1เมื่อ​บรรดา​กษัตริย์​ทั้ง​ปวง​ของ​ชาว​อาโมร์​ที่​อยู่​ทาง​ฝั่ง​ตะวัน​ตก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน และ​กษัตริย์​ทั้ง​ปวง​ของ​ชาว​คานาอัน​ที่​อยู่​ตาม​ชาย​ฝั่ง​ทะเล​ได้ยิน​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ทำ​ให้​กระแส​น้ำ​ใน​แม่น้ำ​จอร์แดน​แห้ง​ไป​เพื่อ​ชาว​อิสราเอล จน​พวก​เขา​ข้าม​ไป​ได้ กษัตริย์​เหล่า​นั้น​จึง​หมด​กำลัง​ใจ​และ​ความ​เก่ง​กล้า​ก็​หด​หาย​ไป​เพราะ​ชาว​อิสราเอล

2ใน​เวลา​นั้น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โยชูวา​ว่า “จง​ทำ​มีด​ด้วย​หิน​คม และ​ทำ​พิธี​เข้า​สุหนัต​ให้​ชาว​อิสราเอล​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง”

3โยชูวา​จึง​ทำ​มีด​ด้วย​หิน​คม และ​ให้​ชาว​อิสราเอล​เข้า​สุหนัต​ที่​กิเบอัธหะอาราโลท

4เหตุผล​ที่​โยชูวา​ทำ​พิธี​เข้า​สุหนัต​ให้​พวก​เขา​ก็​คือ ประชาชน​ชาย​ทุก​คน​ที่​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์ ซึ่ง​เป็น​ชาย​นัก​รบ​ทุก​คน​ได้​เสีย​ชีวิต​ระหว่าง​ทาง​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร หลัง​จาก​ที่​ได้​ออก​มา​จาก​อียิปต์

5แม้​ว่า​พวก​เขา​เหล่า​นั้น​ที่​ออก​มา​ได้​เข้า​สุหนัต​แล้ว แต่​ประชาชน​ที่​เกิด​มา​ระหว่าง​การ​เดิน​ทาง​ขณะ​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​หลัง​จาก​ที่​ได้​ออก​ไป​จาก​อียิปต์ ยัง​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต

6ด้วย​ว่า ชาว​อิสราเอล​เดิน​ทาง​มา​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​เป็น​เวลา 40 ปี จน​กระทั่ง​ชน​ทั้ง​ชาติ ซึ่ง​เป็น​ชาย​นัก​รบ​ที่​ออก​มา​จาก​อียิปต์​เสีย​ชีวิต​ไป เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ได้​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ปฏิญาณ​ไว้​กับ​พวก​เขา​ว่า พระ​องค์​จะ​ไม่​ปล่อย​ให้​พวก​เขา​เห็น​ดินแดน​อัน​อุดม​ด้วย​น้ำ​นม​และ​น้ำ​ผึ้ง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ปฏิญาณ​ไว้​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา​ว่า จะ​มอบ​ให้​แก่​พวก​เรา5:6 กันดารวิถี 14:28-35

7ฉะนั้น​โยชูวา​ทำ​พิธี​เข้า​สุหนัต​ให้​แก่​ลูก​หลาน​ชาว​อิสราเอล คือ​บรรดา​ผู้​ที่​พระ​องค์​กำหนด​ให้​ขึ้น​มา​แทน และ​ยัง​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต เพราะ​ไม่​มี​พิธี​เข้า​สุหนัต​ใน​ระหว่าง​การ​เดิน​ทาง

8เมื่อ​ชน​ทั้ง​ชาติ​เข้า​สุหนัต​ครบ​แล้ว ทุก​คน​ก็​อยู่​ประจำ​ที่​ของ​ตน​ใน​ค่าย​จน​กระทั่ง​หาย​ดี

9พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โยชูวา​ว่า “วัน​นี้​เรา​ได้​ทำ​ให้​พวก​เจ้า​พ้น​จาก​ความ​อัปยศ​ที่​ประสบ​มา​ใน​อียิปต์” สถาน​ที่​นั้น​จึง​ได้​ชื่อ​ว่า กิลกาล5:9 ชื่อ​นี้​ออก​เสียง​คล้าย​คำ​ว่า พ้น​จาก ใน​ภาษา​ฮีบรู มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้

10ขณะ​ที่​ชาว​อิสราเอล​พัก​อยู่​ใน​ค่าย​ที่​กิลกาล เขา​ฉลอง​วัน​ปัสกา​ใน​เวลา​เย็น​ของ​วัน​ที่​สิบ​สี่​เดือน​เดียว​กัน​นั้น ณ ที่​ราบ​ของ​เยรีโค5:10 อพยพ 12:1-14

11และ​วัน​รุ่ง​ขึ้น​หลัง​จาก​วัน​ปัสกา ใน​วัน​นั้น​เอง พวก​เขา​รับ​ประทาน​พืช​ผล​ที่​ได้​จาก​แผ่นดิน​นั้น ทั้ง​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ และ​ข้าว​คั่ว

12หลัง​จาก​พวก​เขา​รับ​ประทาน​พืช​ผล​ที่​ได้​จาก​แผ่นดิน​นั้น​แล้ว มานา​ก็​หยุด คือ​ไม่​มี​มานา​สำหรับ​ชาว​อิสราเอล​อีก​ต่อ​ไป แต่​ใน​ปี​นั้น​พวก​เขา​รับ​ประทาน​พืช​ผล​ที่​ได้​จาก​แผ่นดิน​คานาอัน

13เมื่อ​โยชูวา​อยู่​ใกล้​เยรีโค ท่าน​เงย​หน้า​และ​มอง​ดู ดู​เถิด ชาย​ผู้​หนึ่ง​มือ​ถือ​ดาบ​ยืน​อยู่​ตรง​หน้า​ท่าน โยชูวา​ก้าว​เข้า​ไป​ใกล้​และ​พูด​กับ​ท่าน​ด้วย​ว่า “ท่าน​เป็น​ฝ่าย​เรา​หรือ​ฝ่าย​ศัตรู​ของ​เรา”

14ผู้​นั้น​ตอบ​ว่า “ไม่​ใช่ แต่​เรา​เป็น​ผู้​บัญชา​กองทัพ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า บัดนี้​เรา​มา​แล้ว” และ​โยชูวา​ก้ม​หน้า​ลง​ซบ​ดิน กราบ​นมัสการ​และ​พูด​ว่า “นาย​ท่าน​มี​รับ​สั่ง​อะไร​กับ​ผู้​รับใช้​หรือ”

15ผู้​บัญชา​กองทัพ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​พูด​กับ​โยชูวา​ว่า “จง​ถอด​รองเท้า​ออก​จาก​เท้า​เสีย​เถิด เพราะ​ว่า​ที่​ที่​เจ้า​ยืน​อยู่​นี้​เป็น​ที่​บริสุทธิ์” โยชูวา​ก็​กระทำ​ตาม