1พี่​น้อง​เอ๋ย ข้าพเจ้า​ปรารถนา​อย่าง​ยิ่ง และ​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​เจ้า​เพื่อ​ชาว​อิสราเอล คือ​ให้​พวก​เขา​ได้​รอด​พ้น

2เพราะ​ข้าพเจ้า​สามารถ​เป็น​พยาน​ให้​พวก​เขา​ได้​ว่า เขา​เอาจริง​เอาจัง​ต่อ​พระ​เจ้า แต่​ความ​ปรารถนา​อัน​แรงกล้า​ของ​เขา​มิ​ได้​มี​พื้นฐาน​อยู่​บน​ความรู้​ที่​แท้​จริง

3ด้วย​ว่า พวก​เขา​ขาด​ความ​รู้​เรื่อง​ความ​ชอบธรรม​ที่​มา​จาก​พระ​เจ้า และ​พยายาม​ก่อตั้ง​ความ​ชอบธรรม​แบบ​ของ​ตนเอง​ขึ้น พวก​เขา​ไม่​ได้​ยอม​อยู่​ใน​ความ​ชอบธรรม​ของ​พระ​เจ้า

4พระ​คริสต์​เป็น​จุดจบ​ของ​กฎ​บัญญัติ เพื่อ​ทุก​คน​ที่​เชื่อ​จะ​ได้​มี​ความ​ชอบธรรม

5โมเสส​เขียน​ไว้​ว่า ความ​ชอบธรรม​ที่​ถือ​ตาม​กฎ​บัญญัติ​คือ “คน​ที่​ถือ​ตาม​พระ​บัญญัติ​จะ​มี​ชีวิต​ได้​โดย​การ​ปฏิบัติ​ตาม​นั้น”10:5 เลวีนิติ 18:5

6แต่​ความ​ชอบธรรม​ที่​ได้​มา​โดย​ความ​เชื่อ​กล่าว​ว่า “อย่า​นึก​ใน​ใจ​ว่า ‘ใคร​จะ​ขึ้น​ไป​สวรรค์’10:6 เฉลยธรรมบัญญัติ 30:12 (หมายถึง​ขึ้นไป​เพื่อ​พา​พระ​คริสต์​ลงมา)

7หรือ ‘ใคร​จะ​ลง​ไป​ถึง​ขุมนรก’10:7 เฉลยธรรมบัญญัติ 30:13 (หมายถึง​ลงไป​เพื่อ​พา​พระ​คริสต์​ขึ้นมา​จาก​ความ​ตาย)”

8แต่​พระ​คัมภีร์​ระบุ​ว่า​อย่างไร “คำกล่าว​อยู่​ใกล้​ท่าน คือ​อยู่​ใน​ปาก​และ​ใน​จิต​ใจ​ของ​ท่าน”10:8 เฉลยธรรมบัญญัติ 30:14 นั่น​คือ​คำกล่าว​แห่ง​ความ​เชื่อ​ซึ่ง​เรา​กำลัง​ประกาศ​อยู่

9ด้วย​ว่า​ถ้า​ท่าน​ยอมรับ​ด้วย​ปาก​ของ​ท่าน​ว่า พระ​เยซู​เป็น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​เชื่อ​ใน​จิตใจ​ของ​ท่าน​ว่า พระ​เจ้า​ได้​ให้​พระ​องค์​ฟื้นคืน​ชีวิต​จาก​ความ​ตาย​แล้ว ท่าน​ก็​จะ​รอด​พ้น

10เพราะ​ผล​ที่​ได้​จาก​การ​เชื่อ​ด้วย​ใจ​คือ​การ​พ้นผิด และ​ผล​ที่​ได้​จาก​การ​สารภาพ​จาก​ปาก​คือ​ความ​รอด​พ้น

11ตาม​ที่​พระ​คัมภีร์​ระบุ​ว่า “ใคร​ก็ตาม​ที่​เชื่อ​พระ​องค์ จะ​ไม่​ได้​รับ​ความ​อับอาย”10:11 อิสยาห์ 28:16

12ไม่​มี​ความ​แตกต่าง​ระหว่าง​ชาว​ยิว​และ​ชาว​กรีก เพราะ​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​องค์​เดียวกัน เป็น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​คน​ทั้ง​ปวง และ​ให้​พร​อย่าง​ล้น​เหลือ​แก่​ทุก​คน​ที่​ร้องเรียก​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์

13เพราะ​มี​บันทึก​ไว้​ว่า “ทุก​คน​ที่​ร้อง​เรียก​พระ​นาม​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​รอด​พ้น”10:13 โยเอล 2:32

14ฉะนั้น​แล้ว พวก​เขา​จะ​ร้องเรียก​ถึง​พระ​องค์​ได้​อย่างไร​ใน​เมื่อ​เขา​ไม่​ได้​เชื่อ และ​เขา​จะ​เชื่อ​พระ​องค์​ได้​อย่างไร​ใน​เมื่อ​เขา​ไม่​เคย​ได้ยิน​มา​ก่อน และ​เขา​จะ​ได้ยิน​ได้​อย่างไร​หาก​ไม่​มี​ผู้ประกาศ

15และ​พวก​เขา​จะ​ประกาศ​ได้​อย่างไร นอกจาก​ว่า​จะ​มี​ผู้​ส่ง​เขา​ไป ตาม​ที่​มี​บันทึก​ไว้​ว่า “ดี​เหลือเกิน​ที่​พวก​เขา​มา​พร้อม​กับ​ข่าว​ประเสริฐ”10:15 อิสยาห์ 52:7

16แต่​ไม่​ใช่​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​หมด​ที่​ยอมรับ​ข่าว​ประเสริฐ เพราะ​อิสยาห์​กล่าว​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ใคร​บ้าง​ที่​เชื่อ​ใน​สิ่ง​ที่​ได้ยิน​จาก​เรา​แล้ว”10:16 อิสยาห์ 53:1

17ดังนั้น​ความ​เชื่อ​จึง​มา​จาก​การ​ได้ยิน​คำประกาศ คือ​ได้ยิน​เรื่อง​ของ​พระ​คริสต์

18แต่​ข้าพเจ้า​ถาม​ว่า จริง​หรือ​ที่​ว่า พวก​เขา​ไม่​เคย​ได้ยิน​คำประกาศ พวก​เขา​ได้ยิน​แล้ว​อย่าง​แน่นอน ด้วย​ว่า