังบาบิโลน
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:14 - พวกเขายังได้นำหม้อ ทัพพี กรรไกรตัดไส้ตะเกียง จานชาม และเครื่องใช้ทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดที่ใช้ในพระวิหารไปด้วย
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:15 - ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ยังได้ริบกระถางไฟเผาเครื่องหอมและอ่างประพรมทั้งหมดที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์หรือเงินไปด้วย
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:16 - ทองสัมฤทธิ์ที่ได้จากเสาหานทั้งสองต้น ขันสาคร และแท่นเคลื่อนที่ซึ่งโซโลมอนทรงสร้างขึ้น เพื่อพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้นมีปริมาณมากเกินกว่าที่จะชั่งน้ำหนักได้
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:17 - เสาแต่ละต้นสูง 18 ศอก และมีข่ายทองสัมฤทธิ์สลับกับผลทับทิมทองสัมฤทธิ์ประดับรอบหัวเสายาว 3 ศอก
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:18 - ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้จับตัวเสไรอาห์หัวหน้าปุโรหิต เศฟันยาห์รองหัวหน้าปุโรหิต และนายประตูสามคนไว้
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:19 - เขาจับกุมผู้ที่ยังอยู่ในเมืองได้แก่ แม่ทัพ ราชมนตรีห้าคน ราชเลขาผู้เป็นหัวหน้ากองเกณฑ์พล และคนของเขาที่พบในเมืองอีกหกสิบคน
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:20 - ผู้บัญชาการเนบูซาระดานได้นำตัวคนทั้งหมดนี้ไปเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลนที่ริบลาห์
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:21 - กษัตริย์ก็ให้ประหารคนเหล่านี้ที่ริบลาห์ในเขตฮามัท ดังนั้นยูดาห์จึงตกเป็นเชลย ต้องถูกพรากจากดินแดนของตน
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:22 - กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงแต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมและเป็นหลานชาฟานให้ปกครองประชาชนที่เหลืออยู่ในยูดาห์
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:23 - เมื่อบรรดาเจ้าหน้าที่ของกองทัพกับพวกได้ข่าวว่ากษัตริย์บาบิโลนทรงแต่งตั้งเกดาลิยาห์เป็นผู้ว่าการ ก็พากันมาพบเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ได้แก่ อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์ โยฮานันบุตรคาเรอาห์ เสไรอาห์บุตรทันหุเมทจากเนโทฟาห์และยาอาซันยาห์บุตรคนตระกูลมาอาคาห์กับคนของเขา
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:24 - เกดาลิยาห์ยืนยันกับพวกเขาว่า “อย่ากลัวเจ้าหน้าที่ของบาบิโลน จงตั้งรกรากในดินแดนและรับใช้กษัตริย์บาบิโลน แล้วทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี”
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:25 - แต่อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์และเป็นหลานเอลีชามาซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์คนหนึ่งไปยังมิสปาห์พร้อมคนอีกสิบคนในเดือนที่เจ็ด และได้สังหารเกดาลิยาห์กับชาวยูดาห์และชาวบาบิโลนที่อยู่ด้วย
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:26 - แล้วประชากรทั้งหมดตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุดพร้อมทั้งบรรดาเจ้าหน้าที่กองทัพ ก็หนีไปยังอียิปต์เพราะกลัวชาวบาบิโลน ( ยรม.52:31-34 )
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:27 - ในปีที่สามสิบเจ็ดของการที่กษัตริย์เยโฮยาคีนแห่งยูดาห์ตกเป็นเชลย ซึ่งเป็นปีที่เอวิลเมโรดัก ขึ้นเป็นกษัตริย์บาบิโลน พระองค์ทรงปล่อยเยโฮยาคีนออกจากคุกในวันที่ยี่สิบเจ็ดเดือนที่สิบสอง
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:28 - พระองค์ตรัสกับเยโฮยาคีนอย่างอ่อนโยน และให้ประทับนั่งในตำแหน่งที่มีเกียรติกว่ากษัตริย์อื่นๆ ที่ถูกจับมาเป็นเชลยในบาบิโลน
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:29 - ฉะนั้นเยโฮยาคีนจึงได้ทรงถอดชุดนักโทษออก และได้ทรงร่วมโต๊ะเสวยกับกษัตริย์เป็นประจำตลอดพระชนม์ชีพ
- 2พงศ์กษัตริย์ 25:30 - กษัตริย์ยังได้ประทานเบี้ยเลี้ยงประจำวันแก่เยโฮยาคีนตลอดพระชนม์ชีพ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:18 - ในวันนี้จงระวังอย่าให้มีคนใด ไม่ว่าชายหรือหญิง ตระกูลหรือเผ่าใดในพวกท่าน เอาใจออกห่างจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราไปกราบไหว้นมัสการพระของชนชาติอื่นๆ จงระวังอย่าให้มีรากที่แพร่พิษร้ายขมขื่นในหมู่พวกท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:19 - เมื่อคนเช่นนั้นได้ยินถ้อยคำปฏิญาณนี้ เขาอวยพรตนเองและคิดว่า “ฉันจะยังคงปลอดภัยแม้จะดึงดันดำเนินตามทางของฉันต่อไป” พวกเขาจะนำภัยพิบัติมายังดินแดนที่ชุ่มชื้นและที่แห้งแล้ง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:20 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงอภัยโทษเขา พระพิโรธและความหึงหวงของพระองค์จะเผาผลาญผู้นั้น คำสาปแช่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้จะตกอยู่แก่ผู้นั้น และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลบชื่อเขาออกจากใต้ฟ้าสวรรค์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:21 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแยกผู้นั้นออกจากเผ่าทั้งปวงของอิสราเอลเพื่อลงโทษด้วยภัยพิบัติตามคำสาปแช่งทั้งสิ้นของพันธสัญญาซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือบทบัญญัตินี้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:22 - แล้วบุตรหลานของท่านในชั่วอายุต่อมา และคนต่างชาติจากแดนไกลจะเห็นหายนะในแผ่นดิน และโรคภัยซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ทรมานพวกเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:23 - ดินแดนทั้งหมดจะถูกเผาผลาญกลายเป็นถิ่นร้าง มีแต่เกลือและกำมะถัน เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีพืชผลผักหญ้างอกขึ้น เช่นเดียวกับหายนะของเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงล้มล้างด้วยพระพิโรธอันรุนแรง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:24 - ชนชาติทั้งหลายจะถามว่า “ทำไมองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำต่อดินแดนนี้ถึงเพียงนี้? เหตุใดพระองค์ทรงพระพิโรธรุนแรงขนาดนี้?”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:25 - คำตอบก็คือ “เพราะชนชาตินี้ละทิ้งพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา พันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงทำกับพวกเขาเมื่อครั้งพระองค์ทรงนำพวกเขาออกมาจากอียิปต์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:26 - พวกเขาหลงเตลิดไปกราบไหว้นมัสการพระอื่นๆ พระที่พวกเขาไม่รู้จัก พระที่พระองค์ไม่ได้ประทานให้พวกเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:27 - ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญดินแดนนี้เพื่อพระองค์จะทรงนำคำสาปแช่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือนี้ลงมาเหนือดินแดนของเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 29:28 - โดยพระพิโรธอันร้อนแรงและความเกรี้ยวกราดอันใหญ่หลวง องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขุดรากถอนโคนเขาออกจากแผ่นดิน และเหวี่ยงทิ้งไปในดินแดนอื่นดังที่เป็นอยู่ขณะนี้”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 31:16 - และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เจ้าจะล่วงลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า แล้วไม่นานประชากรเหล่านี้จะขายตัวให้พระของคนต่างชาติในดินแดนที่เขาจะเข้าไป เขาจะทิ้งเราและละเมิดพันธสัญญาที่เราทำไว้กับพวกเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 31:17 - ในวันนั้นเราจะโกรธพวกเขาและละทิ้งพวกเขา เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขาและพวกเขาจะถูกทำลาย ภัยพิบัติและความยุ่งยากนานัปการจะเกิดกับพวกเขาจนพวกเขาพูดว่า ‘ภัยพิบัติเหล่านี้เกิดกับเราเพราะพระเจ้าของเราไม่ได้อยู่กับเราแล้วไม่ใช่หรือ?’
- เฉลยธรรมบัญญัติ 31:18 - และในวันนั้นเราจะซ่อนหน้าจากพวกเขาอย่างแน่นอน เพราะความชั่วช้าทั้งปวงของพวกเขาที่หันไปหาพระอื่นๆ
- ดาเนียล 9:14 - องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงรีรอที่จะนำภัยพิบัตินี้มายังข้าพระองค์ทั้งหลายเพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายทรงชอบธรรมในทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ถึงเพียงนี้แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายยังไม่ยอมเชื่อฟังพระองค์
- เลวีนิติ 26:14 - “ ‘แต่หากเจ้าไม่ฟังเรา ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งเหล่านี้
- เลวีนิติ 26:15 - และหากเจ้าปฏิเสธกฎหมายของเรา และชิงชังบทบัญญัติของเรา ไม่ได้ทำตามคำสั่งของเราซึ่งเป็นการละเมิดพันธสัญญาของเรา
- เลวีนิติ 26:16 - แล้วเราจะทำกับเจ้าอย่างนี้คือ เราจะนำความหวาดหวั่นพรั่นพรึงมาอย่างฉับพลัน โรคต่างๆ และความเจ็บไข้ที่ทำลายสายตาของเจ้า และทำให้ชีวิตของเจ้าทรุดโทรมไปมาเหนือเจ้า เจ้าจะหว่านพืชโดยเปล่าประโยชน์ เพราะศัตรูของเจ้าจะมากิน
- เลวีนิติ 26:17 - เราจะตั้งตนเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า เพื่อเจ้าจะพ่ายแพ้ต่อหน้าศัตรู บรรดาผู้เกลียดชังเจ้าจะปกครองเจ้า เจ้าจะวิ่งหนีแม้ขณะที่ไม่มีใครไล่ตาม
- เลวีนิติ 26:18 - “ ‘และหากเจ้ายังไม่ยอมเชื่อฟัง เราจะลงโทษเจ้าหนักขึ้นเจ็ดเท่า ให้สมกับบาปของเจ้า
- เลวีนิติ 26:19 - เราจะทำลายความเย่อหยิ่งอย่างดื้อด้านของเจ้า และทำให้ท้องฟ้าเหนือเจ้าเป็นเช่นเหล็กและแผ่นดินเบื้องล่างเจ้าเป็นดั่งทองสัมฤทธิ์
- เลวีนิติ 26:20 - เจ้าจะเสียเหงื่อลงแรงโดยเปล่าประโยชน์เพราะแผ่นดินจะไม่ให้พืชผล ต้นไม้ในที่ดินก็จะไม่ออกผล
- เลวีนิติ 26:21 - “ ‘หากเจ้ายังคงขัดขืนต่อต้านและไม่ยอมฟังเรา เราจะทวีความทุกข์ยากขึ้นอีกเจ็ดเท่า ให้สาสมกับบาปของเจ้า
- เลวีนิติ 26:22 - เราจะส่งสัตว์ร้ายมาเล่นงานเจ้าและพวกมันจะปล้นเอาลูกหลานของเจ้าไป จะทำลายฝูงสัตว์ของเจ้าและจะทำให้จำนวนคนของเจ้าลดลงจนถนนหนทางเริศร้าง
- เลวีนิติ 26:23 - “ ‘หากเราทำกับเจ้าถึงขนาดนี้แล้ว เจ้ายังไม่ยอมรับการดัดนิสัยจากเรา แต่ยังคงขัดขืนต่อต้านเรา
- เลวีนิติ 26:24 - เราเองจะต่อสู้กับเจ้า และจะให้เจ้าทุกข์ทรมานเพราะบาปของตนหนักยิ่งขึ้นอีกเจ็ดเท่า
- เลวีนิติ 26:25 - และเราจะนำดาบมายังเจ้าเพื่อแก้แค้นที่พันธสัญญาของเราถูกละเมิด เมื่อเจ้าถอยหนีเข้าไปยังเมืองต่างๆ ของเจ้า เราจะส่งโรคระบาดร้ายแรงมาท่ามกลางพวกเจ้า และเจ้าจะตกอยู่ในมือของศัตรู
- เลวีนิติ 26:26 - เราจะทลายแหล่งเสบียงของเจ้า ถึงขนาดหญิงสิบคนใช้เตาเพียงเตาเดียวอบขนมให้พวกเจ้า และต้องชั่งอาหารแบ่งกันกิน เจ้าจะกินแต่ไม่อิ่ม
- เลวีนิติ 26:27 - “ ‘หากถึงขนาดนี้แล้วเจ้ายังไม่ฟังเรา แต่ยังคงขัดขืนต่อต้านเรา
- เลวีนิติ 26:28 - เราจะต่อสู้กับเจ้าด้วยพระพิโรธ และเราเองจะลงโทษบาปของเจ้าหนักยิ่งขึ้นเจ็ดเท่า
- เลวีนิติ 26:29 - เจ้าจะกินเนื้อลูกชายลูกสาวของตัวเอง
- เลวีนิติ 26:30 - เราจะทลายแท่นบูชาบนที่สูงของเจ้า จะโค่นแท่นเผาเครื่องหอมของเจ้า ทิ้งซากศพของเจ้าไว้บนรูปเคารพที่ไม่มีชีวิตของพวกเจ้า และเราจะชิงชังพวกเจ้า
- เลวีนิติ 26:31 - เราจะทำให้นครต่างๆ ของเจ้าเริศร้าง และทำลายสถานนมัสการของเจ้า เราจะไม่นิยมยินดีในกลิ่นหอมที่น่าพอใจจากเครื่องบูชาของเจ้า
- เลวีนิติ 26:32 - เราจะทิ้งให้แผ่นดินเริศร้างจนศัตรูของเจ้าที่เข้ามาพักอาศัยตกใจ
- เลวีนิติ 26:33 - เราจะทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปท่ามกลางชนชาติต่างๆ เราจะชักดาบออกจากฝักรุกไล่เจ้า ดินแดนของเจ้าจะถูกทิ้งร้างและเมืองต่างๆ จะถูกทำลาย
- เลวีนิติ 26:34 - แล้วแผ่นดินจะได้ชื่นชมกับปีสะบาโตของมันตลอดช่วงที่ถูกทิ้งร้างซึ่งเจ้าตกอยู่ในดินแดนของศัตรู แผ่นดินจะได้พักสงบและชื่นชมกับสะบาโตของมัน
- เลวีนิติ 26:35 - ตลอดช่วงที่ถูกทิ้งร้าง แผ่นดินจะได้พักสงบ ชดเชยกับที่ไม่ได้หยุดพักในช่วงสะบาโตขณะที่เจ้าอาศัยอยู่ในแผ่นดิน
- เลวีนิติ 26:36 - “ ‘สำหรับพวกที่เหลืออยู่ เราจะทำให้จิตใจของพวกเขาหวาดหวั่นขวัญผวาในแดนของศัตรูถึงขนาดเสียงใบไม้ถูกลมพัดปลิวก็ทำให้พวกเขาหนีไป เขาจะวิ่งราวกับหนีเตลิดจากคมดาบ และเขาจะล้มลงแม้ไม่มีใครไล่ตาม
- เลวีนิติ 26:37 - เขาจะสะดุดล้มทับกันราวกับหนีเตลิดจากคมดาบแม้ไม่มีใครรุกไล่พวกเขา ดังนั้นเจ้าจะไม่สามารถยืนหยัดต่อหน้าศัตรูของเจ้า
- เลวีนิติ 26:38 - เจ้าจะพินาศในหมู่ประชาชาติทั้งหลาย และถูกกลืนหายไปในดินแดนของศัตรู
- เลวีนิติ 26:39 - คนที่เหลืออยู่จะเสื่อมโทรมไปในดินแดนของศัตรูเพราะบาปของพวกเขา และเพราะบาปของบรรพบุรุษของพวกเขา
- เลวีนิติ 26:40 - “ ‘แต่หากพวกเขาสารภาพบาปของตนและบาปของบรรพบุรุษที่พวกเขาขัดขืนต่อต้านเรา
- เลวีนิติ 26:41 - ซึ่งทำให้เราเป็นศัตรูกับเขา จนเราส่งพวกเขาไปยังดินแดนของเหล่าศัตรู ตราบจนจิตใจที่ไม่ได้เข้าสุหนัตของเขาถ่อมลงและพวกเขาชดใช้บาปของตน
- เลวีนิติ 26:42 - เมื่อนั้นเราจะระลึกถึงพันธสัญญาของเราที่ให้ไว้กับยาโคบ อิสอัค และอับราฮัม และจะระลึกถึงแผ่นดินนั้น
- เลวีนิติ 26:43 - เพราะแผ่นดินนั้นจะชื่นชมกับสะบาโตของมันขณะที่ถูกทิ้งร้างอยู่ พวกเขาจะชดใช้บาปของตนที่ได้ละทิ้งบทบัญญัติของเราและเกลียดชังกฎหมายของเรา
- เลวีนิติ 26:44 - แต่กระนั้นเมื่อเขาอยู่ในดินแดนของศัตรู เราจะไม่ปฏิเสธหรือเกลียดชังพวกเขาจนถึงกับทำลายล้างพวกเขาให้หมดสิ้น ซึ่งเป็นการละเมิดพันธสัญญาของเรากับพวกเขา เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา
- เลวีนิติ 26:45 - แต่เพื่อเห็นแก่พวกเขา เราจะระลึกถึงพันธสัญญาที่ให้ไว้กับบรรพบุรุษของพวกเขาซึ่งเราได้พาออกมาจากอียิปต์ต่อหน้าประชาชาติทั้งหลาย เพื่อเป็นพระเจ้าของพวกเขา เราคือพระยาห์เวห์’ ”
- เลวีนิติ 26:46 - ทั้งหมดนี้คือกฎหมาย บทบัญญัติ และกฎระเบียบ ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งไว้ระหว่างพระองค์เองกับชนอิสราเอลผ่านทางโมเสสบนภูเขาซีนาย
- 2พงศาวดาร 33:11 - ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงส่งแม่ทัพของกษัตริย์อัสซีเรียมาสู้รบ และจับมนัสเสห์ไปเป็นเชลย เอาเบ็ดเกี่ยวจมูกของพระองค์ พันธนาการด้วยโซ่ตรวนทองสัมฤทธิ์ และคุมตัวไปยังบาบิโลน
- เยเรมีย์ 52:1 - เมื่อเศเดคียาห์ขึ้นเป็นกษัตริย์พระองค์มีพระชนมายุ 21 พรรษาและทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มสิบเอ็ดปี ราชมารดาคือฮามุทาลธิดาของเยเรมีย์จากลิบนาห์
- เยเรมีย์ 52:2 - เศเดคียาห์ทรงทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า เหมือนที่เยโฮยาคิมได้ทรงทำ
- เยเรมีย์ 52:3 - เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้นกับกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ และในที่สุดพระองค์ทรงเหวี่ยงพวกเขาพ้นจากพระพักตร์ของพระองค์ ครั้งนั้นเศเดคียาห์ทรงกบฏต่อกษัตริย์บาบิโลน
- เยเรมีย์ 52:4 - ฉะนั้นกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงกรีธาทัพหลวงมารบกับกรุงเยรูซาเล็มในวันที่สิบเดือนที่สิบของปีที่เก้าแห่งรัชกาลกษัตริย์เศเดคียาห์ พวกเขาตั้งค่ายอยู่นอกเมือง แล้วสร้างเชิงเทินล้อมเมืองไว้
- เยเรมีย์ 52:5 - กรุงเยรูซาเล็มถูกล้อมอยู่จนถึงปีที่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลเศเดคียาห์
- เยเรมีย์ 52:6 - เมื่อถึงวันที่เก้าของเดือนที่สี่ กรุงนี้ก็กันดารอาหารอย่างหนักจนไม่มีอาหารรับประทานเลย
- เยเรมีย์ 52:7 - แล้วกำแพงเมืองก็ถูกพังลง ทั้งกองทัพก็หนีไปในเวลากลางคืน ผ่านประตูระหว่างกำแพงสองชั้นใกล้ราชอุทยาน แม้ว่าชาวบาบิโลน ล้อมเมืองอยู่ พวกเขาหนีไปยังอาราบาห์
- เยเรมีย์ 52:8 - แต่กองทัพบาบิโลนไล่ล่ากษัตริย์เศเดคียาห์และมาทันพระองค์ในที่ราบเยรีโค ส่วนทหารทั้งปวงของเศเดคียาห์แตกหนีกันไปคนละทิศคนละทาง
- เยเรมีย์ 52:9 - และพระองค์ทรงถูกจับกุม พระองค์ทรงถูกคุมตัวมาเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลนที่ริบลาห์ในเขตฮามัทและรับการตัดสินโทษ
- เยเรมีย์ 52:10 - ที่ริบลาห์นี้ กษัตริย์บาบิโลนทรงประหารบรรดาโอรสของเศเดคียาห์ต่อหน้าต่อตาพระองค์ และประหารขุนนางทั้งปวงของยูดาห์
- เยเรมีย์ 52:11 - แล้วควักพระเนตรของเศเดคียาห์ออกทั้งสองข้าง จองจำพระองค์ด้วยโซ่ตรวนทองสัมฤทธิ์ และคุมตัวไปขังไว้ในคุกในบาบิโลน จวบจนวันที่เศเดคียาห์สิ้นพระชนม์
- เยเรมีย์ 52:12 - ในวันที่สิบเดือนที่ห้าของปีที่สิบเก้าแห่งรัชกาลกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ผู้รับใช้กษัตริย์บาบิโลนได้มายังกรุงเยรูซาเล็ม
- เยเรมีย์ 52:13 - เขาจุดไฟเผาพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระราชวัง และบ้านเรือนทุกหลังในเยรูซาเล็ม รวมทั้งอาคารทุกแห่ง
- เยเรมีย์ 52:14 - ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์สั่งการให้กองทัพบาบิโลนทั้งหมดทลายกำแพงรอบกรุงเยรูซาเล็ม
- เยเรมีย์ 52:15 - เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์กวาดต้อนประชาชนที่ยากจนข้นแค้นที่สุดบางคน ผู้คนที่ยังอยู่ในกรุงนั้น และช่างฝีมือ ต่างๆ ที่เหลือ รวมทั้งผู้ที่ออกไปสวามิภักดิ์ต่อกษัตริย์บาบิโลน
- เยเรมีย์ 52:16 - แต่เนบูซาระดานทิ้งประชากรคนอื่นๆ ที่ยากจนข้นแค้นของดินแดนนั้นไว้ให้ทำสวนองุ่นและทำไร่ไถนา
- เยเรมีย์ 52:17 - ชาวบาบิโลนทุบเสาหานทองสัมฤทธิ์ทั้งสอง แท่นเคลื่อนที่ และขันสาครทองสัมฤทธิ์ที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า และนำทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดไปยังบาบิโลน
- เยเรมีย์ 52:18 - พวกเขายังได้นำหม้อ ทัพพี กรรไกรตัดไส้ตะเกียง ชามประพรม จานชาม และเครื่องใช้ทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดที่ใช้ในพระวิหารไปด้วย
- เยเรมีย์ 52:19 - ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ยังได้ริบสิ่งของทั้งหมดที่ทำด้วยทองคำหรือเงินบริสุทธิ์ไป ไม่ว่าจะเป็นอ่าง กระถางไฟ ชามประพรม หม้อ คันประทีป และจานชามซึ่งใช้ในการถวายเครื่องดื่มบูชา
- เยเรมีย์ 52:20 - ทองสัมฤทธิ์ที่ได้จากเสาหานทั้งสองต้น ขันสาคร วัวทองสัมฤทธิ์สิบสองตัวรองรับอ่าง แท่นเคลื่อนที่ซึ่งกษัตริย์โซโลมอนทรงสร้างขึ้นเพื่อพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้นมีปริมาณมากเกินกว่าจะชั่งน้ำหนักได้
- เยเรมีย์ 52:21 - เสาแต่ละต้นสูง 18 ศอก และมีเส้นรอบวง 12 ศอก หนา 4 นิ้วมือ ภายในกลวง
- เยเรมีย์ 52:22 - หัวเสาซึ่งอยู่บนยอดเสามีความสูง 5 ศอก ประดับด้วยตาข่ายและผลทับทิมทองสัมฤทธิ์โดยรอบ เหมือนกันทั้งสองเสา
- เยเรมีย์ 52:23 - รอบๆ มีผลทับทิม 96 ผล จำนวนผลทับทิมที่อยู่เหนือตาข่ายซึ่งล้อมรอบนั้นมี 100 ผล
- เยเรมีย์ 52:24 - ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้จับตัวเสไรอาห์หัวหน้าปุโรหิต เศฟันยาห์รองหัวหน้าปุโรหิต และนายประตูสามคนไว้
- เยเรมีย์ 52:25 - ในหมู่คนที่ยังคงอยู่ในกรุงนั้น เขาได้นำตัวแม่ทัพและราชมนตรีเจ็ดคน ราชเลขาผู้เป็นหัวหน้ากองเกณฑ์พลและคนของเขาอีกหกสิบคนซึ่งพบอยู่ในกรุงนั้นมาเป็นเชลยด้วย
- เยเรมีย์ 52:26 - ผู้บัญชาการเนบูซาระดานได้นำคนเหล่านี้ทั้งหมดไปเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลนที่ริบลาห์
- เยเรมีย์ 52:27 - กษัตริย์ก็ให้ประหารคนเหล่านี้ที่ริบลาห์ในเขตฮามัท ดังนั้นยูดาห์จึงตกเป็นเชลย ต้องถูกพรากจากดินแดนของตน
- เยเรมีย์ 52:28 - จำนวนประชาชนซึ่งเนบูคัดเนสซาร์กวาดต้อนไปเป็นเชลยมีดังนี้ ในปีที่เจ็ด ชาวยิวถูกกวาดต้อนไป 3,023 คน
- เยเรมีย์ 52:29 - ในปีที่สิบแปดแห่งรัชกาลเนบูคัดเนสซาร์ คนจากเยรูซาเล็มถูกกวาดต้อนไป 832 คน
- เยเรมีย์ 52:30 - ในปีที่ยี่สิบสามแห่งรัชกาลเดียวกัน เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์กวาดต้อนชาวยิวไป 745 คน รวมชาวยิวที่ถูกกวาดต้อนไปทั้งสิ้น 4,600 คน
- เยเรมีย์ 52:31 - ในปีที่สามสิบเจ็ดของการที่กษัตริย์เยโฮยาคีนแห่งยูดาห์ตกเป็นเชลย ซึ่งเป็นปีที่เอวิลเมโรดัก ขึ้นเป็นกษัตริย์บาบิโลน พระองค์ทรงปล่อยกษัตริย์เยโฮยาคีนแห่งยูดาห์ออกจากคุกในวันที่ยี่สิบห้าเดือนที่สิบสอง
- เยเรมีย์ 52:32 - พระองค์ตรัสกับเยโฮยาคีนอย่างอ่อนโยนและให้ประทับนั่งในตำแหน่งที่มีเกียรติกว่ากษัตริย์อื่นๆ ที่ถูกจับมาเป็นเชลยในบาบิโลน
- เยเรมีย์ 52:33 - ฉะนั้นเยโฮยาคีนจึงได้ทรงถอดชุดนักโทษออกและได้ทรงร่วมโต๊ะเสวยกับกษัตริย์เป็นประจำตลอดพระชนม์ชีพ
- เยเรมีย์ 52:34 - กษัตริย์บาบิโลนยังได้ประทานเบี้ยเลี้ยงประจำวันแก่เยโฮยาคีนตลอดพระชนม์ชีพจวบจนวันที่เยโฮยาคีนสิ้นพระชนม์
- เยเรมีย์ 18:21 - ด้วยเหตุนี้ ขอให้ลูกๆ ของพวกเขาอดตาย ขอให้พวกเขาเป็นเหยื่อคมดาบ ขอให้ภรรยาของพวกเขาเป็นม่ายและถูกพรากลูกไปหมด ขอให้พวกผู้ชายของเขาถูกสังหาร ให้คนหนุ่มของพวกเขาถูกฆ่าฟันในสงคราม
- เอเสเคียล 9:5 - ขณะที่ข้าพเจ้าฟังอยู่ ก็ได้ยินพระองค์ตรัสกับคนอื่นๆ ว่า “จงตามเขาไปทั่วกรุงและเข่นฆ่าทุกคน อย่าได้สงสารหรือเมตตาปรานีเลย
- เอเสเคียล 9:6 - จงฆ่าทั้งคนแก่ หนุ่มสาว ผู้หญิง และเด็ก แต่อย่าแตะต้องผู้ที่มีเครื่องหมายนั้น จงเริ่มต้นตั้งแต่สถานนมัสการของเรานี้เลย” คนเหล่านั้นจึงตั้งต้นฆ่าตั้งแต่ผู้อาวุโสซึ่งอยู่ที่หน้าพระวิหาร
- เอเสเคียล 9:7 - แล้วพระองค์ตรัสว่า “จงทำให้พระวิหารเป็นมลทิน และทิ้งร่างผู้ที่ถูกประหารไว้ให้เกลื่อนลาน จงไปเถิด!” พวกเขาจึงออกไปและตั้งต้นฆ่าคนทั่วกรุง
- สดุดี 79:2 - พวกเขาปล่อยให้ศพผู้รับใช้ของพระองค์ เป็นอาหารของฝูงนกในอากาศ ให้เนื้อประชากรของพระองค์ตกเป็นอาหารของสัตว์ร้ายในแผ่นดิน
- สดุดี 79:3 - พวกเขาทำให้เลือดหลั่งรินทั่วเยรูซาเล็ม ดั่งน้ำนอง ไม่มีใครสักคนที่จะจัดการฝังศพ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:15 - เยชูรุน อ้วนพีขึ้นก็พยศ ครั้นอิ่มหนำก็อ้วนใหญ่ ขนเป็นมันปลาบ เขาทอดทิ้งพระเจ้าผู้ทรงสร้างเขา ปฏิเสธพระศิลาพระผู้ช่วยให้รอดของตน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:16 - พวกเขายั่วยุให้พระองค์อิจฉาด้วยพระต่างด้าวทั้งปวงของเขา และยั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยรูปเคารพอันน่าชิงชังทั้งหลาย
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:17 - พวกเขาเซ่นสังเวยแก่ภูตผีปีศาจซึ่งไม่ใช่พระเจ้า เป็นพระซึ่งเขาไม่เคยรู้จัก พระซึ่งเพิ่งปรากฏ พระซึ่งบรรพบุรุษของท่านไม่เกรงกลัว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:18 - ท่านได้ทอดทิ้งพระศิลาผู้ให้กำเนิดท่าน ท่านลืมพระเจ้าผู้ทรงให้ท่านเกิดมา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:19 - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นเช่นนี้และทรงละทิ้งเขา เพราะว่าบุตรชายบุตรสาวของพระองค์ทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:20 - พระองค์ตรัสว่า “เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขา และดูว่าบั้นปลายของเขาจะเป็นเช่นใด เพราะเขาเป็นคนรุ่นที่นอกลู่นอกรอย ลูกหลานผู้ไม่ซื่อสัตย์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:21 - เขาทำให้เราอิจฉาสิ่งที่ไม่ใช่พระ และยั่วโทสะเราด้วยรูปเคารพอันไร้ค่า เราจะทำให้เขาอิจฉาผู้ที่ไม่ใช่ชนชาติ เราจะยั่วโทสะเขาด้วยประชาชาติที่ไม่มีความเข้าใจ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:22 - เพราะโทสะของเราจุดเปลวไฟ ซึ่งเผาถึงก้นบึ้งของแดนมรณา ไฟนั้นจะเผาผลาญโลกและพืชผลทั้งปวง และบันดาลให้ภูเขาทั้งหลายลุกเป็นไฟ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:23 - “เราจะสุมหายนะลงเหนือพวกเขา และยิงธนูเข้าใส่พวกเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:24 - เราจะส่งการกันดารอาหารมาต่อสู้พวกเขา ส่งโรคระบาดอันล้างผลาญและภัยพิบัติร้ายแรงมาเล่นงานพวกเขา เราจะส่งเขี้ยวเล็บของสัตว์ป่ามาทำร้ายพวกเขา ส่งพิษของงูร้ายซึ่งเลื้อยมาในผงคลี
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:25 - ตามท้องถนนมีคมดาบปลิดชีวิตลูกหลานของพวกเขา ภายในบ้านมีความหวาดหวั่นพรั่นพรึง ชายหนุ่มและหญิงสาวจะพินาศ ทั้งทารกและคนสูงอายุ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:26 - เราพูดแล้วว่าเราจะกระจายพวกเขาออกไป และลบพวกเขาให้เลือนหายไปจากความทรงจำของมนุษยชาติ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:27 - แต่เราหวั่นคำถากถางของศัตรู เกรงว่าปฏิปักษ์จะเข้าใจผิด และพูดว่า ‘มือของเราพิชิตชัยชนะ องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงทำอะไรเลย’ ”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:28 - พวกเขาเป็นชนชาติที่ไร้ความคิด ขาดความฉลาดหลักแหลม
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:15 - แต่หากท่านไม่เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและไม่ใส่ใจปฏิบัติตามพระบัญชาและกฎหมายทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้ากำลังแจ้งท่านในวันนี้ คำสาปแช่งทั้งปวงนี้ก็จะตกมาถึงท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:16 - ท่านจะถูกสาปแช่งทั้งในเมืองและในทุ่งนา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:17 - ท่านจะถูกสาปแช่งโดยให้ตะกร้าของท่านปราศจากพืชผลและรางนวดแป้งไม่มีขนมปัง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:18 - ท่านจะถูกสาปแช่งโดยให้มีลูกหลานน้อย และให้ท้องทุ่งของท่านไม่เกิดผล และฝูงวัวฝูงแพะแกะก็ไม่มีลูก
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:19 - ท่านจะถูกสาปแช่งไม่ว่าท่านจะไปทางไหน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:20 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงให้คำสาปแช่งตกอยู่แก่ท่าน ท่านจะเดือดร้อนวุ่นวายและล้มเหลวในกิจการทุกอย่างที่ท่านทำจนกว่าท่านจะถูกทำลายล้าง และถึงแก่หายนะอย่างรวดเร็ว เพราะความชั่วร้ายของท่านที่ได้ละทิ้งพระองค์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:21 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะลงโทษท่านด้วยโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ จนกว่าพระองค์จะทำลายท่านให้หมดไปจากดินแดนที่ท่านจะเข้ายึดครอง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:22 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงบันดาลโรคภัยกัดกร่อนชีวิต ด้วยความเจ็บไข้และการอักเสบ ด้วยความร้อนระอุและความแห้งแล้ง ด้วยเชื้อราและแมลงทำลายต้นไม้ ซึ่งจะเล่นงานท่านจนท่านพินาศไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:23 - ท้องฟ้าเหนือศีรษะของท่านจะเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์ และแผ่นดินเบื้องล่างจะเป็นเหมือนเหล็ก
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:24 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะบันดาลให้ฝนกลายเป็นฝุ่นผงลงมาจากท้องฟ้าจนกว่าท่านจะถูกทำลายล้างไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:25 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้ท่านพ่ายแพ้ศัตรู ท่านจะออกไปประจันหน้ากับพวกเขาทางเดียว แต่เตลิดหนีจากเขาเจ็ดทาง และท่านจะกลายเป็นสิ่งที่น่าสยดสยองแก่อาณาจักรทั้งปวงในโลก
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:26 - ซากศพของพวกท่านจะตกเป็นเหยื่อของนกในอากาศและสัตว์ป่าในแผ่นดินโลก และจะไม่มีผู้ใดขับไล่พวกมันไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:27 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงใช้ฝีอย่างที่เคยเกิดกับอียิปต์ เนื้องอก แผล เนื้อร้าย และโรคคันซึ่งรักษาไม่หายทรมานท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:28 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะใช้ความคลุ้มคลั่ง ความมืดบอด และความวุ่นวายใจทรมานท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:29 - เวลากลางวันแสกๆ ท่านจะคลำสะเปะสะปะเหมือนคนตาบอดอยู่ในความมืด ท่านจะไม่ประสบความสำเร็จในกิจการใดๆ ที่ท่านทำเลย ท่านจะถูกกดขี่ข่มเหงและถูกปล้นชิงวันแล้ววันเล่าโดยไม่มีใครช่วยท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:30 - ท่านจะหมั้นหมายหญิงสาวไว้เป็นภรรยาแต่ชายอื่นจะข่มขืนนาง ท่านจะสร้างบ้านแต่ไม่ได้อาศัยในบ้านนั้น ท่านจะลงแรงปลูกสวนองุ่นแต่ไม่มีวันได้กินผลของมัน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:31 - วัวของท่านจะถูกเชือดต่อหน้าต่อตาท่านแต่ท่านจะไม่ได้ลิ้มรสมันเลย ลาของท่านจะถูกไล่ต้อนไปต่อหน้าท่านและไม่ได้กลับคืนมา แกะของท่านจะถูกยกให้แก่ศัตรูและจะไม่มีใครช่วยปกป้องมัน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:32 - บุตรชายบุตรสาวของท่านจะถูกยกให้เป็นทาสของชาติอื่น ท่านจะตั้งตาคอยลูกวันแล้ววันเล่าแต่ไม่อาจช่วยอะไรเขาได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:33 - คนต่างชาติซึ่งท่านไม่เคยรู้จักจะมากินผลผลิตซึ่งท่านลงแรงเพาะปลูก ตลอดวันคืนแห่งชีวิตของท่านจะมีแต่การกดขี่ข่มเหงอันโหดร้ายทารุณ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:34 - ท่านจะคลุ้มคลั่งไปเพราะเหตุการณ์โศกสลดที่เห็น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:35 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทรมานกายของท่านด้วยฝีที่เจ็บปวดซึ่งรักษาไม่หาย เป็นแผลลามตั้งแต่ส้นเท้าขึ้นไปถึงกลางกระหม่อม
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:36 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเนรเทศท่านและกษัตริย์ซึ่งท่านเลือกให้ปกครองท่านนั้นไปยังชนชาติซึ่งท่านหรือบรรพบุรุษไม่เคยรู้จัก ท่านจะนมัสการพระอื่นๆ ซึ่งสร้างขึ้นจากไม้และหินที่นั่น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:37 - ท่านจะกลายเป็นสิ่งที่น่าสยดสยอง เป็นขี้ปากและคำถากถางในหมู่ชาติต่างๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขับไล่ไสส่งท่านไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:38 - ท่านจะหว่านมากแต่จะเก็บเกี่ยวได้น้อยเพราะตั๊กแตนมากัดกินพืชผล
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:39 - ท่านจะปลูกสวนองุ่นและดูแลรักษา แต่ไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นหรือเก็บผลองุ่นเพราะมีหนอนมากัดกิน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:40 - ท่านจะมีต้นมะกอกทั่วแผ่นดิน แต่ไม่มีน้ำมันให้ใช้เพราะผลมะกอกจะร่วงหมด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:41 - ท่านจะมีบุตรชายบุตรสาว แต่ท่านจะรักษาเขาไว้ไม่ได้เพราะพวกเขาจะถูกฉุดคร่าไปเป็นเชลย
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:42 - ฝูงตั๊กแตนจะทำลายต้นไม้และพืชผลในแผ่นดินของท่านจนหมดสิ้น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:43 - คนต่างด้าวซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่พวกท่านจะรุ่งเรืองยิ่งขึ้นเรื่อยๆ แต่ท่านจะตกต่ำลงทุกที
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:44 - เขาจะเป็นฝ่ายให้ท่านยืม ไม่ใช่ท่านเป็นฝ่ายให้เขายืม เขาจะเป็นหัว ส่วนท่านจะเป็นหาง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:45 - คำสาปแช่งทั้งหมดนี้จะตกแก่ท่าน และจะตามเล่นงานท่านจนย่อยยับไป เนื่องจากท่านไม่ได้เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและไม่รักษาพระบัญชาและกฎหมายต่างๆ ที่ทรงให้ท่านไว้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:46 - สิ่งเหล่านี้จะเป็นหมายสำคัญและการอัศจรรย์แก่ท่านและแก่วงศ์วานของท่านตลอดไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:47 - เพราะท่านไม่ได้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยความชื่นชมยินดีและด้วยความเต็มใจในยามที่ท่านรุ่งเรือง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:48 - ฉะนั้นท่านจะต้องปรนนิบัติศัตรูซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าส่งมาเล่นงานท่านอย่างหิวโหยและกระหาย อย่างเปลือยกายและสิ้นเนื้อประดาตัว พระองค์จะทรงวางแอกเหล็กบนคอของท่านจนกว่าพระองค์จะทรงทำลายท่านให้สิ้นไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:49 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงนำชนชาติหนึ่งจากแดนไกล จากสุดปลายแผ่นดินโลกซึ่งพูดภาษาที่ท่านไม่อาจเข้าใจมาต่อสู้กับท่านดั่งอินทรีโฉบ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:50 - เป็นชนชาติซึ่งหน้าตาดุร้าย ไม่เคารพนับถือคนชราหรือเวทนาเด็กเล็ก
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:51 - พวกเขาจะกลืนกินลูกอ่อนจากฝูงสัตว์ของท่าน และพืชผลจากแผ่นดินของท่านจนท่านถูกทำลายสิ้น พวกเขาจะไม่เหลือเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน ลูกวัว หรือลูกแกะจากฝูงสัตว์ของท่านจนกว่าท่านจะพินาศ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:52 - ชนชาตินี้จะล้อมเมืองต่างๆ ทั่วดินแดนของท่าน ตราบจนกำแพงสูงซึ่งท่านเชื่อมั่นจะพังลง พวกเขาจะล้อมเมืองทั้งสิ้นทั่วดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:53 - ในช่วงถูกยึดเมืองซึ่งศัตรูทรมานท่านอย่างโหดร้ายทารุณนั้น ท่านถึงกับกินผลแห่งครรภ์ของท่าน คือกินเนื้อบุตรชายบุตรสาวที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:54 - แม้แต่ชายที่อ่อนโยนและใจอ่อนที่สุดในพวกท่านก็ยังใจดำต่อพี่น้องของตนเอง ต่อภรรยาที่รักและบุตรของเขาที่ยังรอดชีวิตอยู่
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:55 - เขาจะไม่ยอมแบ่งเนื้อบุตรของตนที่เคี้ยวอยู่ให้คนเหล่านั้นสักคนเดียว นั่นเป็นทั้งหมดที่เขาเหลืออยู่ เพราะความทุกข์ยากที่ศัตรูก่อขึ้นขณะมาล้อมเมืองทั้งหมดของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:56 - หญิงที่อ่อนโยนและใจอ่อนที่สุดในพวกท่าน ผู้ซึ่งเท้าแทบจะไม่แตะดิน จะไม่ยอมแบ่งปันให้กับสามีที่รักหรือบุตรชายบุตรสาวของตน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:57 - นางจะซุกซ่อนทารกที่เพิ่งคลอดใหม่ของนางเพื่อเก็บไว้กินคนเดียวในช่วงยึดเมืองท่ามกลางความทุกข์ลำเค็ญด้วยน้ำมือของศัตรูในเมืองต่างๆ ของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:58 - หากท่านไม่ใส่ใจปฏิบัติตามถ้อยคำทั้งปวงในบทบัญญัติซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้ และไม่ยำเกรงพระนามอันทรงเกียรติสิริและน่าเกรงขามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:59 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งภัยพิบัติอันน่าสะพรึงกลัว ภัยพิบัติอันรุนแรงและเนิ่นนาน โรคภัยอันร้ายแรงและเรื้อรังมาเหนือท่านและวงศ์วานของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:60 - พระองค์จะทรงนำโรคร้ายทั้งปวงแห่งอียิปต์ซึ่งท่านขยาดกลัวยิ่งนักมายังท่าน โรคนั้นจะคงอยู่กับท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:61 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงนำโรคภัยและภัยพิบัติสารพัดแม้ไม่ได้บันทึกในหนังสือบทบัญญัตินี้มายังท่าน จนกว่าท่านจะถูกทำลายไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:62 - แม้ว่าท่านเคยมีจำนวนมากมายเหมือนดวงดาวในท้องฟ้า ท่านก็จะเหลืออยู่เพียงน้อยนิด เพราะท่านไม่เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:63 - เช่นเดียวกับที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยจะให้ท่านเจริญและทวีจำนวนขึ้น พระองค์ก็จะพอพระทัยในการทำลายล้างท่าน ท่านจะถูกขุดรากถอนโคนจากแผ่นดินที่ท่านจะเข้าไปยึดครอง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:64 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้ท่านกระจัดกระจายไปตามชนชาติต่างๆ จากสุดโลกด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง ท่านจะกราบไหว้พระอื่นๆ ซึ่งทำจากไม้และหินที่นั่น เป็นพระที่ท่านหรือบรรพบุรุษของท่านไม่เคยรู้จักมาก่อน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65 - ท่านจะไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขเลยในหมู่ชนชาติเหล่านั้น ไม่มีแม้แต่ที่ให้วางเท้า องค์พระผู้เป็นเจ้าจะให้ท่านหวาดวิตก ทำให้ดวงตาอ่อนระโหยและดวงใจหดหู่สิ้นหวัง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:66 - ชีวิตของท่านจะแขวนอยู่ในความสงสัย ท่านจะวิตกว้าวุ่นทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่มีความมั่นใจใดๆ ในชีวิต
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:67 - ยามเช้าท่านจะพูดว่า “อยากให้เป็นเวลาเย็น!” และในยามเย็นท่านจะพูดว่า “อยากให้เป็นเวลาเช้า!” เพราะความอกสั่นขวัญแขวนที่จะเต็มล้นในใจของท่านและภาพต่างๆ ที่ตาของท่านจะเห็น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 28:68 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งท่านลงเรือกลับไปอียิปต์ซึ่งข้าพเจ้าได้เตือนไม่ให้ท่านกลับไปที่นั่นอีก ท่านจะเสนอขายตัวเองเป็นทาสชายหญิงให้แก่ศัตรูของท่านที่นั่นแต่จะไม่มีใครซื้อ
- 2พงศ์กษัตริย์ 24:2 - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งชาวบาบิโลน อารัม โมอับ และอัมโมนมาปล้นและทำลายยูดาห์ตามที่พระองค์ได้ทรงเตือนผ่านทางบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
- 2พงศ์กษัตริย์ 24:3 - เหตุการณ์เหล่านี้เกิดแก่ยูดาห์ตามพระบัญชาของ องค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อจะกวาดล้างพวกเขาออกไปให้พ้นพระพักตร์เนื่องจากบาปทั้งหลายของมนัสเสห์และสิ่งทั้งปวงที่ทรงทำ
- เยเรมีย์ 15:8 - เราจะทำให้มีแม่ม่ายในหมู่พวกเขา มากยิ่งกว่าทรายในทะเล กลางวันแสกๆ เราจะนำผู้ทำลาย มาเล่นงานบรรดาแม่ของคนหนุ่ม เราจะนำความทุกข์ร้าวรานและความอกสั่นขวัญแขวน มายังพวกเขาอย่างฉับพลัน
- เยเรมีย์ 15:9 - แม่ลูกเจ็ดจะเป็นลมหมดสติไป และสิ้นลมหายใจ ดวงตะวันของนางลับหายไปทั้งๆ ที่เป็นเวลากลางวัน นางต้องอับอายขายหน้า เราจะมอบผู้รอดชีวิตให้แก่ดาบ ต่อหน้าศัตรูทั้งหลาย” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 39:1 - ในเดือนที่สิบปีที่เก้าของรัชกาลกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนยกทัพหลวงมาสู้รบและล้อมกรุงเยรูซาเล็มไว้
- เยเรมีย์ 39:2 - กำแพงเมืองถูกพังลงในวันที่เก้า เดือนที่สี่ ปีที่สิบเอ็ดของรัชกาลเศเดคียาห์
- เยเรมีย์ 39:3 - บรรดาแม่ทัพนายกองของบาบิโลนก็เข้ามานั่งอยู่ที่ประตูกลาง ได้แก่เนอร์กัลชาเรเซอร์แห่งสัมการ์ นายทัพเนโบสารเสคิม เนอร์กัลชาเรเซอร์ผู้เป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ และเจ้านายคนอื่นๆ ทั้งหมดของกษัตริย์บาบิโลน
- เยเรมีย์ 39:4 - เมื่อกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์และทหารทั้งปวงเห็นคนเหล่านี้ ก็ลอบหนีออกจากกรุงในเวลากลางคืนทางอุทยานหลวง ผ่านประตูระหว่างกำแพงทั้งสอง และมุ่งหน้าไปยังอาราบาห์
- เยเรมีย์ 39:5 - แต่กองทัพบาบิโลน ไล่ตามมาและจับกุมเศเดคียาห์ไว้ได้ในที่ราบเยรีโค แล้วคุมพระองค์มาให้กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนซึ่งประทับอยู่ที่ริบลาห์ในเขตฮามัท และเนบูคัดเนสซาร์ได้ตัดสินลงโทษเขาที่นั่น
- เยเรมีย์ 39:6 - ที่ริบลาห์นี้ กษัตริย์บาบิโลนก็ประหารบรรดาโอรสของเศเดคียาห์ต่อหน้าต่อตาเศเดคียาห์ และประหารขุนนางทั้งปวงของยูดาห์ด้วย
- เยเรมีย์ 39:7 - แล้วควักพระเนตรของเศเดคียาห์ออกและจับเศเดคียาห์ตีตรวนทองสัมฤทธิ์ เพื่อคุมตัวไปยังบาบิโลน
- เยเรมีย์ 39:8 - ทัพบาบิโลนจุดไฟเผาพระราชวัง บ้านเรือนของประชาชน และทลายกำแพงเยรูซาเล็ม
- เยเรมีย์ 39:9 - เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์นำประชากรที่เหลือพร้อมทั้งบรรดาผู้ออกมาสวามิภักดิ์ต่อตนนั้นไปเป็นเชลยที่บาบิโลน
- เยเรมีย์ 39:10 - แต่เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์เหลือคนกลุ่มหนึ่งไว้ในยูดาห์ ซึ่งเป็นคนยากไร้ไม่มีสมบัติอะไร พร้อมทั้งยกที่นาและสวนองุ่นให้พวกเขา
- เยเรมีย์ 39:11 - กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้บัญชาเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์เกี่ยวกับเยเรมีย์ไว้ว่า
- เยเรมีย์ 39:12 - “จงรับตัวเขาไว้และคอยดูแลเขา อย่าทำอันตรายเขา แต่จงทำทุกอย่างตามที่เขาขอ”
- เยเรมีย์ 39:13 - ดังนั้นเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ นายทัพเนบูชัสบาน เนอร์กัลชาเรเซอร์ ขุนนางชั้นผู้ใหญ่และขุนนางอื่นๆ ของกษัตริย์บาบิโลน
- เยเรมีย์ 39:14 - จึงส่งคนไปนำตัวเยเรมีย์ออกมาจากลานทหารรักษาพระองค์ ให้เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมซึ่งเป็นบุตรชาฟาน นำเยเรมีย์ไปยังบ้านของเขา เยเรมีย์จึงยังคงอาศัยอยู่ท่ามกลางพี่น้องร่วมชาติ
- เยเรมีย์ 39:15 - ขณะที่เยเรมีย์ยังถูกคุมตัวอยู่ที่ลานทหารรักษาพระองค์ มีพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเขาว่า
- เยเรมีย์ 39:16 - “จงไปบอกเอเบดเมเลคชาวคูชว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เรากำลังจะทำตามที่ลั่นวาจาไว้กับกรุงนี้ ซึ่งเป็นความหายนะ ไม่ใช่ความเจริญรุ่งเรือง เมื่อถึงเวลานั้นทุกอย่างจะเป็นไปอย่างครบถ้วนต่อหน้าต่อตาเจ้า
- เยเรมีย์ 39:17 - แต่เราจะช่วยเจ้าในวันนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า เจ้าจะไม่ตกอยู่ในเงื้อมมือของบรรดาผู้ที่เจ้ากลัว
- เยเรมีย์ 39:18 - เราจะช่วยเจ้า เจ้าจะไม่ตายด้วยดาบ แต่จะรอดชีวิตเพราะเจ้าไว้วางใจเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”
- 2พงศาวดาร 24:21 - แต่พวกเขาคบคิดกันกำจัดเศคาริยาห์ พวกเขารุมเอาหินขว้างเศคาริยาห์จนตายในลานพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าตามพระราชโองการของกษัตริย์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 30:18 - ข้าพเจ้าประกาศแก่ท่านในวันนี้ว่าท่านจะถูกทำลายอย่างแน่นอน ท่านมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานในดินแดนซึ่งท่านกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปครอบครอง
- เพลงคร่ำครวญ 2:20 - “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงทอดพระเนตรและใคร่ครวญเถิด พระองค์ทรงเคยทำเช่นนี้แก่ใครบ้าง? ควรหรือที่คนเป็นแม่จะกินเลือดเนื้อเชื้อไขของตน คือบรรดาลูกในไส้ที่ตนฟูมฟักเลี้ยงดูมา? ควรหรือที่ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะจะถูกฆ่า ในสถานนมัสการขององค์พระผู้เป็นเจ้า?
- เพลงคร่ำครวญ 2:21 - “ทั้งคนหนุ่มคนแก่ทั้งหลาย นอนคลุกฝุ่นอยู่ด้วยกันกลางถนน คนหนุ่มคนสาวของข้าพระองค์ ล้มตายด้วยคมดาบ พระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธ ทรงเข่นฆ่าพวกเขาโดยไม่ปรานี
- เพลงคร่ำครวญ 2:22 - “พระองค์ทรงระดมความอกสั่นขวัญแขวนรอบด้านเข้าใส่ข้าพระองค์ เหมือนเกณฑ์คนมาในวันงานเลี้ยงตามเทศกาล ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่มีใครหนีรอดหรือรอดชีวิตไปได้เลยแม้สักคนเดียว ศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายล้าง บรรดาผู้ที่ข้าพระองค์ฟูมฟักเลี้ยงดูมา”
- เอสรา 9:7 - นับแต่สมัยบรรพบุรุษจวบจนบัดนี้ ข้าพระองค์ทั้งหลายมีความผิดใหญ่หลวง เพราะบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกับกษัตริย์และเหล่าปุโรหิตตกเป็นเหยื่อคมดาบ ตกเป็นเชลยถูกย่ำยีและถูกปล้นชิง ได้รับความอัปยศอดสูโดยน้ำมือของบรรดากษัตริย์ต่างชาติดังเช่นทุกวันนี้
- สดุดี 74:20 - โปรดระลึกถึงพระสัญญาของพระองค์ เพราะความรุนแรงแฝงอยู่ทั่วทุกมุมมืดของแผ่นดิน