1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โยชูวา​ว่า

2“จง​พูด​กับ​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘จง​กำหนด​เมือง​ลี้​ภัย​ขึ้น ตาม​ที่​เรา​ได้​สั่ง​เจ้า​โดย​ผ่าน​ทาง​โมเสส​ว่า20:2 กันดารวิถี 35:9-29; เฉลยธรรมบัญญัติ 4:41-43; 19:1-13

3ฆาตกร​ใด​ที่​ฆ่า​คน​โดย​ไม่​มี​เจตนา​หรือ​โดย​บังเอิญ​จะ​ได้​หลบ​หนี​ไป​ที่​นั่น​ได้ เมือง​เหล่า​นั้น​จะ​เป็น​ที่​สำหรับ​ลี้​ภัย​จาก​ผู้​ตาม​ล่า

4เขา​จะ​หลบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​ลี้​ภัย​แห่ง​ใด​แห่ง​หนึ่ง และ​ยืน​ที่​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง และ​อธิบาย​กรณี​ของ​เขา​แก่​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น แล้ว​เขา​เหล่า​นั้น​จะ​พา​เขา​เข้า​ไป​ใน​เมือง​เพื่อ​ให้​ที่​อยู่​แก่​เขา และ​เขา​จะ​อยู่​ที่​นั่น

5และ​ถ้า​ผู้​ตาม​ล่า​ติด​ตาม​ไป​ฆ่า​เขา พวก​เขา​ก็​จะ​ไม่​มอบ​ตัว​ฆาตกร​ให้ เพราะ​ว่า​เขา​ฆ่า​เพื่อน​บ้าน​ของ​เขา​โดย​บังเอิญ​และ​ไม่​เคย​เกลียด​ชัง​เขา​มา​ก่อน

6และ​เขา​จะ​อยู่​ที่​เมือง​นั้น​จน​กว่า​จะ​ยืน​ต่อ​หน้า​มวลชน​เพื่อ​การ​พิพากษา​ก่อน และ​จน​กว่า​หัวหน้า​มหา​ปุโรหิต​ใน​เวลา​นั้น​เสีย​ชีวิต​แล้ว และ​ฆาตกร​จึง​จะ​กลับ​ไป​บ้าน​เมือง​ของ​ตน​ได้ ไป​ยัง​เมือง​ที่​เขา​จาก​มา’”

7ดังนั้น ชาว​อิสราเอล​จึง​เลือก​เมือง​เคเดช​ใน​กาลิลี​ซึ่ง​อยู่​ใน​แถบ​ภูเขา​ของ​นัฟทาลี และ​เมือง​เชเคม​ซึ่ง​อยู่​ใน​แถบ​ภูเขา​ของ​เอฟราอิม และ​เมือง​คีริยาทอาร์บา (คือ​เมือง​เฮโบรน) ใน​แถบ​ภูเขา​ของ​ยูดาห์

8และ​ที่​โพ้น​แม่น้ำ​จอร์แดน​ทาง​ด้าน​ตะวัน​ออก​ของ​เมือง​เยรีโค พวก​เขา​เลือก​เมือง​เบเซอร์​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​บน​ที่​ราบ​สูง จาก​เผ่า​รูเบน และ​เมือง​ราโมท​ใน​กิเลอาด จาก​เผ่า​กาด และ​เมือง​โกลาน​ใน​บาชาน จาก​เผ่า​มนัสเสห์

9เมือง​ดัง​กล่าว​ถูก​แบ่ง​ให้​แก่​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง​และ​แก่​คน​ต่าง​ด้าว​ที่​มา​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เขา ถ้า​ผู้​ใด​ฆ่า​คน​โดย​ไม่​มี​เจตนา​ก็​สามารถ​หลบ​หนี​ไป​ที่​นั่น​ได้ เพื่อ​เขา​ไม่​ต้อง​ตาย​ด้วย​มือ​ของ​ผู้​ตาม​ล่า หลัง​จาก​นั้น​เขา​จึง​จะ​ยืน​สู้​คดี​ต่อ​หน้า​มวลชน