1มี​ชาย​เผ่า​เลวี​ผู้​หนึ่ง​แต่งงาน​กับ​หญิง​จาก​เผ่า​เดียว​กัน

2หญิง​ผู้​นั้น​ตั้ง​ครรภ์​และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย เมื่อ​นาง​เห็น​ว่า​บุตร​แข็งแรง​ดี นาง​จึง​ซ่อน​ตัว​เขา​ไว้​จน​มี​อายุ​ได้ 3 เดือน

3แต่​เมื่อ​นาง​ไม่​สามารถ​แอบ​ซ่อน​เขา​ไว้​ได้​อีก​แล้ว นาง​จึง​นำ​ตะกร้า​สาน​ด้วย​ต้นกก ชัน​ด้วย​ยาง​มะตอย​และ​ยางไม้​มา แล้ว​ก็​วาง​ทารก​ลง​ใน​ตะกร้า นำ​ไป​ลอย​ไว้​ที่​ริม​แม่น้ำ​ไนล์​ใน​ดงอ้อ

4พี่​สาว​ของ​ทารก2:4 กันดารวิถี 26:59​ยืน​อยู่​ห่างๆ เพื่อ​ดู​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​เขา

5ขณะ​นั้น​ธิดา​ของ​ฟาโรห์​ลง​มา​อาบน้ำ​ที่​แม่น้ำ​ไนล์ พวก​สาวใช้​ก็​เดิน​อยู่​ที่​ริม​ฝั่ง เธอ​เห็น​ตะกร้า​ใน​ดงอ้อ จึง​ให้​สาวใช้​ไป​นำ​มา

6เมื่อ​เธอ​เปิด​ตะกร้า​ดู​ก็​เห็น​เด็ก​น้อย​นั้น ดู​สิ เด็ก​กำลัง​ร้องไห้ เธอ​สงสาร​และ​พูด​ว่า “นี่​ต้อง​เป็น​เด็ก​ของ​ชาว​ฮีบรู​แน่​เลย”

7แล้ว​พี่​สาว​ของ​เด็ก​พูด​กับ​ธิดา​ของ​ฟาโรห์​ว่า “จะ​ให้​ไป​เรียก​หญิง​ชาว​ฮีบรู​มา​ให้​นม​เด็ก​คน​นี้​ให้​ท่าน​ไหม”

8ธิดา​ของ​ฟาโรห์​ตอบ​ว่า “ไป​เรียก​เถิด” เด็ก​หญิง​คน​นั้น​ก็​ไป​ตาม​มารดา​ของ​เด็ก​น้อย​มา

9ธิดา​ของ​ฟาโรห์​พูด​กับ​นาง​ว่า “นำ​เด็ก​น้อย​นี้​ไป และ​เป็น​แม่​นม​ให้​เรา​ด้วย เรา​จะ​ให้​ค่าจ้าง” หญิง​คน​นั้น​จึง​รับ​เด็ก​น้อย​ไป​และ​ให้​นม

10เด็ก​น้อย​เติบโต​ขึ้น นาง​จึง​พา​ตัว​มา​หา​ธิดา​ของ​ฟาโรห์ เธอ​รับ​เลี้ยง​เขา​ไว้​เป็น​บุตร​ของ​เธอ และ​เธอ​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า โมเสส และ​พูด​ว่า “เพราะ​เรา​อุ้ม​ตัว​เขา​ขึ้น​มา​จาก​น้ำ”2:10 ราก​ศัพท์​ของ​คำ​ว่า โมเสส ใน​ภาษา​ฮีบรู​มี​ความ​หมาย​ว่า ดึง​ออก​มา​จาก

11วัน​เวลา​ล่วง​ไป โมเสส​เติบ​ใหญ่​ขึ้น​ก็​ออก​ไป​หา​พี่​น้อง​ร่วม​ชาติ และ​เห็น​ด้วย​ตา​ตน​เอง​ว่า​พวก​เขา​ถูก​เกณฑ์​ทำงาน​หนัก​เพียงไร และ​ท่าน​ได้​เห็น​ว่า​ชาว​อียิปต์​คน​หนึ่ง​กำลัง​ทุบตี​ชาว​ฮีบรู​ซึ่ง​เป็น​ชน​ชาติ​เดียว​กับ​ท่าน

12ท่าน​จึง​เหลียว​ซ้าย​แล​ขวา เมื่อ​ไม่​เห็น​ว่า​มี​ใคร​แถว​นั้น ท่าน​จึง​ฆ่า​ชาว​อียิปต์​คน​นั้น​และ​ซ่อน​ศพ​ของ​เขา​ไว้​ใน​ทราย

13วัน​ต่อ​มา​เมื่อ​ท่าน​ออก​ไป​อีก พอดี​มี​ชาย​ฮีบรู 2 คน​กำลัง​ต่อสู้​กัน ท่าน​จึง​พูด​กับ​คน​ที่​เป็น​ฝ่าย​ผิด​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​ทุบตี​พวก​พ้อง​ของ​ท่าน​เอง”

14เขา​ตอบ​ว่า “ใคร​แต่งตั้ง​ให้​ท่าน​เป็น​ผู้​ปกครอง​และ​ผู้​ตัดสิน​ความ​ของ​เรา ท่าน​อยาก​จะ​ฆ่า​เรา​อย่าง​ที่​ท่าน​ได้​ฆ่า​ชาว​อียิปต์​อย่าง​นั้น​หรือ” โมเสส​จึง​กลัว​และ​นึก​อยู่​ว่า “มี​คน​รู้​เรื่อง​ที่​เรา​ทำ​แล้ว”

15เมื่อ​ฟาโรห์​ทราบ​เรื่อง ท่าน​ก็​หมาย​จะ​ฆ่า​โมเสส โมเสส​จึง​หลบ​หนี​ฟาโรห์​ไป และ​เดิน​ทาง​ไป​ยัง​ดินแดน​มีเดียน และ​ท่าน​นั่ง​ลง​ข้าง​บ่อน้ำ​แห่ง​หนึ่ง​ที่​นั่น

16ฝ่าย​ปุโรหิต​ของ​มีเดียน​มี​บุตร​หญิง 7 คน หญิง​เหล่า​นี้​มา​ตัก​น้ำ​ใส่​รางน้ำ​ให้​เต็ม​เพื่อ​ให้​แพะ​แกะ​ของ​บิดา​ดื่ม

17เมื่อ​กลุ่ม​คน​เลี้ยง​แกะ​มา​ถึง​ก็​ขับไล่​หญิง​เหล่า​นั้น​ไป แต่​โมเสส​ลุก​ขึ้น​ช่วย​พวก​นาง​ไว้ และ​ให้​แพะ​แกะ​ของ​พวก​นาง​ดื่ม​น้ำ

18เมื่อ​พวก​นาง​กลับ​ไป​หา​เรอูเอล​ผู้​เป็น​บิดา เขา​ถาม​ว่า “ทำไม​วันนี้​พวก​เจ้า​จึง​กลับ​มา​เร็ว​นัก”

19พวก​นาง​ตอบ​ว่า “ชาย​อียิปต์​คน​หนึ่ง​ช่วย​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​พวก​คน​เลี้ยง​แกะ แล้ว​ยัง​ตัก​น้ำ​ให้​เรา​และ​ให้​แพะ​แกะ​ได้​ดื่ม​ด้วย”

20เขา​พูด​กับ​บุตร​หญิง​ว่า “แล้ว​เขา​อยู่​ไหน​ล่ะ ทำไม​ถึง​ปล่อย​ให้​เขา​อยู่​ที่​โน่น ลูก​ไป​เชิญ​เขา​เข้า​มา​รับประทาน​อาหาร​ด้วย​กัน​เถิด”

21โมเสส​ยินดี​ไป​อาศัย​อยู่​กับ​ชาย​คน​นั้น และ​เขา​ยก​ศิปโปราห์​บุตร​หญิง​ให้​แก่​โมเสส

22นาง​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย และ​โมเสส​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า เกอร์โชม เพราะ​ท่าน​พูด​ว่า “เรา​เป็น​คน​ต่างด้าว​ใน​ที่​ต่าง​ถิ่น”

23หลาย​ปี​ผ่าน​ไป กษัตริย์​แห่ง​อียิปต์​สิ้น​ชีวิต และ​ชาว​อิสราเอล​คร่ำครวญ​ใน​การ​ที่​ต้อง​เป็น​ทาส​รับใช้ พวก​เขา​จึง​ร้องขอ​ความ​ช่วยเหลือ ดังนั้น​เสียง​ร้อง​เนื่องจาก​การ​เป็น​ทาส​รับใช้​ดัง​ขึ้น​ไป​ถึง​พระ​เจ้า

24พระ​เจ้า​ก็​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ครวญคราง​ของ​พวก​เขา พระ​เจ้า​จึง​ระลึก​ถึง​พันธ​สัญญา​ที่​มี​ต่อ​อับราฮัม กับ​อิสอัค และ​กับ​ยาโคบ2:24 ปฐมกาล 12:1-3; 26:2-5; 28:13-15

25พระ​เจ้า​เห็น​ชาว​อิสราเอล​ทุกข์​ยาก​ยิ่ง​นัก และ​พระ​เจ้า​ทราบ​ถึง​ความ​เป็น​อยู่​ของ​พวก​เขา​เป็น​อย่าง​ดี