และ​ทำไม​บรรดา​ผู้​ที่​รู้จัก​พระ​องค์​จึง​ไม่​เห็น​พระ​องค์​ลง​โทษ​คน​ชั่ว

พวก​เขา​ขโมย​ฝูง​แกะ​ไป​เลี้ยง​เป็น​ของ​ตน

และ​ริบ​โค​ของ​หญิง​ม่าย​เป็น​ประกัน

ผู้​ยากไร้​ของ​แผ่น​ดิน​โลก​ต้อง​หลบ​ซ่อน​ตัว

พวก​เขา​ออก​ไป​ยัง​ที่​แล้ง

เพื่อ​หา​อาหาร​ให้​ลูกๆ ของ​พวก​เขา

และ​เก็บ​องุ่น​ที่​ตก​หล่น​ใน​สวน​ของ​คน​ชั่ว

และ​ไม่​มี​ผ้า​คลุม​กาย​กัน​หนาว

และ​เกาะ​หิน​ไว้​เพราะ​ไร้​ที่​กำบัง

และ​ยึด​เด็ก​จาก​คน​ยากไร้​เอา​ไว้​เป็น​ตัว​ประกัน

และ​หิว​โหย ทั้ง​ยัง​ต้อง​ทำงาน​เก็บ​เกี่ยว​ข้าว

และ​ย่ำ​ใน​บ่อ​องุ่น​ทั้งๆ ที่​กระหาย​ยิ่ง​นัก

และ​จิต​วิญญาณ​ของ​คน​ที่​บาด​เจ็บ​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ

แต่​พระ​เจ้า​ไม่​สนใจ​ผู้​ที่​กระทำ​ความ​ผิด

เขา​ไม่​คุ้น​ทาง

และ​ไม่​อยู่​บน​ทาง​สว่าง​นั้น

เพื่อ​จะ​ฆ่า​ผู้​ขัดสน​และ​ยากไร้

และ​พอ​ตก​ค่ำ​เขา​ก็​เป็น​ขโมย

คิด​ใน​ใจ​ว่า ‘จะ​ไม่​มี​ใคร​มอง​เห็น​ฉัน’

และ​เขา​ก็​ซ่อน​หน้า​ตน​เอง

เวลา​กลาง​วัน​พวก​เขา​ก็​ซ่อน​ตัว

และ​ไม่​รู้จัก​ความ​สว่าง

เพราะ​พวก​เขา​คุ้น​กับ​ความ​น่า​สะพรึง​กลัว​ของ​ความ​มืด​มิด

ส่วน​แบ่ง​ของ​พวก​เขา​ถูก​สาป​แช่ง​ใน​แผ่น​ดิน

เขา​ไม่​เข้า​ไป​ใน​สวน​องุ่น​อีก​แล้ว

แดน​คน​ตาย​ก็​กระทำ​ต่อ​คน​ที่​ทำ​บาป​ฉัน​นั้น

เขา​ถูก​หนอน​กิน

ไม่​มี​ใคร​ระลึก​ถึง​พวก​เขา

และ​ความ​ชั่ว​ถูก​หัก​โค่น​ลง​ดั่ง​ต้นไม้

และ​ขาด​ความ​กรุณา​ต่อ​หญิง​ม่าย

แม้​ว่า​พวก​เขา​จะ​มั่นคง แต่​ชีวิต​ไร้​ความ​แน่นอน

แต่​พระ​องค์​ดู​วิถี​ทาง​ของ​พวก​เขา

พวก​เขา​เหี่ยว​เฉา​ลง​อย่าง​ดอก​ไม้

พวก​เขา​ถูก​เกี่ยว​ไป​อย่าง​เมล็ด​ข้าว

และ​ชี้​ให้​เห็น​ว่า​คำ​พูด​ของ​ฉัน​ไม่​เป็น​ความ​จริง”