1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

2“จง​ตี​แตร​ยาว 2 คัน​ด้วย​เงิน​และ​ตี​ด้วย​ค้อน10:2 ตี​จาก​โลหะ มี​เสียง​แหลม เจ้า​จง​ใช้​แตร​นั้น​เรียก​ประชุม​และ​เวลา​ออก​เดินทาง

3เมื่อ​พวก​เขา​เป่า​แตร​ทั้ง​สอง​คัน มวลชน​ทั้ง​ปวง​ต้อง​มา​ประชุม​พร้อม​กัน​กับ​เจ้า​ที่​ทาง​เข้า​กระโจม​ที่​นัด​หมาย

4หาก​พวก​เขา​เป่า​แตร​คัน​เดียว บรรดา​หัวหน้า​หรือ​ผู้​นำ​ของ​ตระกูล​ชาว​อิสราเอล​ต้อง​มา​ประชุม​พร้อม​กัน​กับ​เจ้า

5เมื่อ​เจ้า​เป่า​แตร​ให้​สัญญาณ​เสียง บรรดา​ค่าย​ทาง​ด้าน​ตะวัน​ออก​จะ​ออก​เดินทาง

6และ​เมื่อ​เจ้า​เป่า​ให้​สัญญาณ​ที่​สอง บรรดา​ค่าย​ทาง​ด้าน​ใต้​จะ​ออก​เดินทาง พวก​เขา​จะ​เป่า​แตร​ให้​สัญญาณ​เพื่อ​ออก​เดินทาง

7แต่​เมื่อ​จะ​เรียก​มวลชน​มา​ประชุม​ร่วมกัน เจ้า​จะ​ต้อง​เป่า​แตร​งอน10:7 ตัด​จาก​เขา​แกะ​ที่​ไม่​ใช่​สัญญาณ​เดียวกัน

8บรรดา​บุตร​ของ​อาโรน​ซึ่ง​เป็น​ปุโรหิต เป็น​ผู้​เป่า​แตร​ยาว จง​ถือ​เป็น​กฎเกณฑ์​ของ​ทุก​ชาติ​พันธุ์​ของ​พวก​เจ้า​ไป​ตลอดกาล

9และ​หาก​เจ้า​ทำ​ศึก​สงคราม​กับ​ศัตรู​ที่​บีบ​บังคับ​เจ้า​บน​แผ่นดิน​ของ​เจ้า​เอง เจ้า​ก็​จง​เป่า​แตร​ยาว​ให้​สัญญาณ แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า​จะ​ระลึก​ถึง​พวก​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ปลอดภัย​จาก​ศัตรู

10ใน​วัน​ที่​พวก​เจ้า​มี​ความ​ยินดี ใน​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ และ​ใน​ยาม​เทศกาล​ข้างขึ้น พวก​เจ้า​ต้อง​เป่า​แตร​ยาว​ใน​เวลา​มอบ​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย และ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม และ​พวก​เจ้า​จะ​เป็น​ที่​ระลึก​ถึง ณ เบื้อง​หน้า​พระ​เจ้า​ของ​พวก​เจ้า เรา​เป็น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​พวก​เจ้า”

11ใน​วัน​ที่​ยี่​สิบ​เดือน​สอง​ของ​ปี​ที่​สอง ก้อน​เมฆ​ลอย​ตัว​ขึ้น​จาก​กระโจม​ที่​พำนัก​แห่ง​พันธ​สัญญา

12ชาว​อิสราเอล​จึง​ออก​เดินทาง​ออก​จาก​ถิ่น​ทุรกันดาร​ซีนาย​จนกระทั่ง​ก้อน​เมฆ​หยุด​อยู่​ที่​ถิ่น​ทุรกันดาร​ปาราน

13พวก​เขา​ออก​เดินทาง​ครั้ง​แรก​นี้​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​โดย​ผ่าน​โมเสส

14บรรดา​กองทัพ​จาก​ค่าย​ยูดาห์​ออก​เดินทาง​เป็น​กอง​แรก ตาม​ธง​ของ​พวก​เขา นาโชน​บุตร​อัมมีนาดับ​เป็น​ผู้​บังคับการ

15เนธันเอล​บุตร​ศุอาร์​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​อิสสาคาร์

16และ​เอลีอับ​บุตร​เฮโลน​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​เศบูลุน

17เมื่อ​รื้อ​กระโจม​ที่​พำนัก​ลง บรรดา​บุตร​เกอร์โชน​และ​เมรารี​ผู้​แบกหาม​กระโจม​ที่​พำนัก​ก็​ออก​เดินทาง

18บรรดา​กองทัพ​จาก​ค่าย​รูเบน​ออก​เดินทาง​ตาม​ไป ตาม​ธง​ของ​พวก​เขา เอลีซูร์​บุตร​เชเดเออร์​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ

19เชลูมิเอล​บุตร​ศูริชัดดัย​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​สิเมโอน

20เอลียาสาฟ​บุตร​เดอูเอล​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​กาด

21แล้ว​ชาว​โคฮาท​ออก​เดินทาง​พร้อม​กับ​แบกหาม​สิ่ง​บริสุทธิ์ โดย​ต้อง​มี​คน​ตั้ง​กระโจม​ที่​พำนัก​ก่อน​ที่​พวก​เขา​จะ​ไป​ถึง

22แล้ว​กองทัพ​จาก​ค่าย​ของ​ชาว​เอฟราอิม​ออก​เดินทาง​ตาม​ธง​ของ​พวก​เขา เอลีชามา​บุตร​อัมมีฮูด​เป็น​ผู้​บังคับการ

23กามาลิเอล​บุตร​เปดาห์ซูร์ เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​มนัสเสห์

24และ​อาบีดัน​บุตร​กิเดโอนี​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​เบนยามิน

25และ​กองทัพ​จาก​ค่าย​ของ​ชาว​ดาน​ซึ่ง​เป็น​ค่าย​ท้าย​สุด​ก็​ออก​เดินทาง​ตาม​ธง​ของ​พวก​เขา อาหิเยเซอร์​บุตร​อัมมีชัดดัย​เป็น​ผู้​บังคับการ

26ปากีเอล​บุตร​โอคราน​เป็น​ผู้​นำ​กองทัพ​ของ​เผ่า​ชาว​อาเชอร์

27อาหิรา​บุตร​เอนัน​เป็น​ผู้​บังคับการ​ของ​ชาว​นัฟทาลี

28ชาว​อิสราเอล​ออก​เดินทาง​ตาม​ธง​ของ​พวก​เขา ดังที่​กล่าว​มา แล้ว​ต่างก็​มุ่งหน้า​ไป

29โมเสส​พูด​กับ​โฮบับ​บุตร​เรอูเอล​ชาว​มีเดียน​พ่อตา​ของ​โมเสส​ว่า “พวก​เรา​กำลัง​ออก​เดินทาง​ไปยัง​ที่​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า ‘เรา​จะ​ให้​ที่​ดิน​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย’ จง​มา​กับ​เรา แล้ว​เรา​จะ​ดี​ต่อ​ท่าน เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​สัญญา​สิ่ง​ดีๆ แก่​อิสราเอล”

30เขา​พูด​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ไป เรา​จะ​กลับ​ไปยัง​ดินแดน​และ​หมู่​ญาติ​พี่น้อง​ของ​เรา”

31แต่​โมเสส​พูด​ว่า “โปรด​อย่า​จาก​พวก​เรา​ไป​เลย เพราะ​ท่าน​ทราบ​ว่า​พวก​เรา​ควร​ไป​ตั้ง​ค่าย​อย่างไร​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร และ​ท่าน​จะ​ช่วย​พวก​เรา​ได้​มาก

32และ​ถ้า​ท่าน​ไป​กับ​เรา เรา​ก็​จะ​ตอบแทน​ท่าน​เหมือน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กระทำ​สิ่ง​ดีๆ ให้​แก่​พวก​เรา”

33ดังนั้น พวก​เขา​จึง​ออก​เดินทาง​จาก​ภูเขา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าไป​เป็น​เวลา 3 วัน หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​นำ​หน้า​พวก​เขา​ไป​ใน​ช่วง 3 วัน​เพื่อ​หา​ที่​ให้​พวก​เขา​พัก

34เมฆ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อยู่​เหนือ​พวก​เขา​ใน​เวลา​กลางวัน เมื่อ​เขา​ออก​เดินทาง​ไป​จาก​ค่าย

35เมื่อ​ใด​พวก​เขา​หาม​หีบ​ออก​เดินทาง โมเสส​จะ​พูด​ว่า “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ลุก​ขึ้น​เถิด ขอ​ให้​ศัตรู​ของ​พระ​องค์​กระจัด​กระจาย​ไป ขอ​ให้​ข้าศึก​ของ​พระ​องค์​เตลิด​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​พระ​องค์”

36เมื่อ​ใด​หีบ​หยุด​พัก ท่าน​จะ​พูด​ว่า “ขอ​พระ​องค์​กลับ​สู่​ชาว​อิสราเอล​ซึ่ง​มี​จำนวน​เป็น​หมื่น​เป็น​แสน เกิน​กว่า​จะ​นับ​ได้​ถ้วน”