1ครั้น​แล้ว ยาโคบ​ก็​เดินทาง​ต่อ​ไป และ​มา​ถึง​ดินแดน​ของ​ชาว​ตะวัน​ออก

2ขณะ​ที่​เขา​ทอด​สายตา ก็​เห็น​บ่อ​น้ำ​ใน​ทุ่ง ดู​เถิด มี​แพะ​แกะ 3 ฝูง​หมอบ​พัก​อยู่​ข้าง​บ่อ เพราะ​ฝูง​แพะ​แกะ​อาศัย​น้ำ​จาก​บ่อ​นั้น หิน​ที่​ปิด​ปาก​บ่อ​ก็​ใหญ่

3เวลา​พวก​ฝูง​แพะ​แกะ​ถูก​ต้อน​รวม​กัน​อยู่​ที่​นั่น คน​เลี้ยง​แกะ​ก็​จะ​กลิ้ง​หิน​ออก​จาก​ปาก​บ่อ แล้ว​ตัก​น้ำ​ให้​แพะ​แกะ​กิน เสร็จ​แล้ว​ก็​กลิ้ง​หิน​กลับ​ปิด​ปาก​บ่อ

4ยาโคบ​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “พี่​น้อง​เอ๋ย พวก​ท่าน​มา​จาก​ไหน” เขา​ตอบ​ว่า “พวก​เรา​มา​จาก​ฮาราน”

5ยาโคบ​จึง​ถาม​เขา​ว่า “ท่าน​รู้จัก​ลาบัน​ลูก​ชาย​ของ​นาโฮร์​หรือ​ไม่” พวก​เขา​ตอบ​ว่า “เรา​รู้จัก​เขา”

6ยาโคบ​ถาม​พวก​เขา​ว่า “เขา​สบาย​ดี​หรือ” เขา​ตอบ​ว่า “เขา​สบาย​ดี ดู​โน่น ราเชล​ลูก​สาว​ของ​เขา​กำลัง​พา​แพะ​แกะ​มา”

7ยาโคบ​พูด​ว่า “ดู​สิ นี่​ก็​ยัง​วัน​อยู่ ยัง​ไม่​ถึง​เวลา​ต้อน​สัตว์​เข้า​คอก ให้​น้ำ​แพะ​แกะ​กิน​เถิด แล้ว​ปล่อย​มัน​ออก​ไป​กิน​หญ้า​อีก”

8แต่​พวก​เขา​ตอบ​ว่า “เรา​ทำ​ไม่​ได้​จนกว่า​ทุก​ฝูง​ถูก​ต้อน​มา​รวม​กัน​ก่อน และ​ต้อง​กลิ้ง​หิน​ออก​ไป​จาก​ปาก​บ่อ แล้ว​เรา​จึง​ให้​น้ำ​แพะ​แกะ​กิน​ได้”

9ขณะ​ที่​เขา​กำลัง​พูด​กับ​คน​พวก​นั้น​อยู่ ราเชล​ก็​พา​แพะ​แกะ​ของ​บิดา​เธอ​มา เพราะ​เธอ​เป็น​ผู้​เลี้ยง​ดู​ฝูง​แกะ

10เมื่อ​ยาโคบ​เห็น​ราเชล​บุตร​หญิง​ของ​ลาบัน​พี่​ชาย​มารดา​ของ​ตน และ​แพะ​แกะ​ของ​ลาบัน​พี่​ชาย​มารดา​ของ​เขา ยาโคบ​จึง​ขึ้น​ไป​กลิ้ง​หิน​ออก​จาก​ปาก​บ่อ และ​ให้​น้ำ​แก่​ฝูง​แพะ​แกะ​ของ​ลาบัน​พี่​ชาย​มารดา​ของ​ตน

11ยาโคบ​ก็​จูบ​แก้ม​ราเชล​แล้ว​ร้องไห้​เสียง​ดัง

12และ​ยาโคบ​บอก​ราเชล​ว่า​เขา​เป็น​ญาติ​ของ​บิดา​ของ​เธอ คือ​เป็น​บุตร​ของ​นาง​เรเบคาห์ เธอ​จึง​วิ่ง​ไป​บอก​บิดา​ของ​เธอ

13เมื่อ​ลาบัน​ได้ยิน​เรื่องราว​ของ​ยาโคบ​ลูก​น้อง​สาว​ของ​ตน ก็​วิ่ง​ไป​พบ​กับ​เขา กอด​และ​จูบ​แก้ม​เขา แล้ว​พา​เขา​ไป​ที่​บ้าน ยาโคบ​เล่า​เรื่องราว​ต่างๆ ให้​ลาบัน​ฟัง

14ลาบัน​จึง​พูด​กับ​เขา​ว่า “เจ้า​เป็น​เลือดเนื้อ​เชื้อไข​ของ​เรา​โดย​แท้” และ​ยาโคบ​อยู่​กับ​ลาบัน 1 เดือน

15ลาบัน​พูด​กับ​ยาโคบ​ว่า “เพราะ​เจ้า​เป็น​ญาติ​ของ​เรา เจ้า​จะ​รับใช้​เรา​เปล่าๆ หรือไง บอก​เรา​เถิด​ว่า​ต้อง​การ​ค่า​จ้าง​เท่าไหร่”

16ลาบัน​มี​บุตร​หญิง 2 คน คน​โต​ชื่อ​เลอาห์ และ​คน​เล็ก​ชื่อ​ราเชล

17ดวงตา​ของ​เลอาห์​นั้น​มี​แวว​อ่อนโยน ส่วน​ราเชล​มี​รูปร่าง​ดี ใบ​หน้า​งดงาม

18ยาโคบ​รัก​ราเชล เขา​จึง​พูด​ว่า “ฉัน​จะ​ทำงาน​รับใช้​ลุง 7 ปี​เพื่อ​ขอ​ราเชล​ลูก​สาว​คน​เล็ก​ของ​ลุง”

19ลาบัน​ตอบ​ว่า “เรา​ยก​เธอ​ให้​เจ้า​ดี​กว่า​ที่​จะ​ยก​ให้​ชาย​อื่น อยู่​กับ​เรา​เถิด”

20ฉะนั้น​ยาโคบ​รับใช้​อยู่ 7 ปี​เพื่อ​ราเชล และ​เขา​รู้สึก​ว่า 7 ปี​นาน​เหมือน​ไม่​กี่​วัน​เท่า​นั้น เพราะ​ความ​รัก​ที่​เขา​มี​ต่อ​เธอ

21แล้ว​ยาโคบ​พูด​กับ​ลาบัน​ว่า “ใน​เมื่อ​ฉัน​ทำงาน​ครบ​กำหนด​เวลา​แล้ว ขอ​ให้​ฉัน​ได้​ภรรยา​เถิด ฉัน​จะ​ได้​ครอง​คู่​กับ​เธอ”

22ลาบัน​จึง​เชื้อเชิญ​ผู้​คน​ใน​ละแวก​นั้น​มา​เลี้ยง​ฉลอง

23แต่​เมื่อ​ค่ำ​ลง​ลาบัน​พา​เลอาห์​บุตร​หญิง​ของ​เขา​มา​มอบ​ให้​ยาโคบ​แทน ยาโคบ​ก็​ได้​นาง​เป็น​ภรรยา

24(ลาบัน​ให้​ศิลปาห์​สาว​รับใช้​ของ​ตน​ไป​เป็น​ผู้​รับใช้​เลอาห์​บุตร​หญิง)

25พอ​รุ่ง​เช้า ยาโคบ​จึง​พบ​ว่า​หญิง​นั้น​เป็น​เลอาห์ เขา​จึง​พูด​กับ​ลาบัน​ว่า “ทำไม​ลุง​จึง​ทำ​กับ​ฉัน​เช่น​นี้ ฉัน​ไม่​ได้​รับใช้​ลุง​เพื่อ​ราเชล​หรือ แล้ว​ทำไม​ลุง​จึง​หลอก​ลวง​ฉัน”

26ลาบัน​พูด​ว่า “ไม่​ใช่​ประเพณี​ของ​พวก​เรา​ที่​จะ​ยก​คน​เล็ก​ให้​ก่อน​คน​หัวปี

27เจ้า​รอ​ให้​พิธี 7 วัน​นี้​เสร็จ​เรียบร้อย​ลง​ก่อน แล้ว​เรา​จะ​ยก​อีก​คน​ให้​เจ้า​ด้วย เป็น​การ​แลก​เปลี่ยน​กับ​การ​รับใช้​ของ​เจ้า​อีก 7 ปี”

28ยาโคบ​ทำ​ตาม​จน​เสร็จ​พิธี 7 วัน​กับ​เลอาห์ แล้ว​ลาบัน​ก็​ยก​ราเชล​บุตร​หญิง​ของ​ตน​ให้​เป็น​ภรรยา

29(ลาบัน​ให้​บิลฮาห์​สาว​รับใช้​ของ​ตน​ไป​เป็น​ผู้​รับใช้​ราเชล​บุตร​หญิง)

30ยาโคบ​จึง​ได้​ราเชล​เป็น​ภรรยา เขา​รัก​ราเชล​มาก​กว่า​เลอาห์ และ​อยู่​รับใช้​ลาบัน​ต่อ​ไป​อีก 7 ปี

31เมื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เห็น​ว่า​เลอาห์​เป็น​ที่​เกลียด​ชัง พระ​องค์​จึง​เปิด​ครรภ์​ของ​นาง แต่​ราเชล​เป็น​หมัน

32เลอาห์​ตั้งครรภ์​และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย นาง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า รูเบน เพราะ​นาง​พูด​ว่า “เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เห็น​ความ​ทุกข์ใจ คราว​นี้​สามี​ฉัน​จะ​รัก​ฉัน​อย่าง​แน่นอน”

33นาง​ตั้งครรภ์​อีก และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย นาง​พูด​ว่า “เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้ยิน​แล้ว​ว่า ฉัน​เป็น​ที่​เกลียด​ชัง พระ​องค์​จึง​ได้​ให้​ลูก​ชาย​คน​นี้​แก่​ฉัน​ด้วย” และ​นาง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า สิเมโอน

34นาง​ตั้งครรภ์​อีก และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย นาง​พูด​ว่า “คราว​นี้​สามี​ฉัน​จะ​ผูกพัน​กับ​ฉัน เพราะ​ฉัน​ให้​กำเนิด​ลูก​ชาย​แก่​เขา 3 คน​แล้ว” ฉะนั้น​เขา​ถูก​ตั้งชื่อ​ว่า เลวี

35นาง​ตั้งครรภ์​อีก และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย นาง​พูด​ว่า “ครั้ง​นี้ ฉัน​จะ​สรรเสริญ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า” ฉะนั้น​นาง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า ยูดาห์ จาก​นั้น​นาง​ก็​ไม่​มี​บุตร​อีก