โยเอล 1章 TNCV

书卷

章

旧约

新约

圣经版本

播放

版本对照

设置

显示节号

显示标题

显示脚注

逐节分段

1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงโยเอล

บุตรเปธูเอล ความว่า

ตั๊กแตนบุก

2ท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย จงฟังเถิด

ประชาชนทั้งปวง จงฟังเถิด

เคยเกิดเหตุการณ์อย่างนี้บ้างไหม

ทั้งในสมัยของท่านหรือสมัยบรรพบุรุษของท่าน?

3จงเล่าให้ลูกๆ ของท่านฟัง

และให้ลูกบอกหลาน

ให้หลานบอกเหลนต่อๆ กันไป

4ตั๊กแตนวัยเดินกินอะไรเหลือ

ตั๊กแตนใหญ่ก็มากิน

ตั๊กแตนใหญ่กินอะไรเหลือ

ตั๊กแตนอ่อนก็มากิน

ตั๊กแตนอ่อนกินอะไรเหลือ

ตั๊กแตนอื่นๆ1:4 ในภาษาฮีบรู คำทั้งสี่คำที่หมายถึงตั๊กแตนชนิดต่างๆ นี้มีความหมายไม่ชัดเจนก็มากิน

5ลุกขึ้นเถิด คนขี้เมาเอ๋ย จงร่ำไห้!

จงคร่ำครวญเถิด บรรดานักดื่มเหล้าองุ่นเอ๋ย

จงโอดครวญเพราะเหล้าใหม่

เพราะมันถูกฉวยเอาไปจากริมฝีปากของเจ้าแล้ว

6กองทัพชาติหนึ่งมาบุกรุกดินแดนของข้าพเจ้า

มันมีกำลังมากและมีจำนวนนับไม่ถ้วน

ฟันของมันคมดั่งฟันของราชสีห์

เขี้ยวดั่งเขี้ยวของนางสิงห์

7มันทำลายเถาองุ่น

และทำให้ต้นมะเดื่อของข้าพเจ้าป่นปี้

มันลอกเปลือกออกโยนทิ้ง

เหลือไว้แต่กิ่งก้านขาวโพลน

8จงร่ำไห้ดั่งหญิงพรหมจารี1:8 หรือหญิงสาวสวมเสื้อผ้ากระสอบ

ซึ่งคร่ำครวญถึงเจ้าบ่าว1:8 หรือคู่หมั้นในวัยแรกรุ่นของเธอ

9ธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา

สูญสิ้นไปจากพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เหล่าปุโรหิตผู้ปรนนิบัติรับใช้อยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าไว้ทุกข์

10ท้องทุ่งย่อยยับ

พื้นดินแตกระแหง1:10 หรือพื้นดินคร่ำครวญไว้อาลัย

เมล็ดข้าวก็ถูกทำลาย

เหล้าองุ่นใหม่เหือดแห้ง

และไม่มีน้ำมันมะกอก

11ชาวนาทั้งหลาย จงสิ้นหวัง

ชาวสวนองุ่น จงร่ำไห้

จงทุกข์โศกเรื่องข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์

เพราะพืชผลพินาศสิ้นจากแผ่นดิน

12เถาองุ่นเหี่ยวเฉา

ต้นมะเดื่อแห้งเหี่ยวไป

ทั้งต้นทับทิม ต้นอินทผลัม และต้นแอปเปิ้ล

คือต้นไม้ทั้งปวงในท้องทุ่งเหี่ยวแห้ง

ความปีติแห่งมวลมนุษยชาติ

ร่วงโรยไปแน่แล้ว

เรียกร้องให้กลับใจ

13ปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย จงสวมเสื้อผ้ากระสอบและไว้ทุกข์

ท่านผู้ปฏิบัติงานหน้าแท่นบูชา จงร่ำไห้

มาเถิดท่านผู้ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า

จงสวมเสื้อผ้ากระสอบไว้ตลอดคืน

เพราะธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา

ขาดไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของท่านแล้ว

14จงประกาศให้มีการถืออดอาหารอันบริสุทธิ์

จงเรียกประชุมอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์

จงเรียกเหล่าผู้อาวุโส

และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น

ให้มายังพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

และร้องทูลอ้อนวอนองค์พระผู้เป็นเจ้า

15ช่างเป็นวันที่น่ากลัวยิ่งนัก!

เพราะวันขององค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว

จะมาเหมือนหายนะจากองค์ทรงฤทธิ์

16อาหารสูญสิ้นไป

ต่อหน้าต่อตาเราแล้วไม่ใช่หรือ?

ความชื่นชมยินดีและความเปรมปรีดิ์

สูญสิ้นไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ?

17เมล็ดพืชเหี่ยวเฉาคาดิน1:17 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน

ยุ้งฉางย่อยยับปรักหักพัง

เพราะเมล็ดข้าวเหี่ยวแห้งไปหมด

18ฝูงวัวร้องครวญครางเพียงไร!

มันเดินงุ่นง่าน

เพราะไม่มีทุ่งหญ้า

แม้แต่ฝูงแกะก็ทุกข์ทรมาน

19ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์

เพราะไฟเผาผลาญทุ่งโล่งที่ใช้เลี้ยงสัตว์

เปลวไฟแผดเผาต้นไม้ทั้งปวงในท้องทุ่งวอดวาย

20แม้แต่สัตว์ป่าก็ครวญหาพระองค์

ธารน้ำเหือดแห้งไปสิ้น

และไฟก็เผาผลาญทุ่งโล่งซึ่งใช้เลี้ยงสัตว์

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.