1ครั้น​บาลาอัม​เห็น​ว่า​การ​ที่​ได้​อวยพร​อิสราเอล​เป็น​ที่​โปรดปราน​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เขา​ไม่​ได้​หัน​ไป​พึ่ง​เวทมนตร์​คาถา​เหมือน​ครั้ง​อื่นๆ แต่​กลับ​หัน​หน้า​ไป​ทาง​ถิ่น​ทุรกันดาร

2เมื่อ​บาลาอัม​เงย​หน้า​ขึ้น​และ​เห็น​อิสราเอล​ไป​ตั้ง​ค่าย​ตาม​เผ่า​ของ​ตน เขา​เปี่ยม​ด้วย​พระ​วิญญาณ​พระ​เจ้า

3และ​เขา​ก็​กล่าว​คำ​พยากรณ์​ว่า

10บาลาค​ก็​โกรธ​บาลาอัม​มาก ท่าน​จึง​ตบ​มือ​และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “เรา​สั่ง​ให้​ท่าน​สาป​แช่ง​พวก​ศัตรู​ของ​เรา แต่​ท่าน​กลับ​อวยพร​เขา​ถึง 3 ครั้ง

11จง​รีบ​หนี​กลับ​ไป​ยัง​ที่​ที่​ท่าน​มา เรา​พูด​ไว้​ว่า​เรา​จะ​ให้​ท่าน​ได้​รับ​เกียรติ​อย่าง​แน่นอน แต่​ดู​เถิด พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​รั้ง​ท่าน​ไม่​ให้​ได้​รับ​เกียรติ”

12บาลาอัม​ตอบ​บาลาค​ว่า “ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​บอก​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​ที่​ท่าน​ส่ง​ไป​หรือ​ว่า

13‘ถ้า​แม้ว่า​บาลาค​จะ​ยก​บ้าน​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​เงิน​ทอง​ให้​แก่​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​ก็​ไม่​สามารถ​ขัด​ต่อ​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เพื่อ​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​ดี​หรือ​เลว​ตาม​ความ​ประสงค์​ของ​ข้าพเจ้า​ได้ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า​อย่างไร ข้าพเจ้า​ก็​พูด​ไป​ตาม​นั้น’

14ดู​เถิด บัดนี้ ข้าพเจ้า​จะ​กลับ​ไป​หา​ชน​ชาติ​ข้าพเจ้า มา​เถิด ข้าพเจ้า​จะ​บอก​ให้​ท่าน​ทราบ​ว่า​ชน​ชาติ​นี้​จะ​กระทำ​อะไร​ต่อ​ชน​ชาติ​ของ​ท่าน​ใน​วัน​ข้าง​หน้า”

15แล้ว​เขา​กล่าว​คำ​พยากรณ์​ว่า

20ครั้น​แล้ว​บาลาอัม​มอง​ดู​อามาเลข และ​กล่าว​คำ​พยากรณ์​ว่า

21แล้ว​เขา​มอง​ดู​ชาว​เคน และ​กล่าว​คำ​พยากรณ์​ว่า

23แล้ว​เขา​กล่าว​คำ​พยากรณ์​ว่า

25แล้ว​บาลาอัม​ก็​ลุก​ขึ้น​กลับ​บ้าน​ไป บาลาค​เอง​ก็​ไป​ตาม​ทาง​ของ​ตน