1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “บัดนี้ เจ้า​จะ​ได้​เห็น​ว่า เรา​จะ​ทำ​อะไร​ต่อ​ฟาโรห์ เพราะ​ด้วย​อานุภาพ​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​เรา ฟาโรห์​จะ​ปล่อย​ให้​พวก​เขา​ไป ใช่ และ​ด้วย​อานุภาพ​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​เรา เขา​จะ​ปล่อย​ให้​พวก​เขา​ออก​ไป​จาก​ดินแดน​ของ​เขา”

2แล้ว​พระ​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

3เรา​ได้​ปรากฏ​แก่​อับราฮัม อิสอัค และ​ยาโคบ​ใน​นาม​ว่า ‘พระ​เจ้า​ผู้​กอปร​ด้วย​มหิทธานุภาพ’6:3 คือ เอลชาดาย ใน​ภาษา​ฮีบรู ฉบับ​ปฐมกาล 17:1 แต่​เรา​ไม่​ได้​เผย​ให้​พวก​เขา​รู้​ว่า นาม​ของ​เรา​คือ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

4เรา​ทำ​พันธ​สัญญา​ไว้​กับ​พวก​เขา​ด้วย​ว่า เรา​จะ​ให้​ดินแดน​คานาอัน​แก่​พวก​เขา อัน​เป็น​ดินแดน​ที่​เขา​อพยพ​ไป​อยู่​ใน​ฐานะ​คน​ต่างด้าว

5ยิ่ง​กว่า​นั้น เรา​ได้ยิน​เสียง​คร่ำครวญ​ของ​ชาว​อิสราเอล​ซึ่ง​ชาว​อียิปต์​บังคับ​ให้​เป็น​ทาส​รับใช้ และ​เรา​จำ​พันธ​สัญญา​ของ​เรา​ได้

6ฉะนั้น​จง​บอก​กับ​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​เรา​จะ​ให้​พวก​เจ้า​หลุด​พ้น​จาก​งาน​หนัก​ที่​ชาว​อียิปต์​บังคับ​ให้​ทำ และ​เรา​จะ​ให้​พวก​เจ้า​พ้น​จาก​การ​เป็น​ทาส และ​เรา​จะ​ไถ่​ให้​รอด​พ้น​ด้วย​พลานุภาพ และ​ด้วย​การ​ตัดสิน​ลงโทษ​สถาน​หนัก

7และ​เรา​จะ​รับ​พวก​เจ้า​เป็น​ชน​ชาติ​ของ​เรา เรา​จะ​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​พวก​เจ้า และ​เจ้า​จะ​รู้​ว่า เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า ผู้​ให้​หลุด​พ้น​จาก​งาน​หนัก​ที่​ชาว​อียิปต์​บังคับ​ให้​ทำ

8และ​เรา​จะ​พา​พวก​เจ้า​เข้า​ไป​ยัง​แผ่นดิน​ที่​เรา​ได้​ยก​มือ​ปฏิญาณ​ไว้​กับ​อับราฮัม อิสอัค และ​ยาโคบ เรา​จะ​มอบ​แผ่นดิน​ให้​พวก​เจ้า​ครอบครอง เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า’”

9โมเสส​ก็​บอก​ชาว​อิสราเอล​ไป​ตาม​นั้น แต่​พวก​เขา​ไม่​ฟัง​โมเสส เพราะ​ขาด​ความ​อดทน​และ​ต้อง​ตรากตรำ​กับ​งาน

10แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

11“ไป​เถิด จง​บอก​ฟาโรห์​กษัตริย์​แห่ง​อียิปต์​ให้​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ออก​ไป​จาก​แผ่นดิน​ของ​เขา”

12แต่​โมเสส​พูด​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “ถ้า​ชาว​อิสราเอล​ไม่​ฟัง​ข้าพเจ้า แล้ว​ฟาโรห์​จะ​ฟัง​ข้าพเจ้า​ได้​อย่างไร ใน​เมื่อ​ข้าพเจ้า​พูด​ไม่​เก่ง”

13แต่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​และ​อาโรน และ​มอบ​หน้าที่​ให้​ท่าน​ทั้ง​สอง​ไป​ยัง​ชาว​อิสราเอล​และ​ฟาโรห์​กษัตริย์​แห่ง​อียิปต์ เพื่อ​พา​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์

14นี่​คือ​บรรดา​ต้น​ตระกูล​ทาง​ฝ่าย​บิดา​ของ​พวก​เขา รูเบน​บุตร​หัวปี​ของ​อิสราเอล​มี​บุตร​ชื่อ ฮาโนค ปัลลู เฮสโรน และ​คาร์มี นี่​คือ​ตระกูล​ของ​รูเบน

15สิเมโอน​มี​บุตร​ชื่อ เยมูเอล ยามีน โอหาด ยาคีน โศหาร์ ชาอูล​บุตร​ของ​หญิง​ชาว​คานาอัน นี่​คือ​ตระกูล​ของ​สิเมโอน

16รายชื่อ​บุตร​ของ​เลวี ตาม​การ​สืบ​ทายาท​ของ​เขา​คือ เกอร์โชน โคฮาท และ​เมรารี เลวี​มี​อายุ​ได้ 137 ปี

17บุตร​ของ​เกอร์โชน​ชื่อ ลิบนี และ​ชิเมอี นี่​คือ​ตระกูล​ของ​เขา

18บุตร​ของ​โคฮาท​ชื่อ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และ​อุสซีเอล โคฮาท​มี​อายุ​ได้ 133 ปี

19บุตร​ของ​เมรารี​ชื่อ มัคลี และ​มูชี นี่​คือ​ตระกูล​จาก​เผ่า​เลวี ตาม​การ​สืบ​ทายาท​ของ​เขา

20อัมราม​ได้​โยเคเบด​น้อง​บิดา​ของ​ตน​เป็น​ภรรยา และ​นาง​ให้​กำเนิด​อาโรน​และ​โมเสส อัมราม​มี​อายุ​ได้ 137 ปี

21บุตร​ของ​อิสฮาร์​ชื่อ โคราห์ เนเฟก และ​ศิครี

22บุตร​ของ​อุสซีเอล​ชื่อ มิชาเอล เอลซาฟาน และ​สิธรี

23อาโรน​ได้​เอลีเช-บา​บุตร​หญิง​ของ​อัมมีนาดับ​เป็น​ภรรยา นาง​เป็น​น้อง​สาว​ของ​นาโชน และ​นาง​ให้​กำเนิด​นาดับ อาบีฮู เอเลอาซาร์ และ​อิธามาร์

24บุตร​ของ​โคราห์​ชื่อ อัสสีร์ เอลคานาห์ และ​อาบียาสาฟ นี่​คือ​ตระกูล​จาก​เผ่า​โคราห์

25เอเลอาซาร์​บุตร​ของ​อาโรน​ได้​บุตร​หญิง​คน​หนึ่ง​ของ​ปูทิเอล​เป็น​ภรรยา นาง​ให้​กำเนิด​ฟีเนหัส นี่​คือ​ต้น​สกุล​ทาง​ฝ่าย​บิดา​จาก​เผ่า​เลวี ตาม​แต่​ละ​ตระกูล​ของ​พวก​เขา

26อาโรน​และ​โมเสส​สอง​คน​นี้​แหละ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สั่ง​ว่า “จง​นำ​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​โดย​แยก​กอง​เหมือน​กองทัพ​ตาม​เผ่าพันธุ์”

27สอง​คน​นี้​แหละ​ที่​พูด​กับ​ฟาโรห์​กษัตริย์​แห่ง​อียิปต์​เรื่อง​การ​นำ​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​อียิปต์ เป็น​โมเสส​ผู้​นี้​และ​อาโรน​ผู้​นี้

28ใน​วัน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ที่​แผ่นดิน​อียิปต์

29พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จง​บอก​ฟาโรห์​กษัตริย์​แห่ง​อียิปต์​ถึง​ทุก​คำ​ที่​เรา​บอก​กับ​เจ้า”

30แต่​โมเสส​พูด​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “ดู​เถิด ข้าพเจ้า​พูด​ไม่​เก่ง แล้ว​เหตุใด​ฟาโรห์​จะ​ฟัง​ข้าพเจ้า”