1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กริ้ว​โกรธ​อิสราเอล​อีก และ​พระ​องค์​ทำ​ให้​ดาวิด​กลับ​เป็น​ศัตรู​กับ​พวก​เขา และ​กล่าว​ว่า “จง​ไป​นับ​จำนวน​ชาว​อิสราเอล​และ​ยูดาห์”

2ดังนั้น​กษัตริย์​กล่าว​กับ​โยอาบ​ผู้​บังคับ​การ​กอง​ทัพ​ที่​อยู่​กับ​ท่าน​ว่า “จง​ตรวจ​ตรา​เผ่า​ของ​อิสราเอล​ทุก​เผ่า นับ​จำนวน​นักรบ​ตั้ง​แต่​เมือง​ดาน​จน​ถึง​เมือง​เบเออร์เช-บา เรา​จะ​ได้​รู้​ว่า​มี​จำนวน​กี่​คน”

3แต่​โยอาบ​ตอบ​กษัตริย์​ว่า “ขอ​ให้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​เพิ่ม​ทหาร​มาก​ขึ้น​เป็น​ร้อย​เท่า​เถิด และ​ขอ​ให้​เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์​มี​โอกาส​ได้​เห็น​เถิด แต่​เหตุ​ใด​เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์​จึง​ปรารถนา​ใน​เรื่อง​นี้”

4แต่​คำ​บัญชา​ของ​กษัตริย์​เหนือ​กว่า​โยอาบ​และ​บรรดา​ผู้​บังคับ​การ​กอง​ทัพ พวก​เขา​จึง​ลา​กษัตริย์​ไป เพื่อ​นับ​จำนวน​นักรบ​ของ​อิสราเอล

5หลัง​จาก​ที่​ได้​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​แล้ว พวก​เขา​ก็​ได้​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ใกล้ๆ อาโรเออร์ ทาง​ทิศ​ใต้​ของ​เมือง​ที่​อยู่​กลาง​หุบเขา และ​ผ่าน​ไป​ทาง​เมือง​กาด​และ​ต่อ​ไป​จน​ถึง​ยาเซอร์

6และ​ก็​มา​ถึง​กิเลอาด​และ​คาเดช​ใน​แผ่นดิน​ของ​ชาว​ฮิต และ​ต่อ​ไป​จน​ถึง​ดาน จาก​ดาน​พวก​เขา​อ้อม​ไป​ยัง​ไซดอน

7และ​มา​ยัง​ป้อม​ปราการ​ของ​ไทระ​และ​เมือง​ทุก​เมือง​ของ​ชาว​ฮีว​และ​ชาว​คานาอัน และ​ไป​ยัง​เนเกบ​ของ​ยูดาห์​ที่​เบเออร์เช-บา

8ดังนั้น​เมื่อ​พวก​เขา​ได้​ไป​จน​ทั่ว​แผ่นดิน​แล้ว ก็​กลับ​มา​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม​เมื่อ​เวลา​ผ่าน​ไป​ได้ 9 เดือน​กับ 20 วัน

9และ​โยอาบ​เรียน​กษัตริย์​ว่า เขา​รวม​จำนวน​นักรบ​ได้​ตาม​นี้​คือ ใน​อิสราเอล​มี​ชาย​ผู้​กล้าหาญ​ผู้​รู้จัก​ใช้​ดาบ 800,000 คน และ​ใน​ยูดาห์​มี 500,000 คน

10แต่​หลัง​จาก​ที่​ดาวิด​นับ​จำนวน​นักรบ​ได้​แล้ว ท่าน​ก็​รู้สึก​เสียด​แทง​ใจ และ​ดาวิด​พูด​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​นับ​ว่า​เป็น​บาป​มหันต์ โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า โปรด​กำจัด​บาป​ของ​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​องค์​เถิด เพราะ​ว่า​ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​ไป​ด้วย​ความ​โง่เขลา”

11ก่อน​ที่​ดาวิด​จะ​ตื่น​นอน​ใน​วัน​รุ่ง​ขึ้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ผ่าน​กาด​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า ซึ่ง​เป็น​ผู้​รู้​ของ​ดาวิด​ว่า

12“จง​ไป​บอก​ดาวิด​ดัง​นี้​ว่า ‘พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้​ว่า เรา​เสนอ 3 สิ่ง​แก่​เจ้า จง​เลือก 1 สิ่ง แล้ว​เรา​จะ​กระทำ​ต่อ​เจ้า’”

13ดังนั้น​กาด​จึง​มา​หา​ดาวิด​และ​เรียน​ท่าน​ว่า “จะ​ให้​เกิด​ทุพภิกขภัย​เป็น​เวลา 3 ปี​ใน​แผ่นดิน​ของ​ท่าน หรือ​ว่า​ท่าน​จะ​หลบ​หนี​ศัตรู​ของ​ท่าน​เป็น​เวลา 3 เดือน​ขณะ​ที่​พวก​เขา​ไล่​ล่า​ท่าน หรือ​จะ​ให้​เกิด​โรค​ระบาด​ใน​แผ่นดิน​ของ​ท่าน​เป็น​เวลา 3 วัน จง​พิจารณา​ดู​และ​ตัดสิน​ใจ​ว่า​จะ​เป็น​คำตอบ​ข้อ​ใด​ที่​ข้าพเจ้า​จะ​กลับ​ไป​ยัง​พระ​องค์​ที่​ส่ง​ข้าพเจ้า​มา”

14ดาวิด​กล่าว​กับ​กาด​ว่า “เรา​เศร้า​ใจ​ยิ่ง​นัก ขอ​ให้​พวก​เรา​อยู่​ใน​มือ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เถิด เพราะ​พระ​องค์​มี​ความ​เมตตา​ยิ่ง​นัก และ​อย่า​ให้​ข้าพเจ้า​ตก​อยู่​ใน​มือ​ของ​มนุษย์”

15ดังนั้น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​ให้​เกิด​โรค​ระบาด​ใน​อิสราเอล​ตั้งแต่​เช้า​จน​ครบ​เวลา และ​ที่​นั่น​มี​คน​ตาย​นับ​จาก​ดาน​ถึง​เบเออร์เช-บา จำนวน 70,000 คน

16และ​เมื่อ​ทูต​สวรรค์​ยื่น​มือ​ไป​ทาง​เยรูซาเล็ม​เพื่อ​ทำลาย​เมือง​ให้​สิ้น​ไป พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เสีย​ใจ​เพราะ​ความ​วิบัติ จึง​กล่าว​กับ​ทูต​สวรรค์​ที่​กำลัง​ทำลาย​พล​เมือง​ว่า “พอ​แล้ว ยั้ง​มือ​ของ​เจ้า​ไว้” และ​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อยู่​ที่​ข้าง​ลาน​นวด​ข้าว​ของ​อาราวนาห์​ชาว​เยบุส

17และ​ดาวิด​พูด​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เมื่อ​ท่าน​เห็น​ทูต​สวรรค์​ที่​กำลัง​ฆ่า​พลเมือง ท่าน​พูด​ว่า “ดู​เถิด ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​บาป และ​ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​ด้วย​ความ​เลว​ร้าย แต่​ว่า​ลูก​แกะ​เหล่า​นี้ พวก​เขา​กระทำ​อะไร​เล่า ขอ​พระ​องค์​กระทำ​ต่อ​ข้าพเจ้า​และ​พงศ์​พันธุ์​ของ​ข้าพเจ้า​เถิด”

18ใน​วัน​นั้น​กาด​มา​หา​ดาวิด และ​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ท่าน​จง​ขึ้น​ไป และ​สร้าง​แท่น​บูชา​ที่​ลาน​นวด​ข้าว​ของ​อาราวนาห์​ชาว​เยบุส​ให้​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า”

19ดังนั้น​ดาวิด​จึง​ขึ้น​ไป ตาม​ที่​กาด​มา​เรียน​ท่าน ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

20เมื่อ​อาราวนาห์​มอง​ดู เขา​ก็​เห็น​ว่า​กษัตริย์​กับ​พวก​ทหาร​รับใช้​กำลัง​ขึ้น​มา​ทาง​ที่​ตน​อยู่ อาราวนาห์​จึง​ออก​ไป​แสดง​ความ​เคารพ​ต่อ​กษัตริย์ และ​ก้ม​หน้า​ลง​ที่​พื้น

21และ​อาราวนาห์​ถาม​ว่า “เหตุ​ไฉน​เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์​จึง​ได้​มา​หา​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน” ดาวิด​ตอบ​ว่า “เรา​มา​ซื้อ​ลาน​นวด​ข้าว​จาก​ท่าน เพื่อ​สร้าง​แท่น​บูชา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เผื่อ​ว่า​ภัย​พิบัติ​ใน​หมู่​คน​จะ​ยุติ​ลง”

22อาราวนาห์​ตอบ​ดาวิด​ว่า “ขอ​เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์​นำ​สิ่ง​อัน​เป็น​ที่​น่า​ยินดี​และ​ไป​มอบ​ถวาย​เถิด มี​โค​สำหรับ​เผา​เป็น​ของ​ถวาย มี​คราด​เลื่อน​และ​แอก​โค​เป็น​ฟืน

23โอ กษัตริย์ อาราวนาห์​ขอ​มอบ​สิ่ง​เหล่า​นี้​ให้​แก่​กษัตริย์” อาราวนาห์​พูด​กับ​กษัตริย์​ด้วย​ว่า “ขอ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​รับ​ท่าน​เถิด”

24แต่​กษัตริย์​กล่าว​กับ​อาราวนาห์​ว่า “ทำ​อย่าง​นั้น​ไม่​ได้ เพราะ​เรา​ตั้ง​ใจ​จะ​ซื้อ​จาก​ท่าน​ตาม​มูลค่า​ของ​มัน เรา​จะ​ไม่​มอบ​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา​โดย​ไม่​เสีย​ค่า​อะไร​เลย” ดังนั้น​ดาวิด​ซื้อ​ลาน​นวด​ข้าว​และ​โค​เป็น​เงิน 50 เชเขล

25และ​ดาวิด​ก็​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ณ ที่​นั่น และ​ได้​มอบ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​และ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ตอบ​คำ​ขอร้อง​เพื่อ​แผ่นดิน และ​ภัย​พิบัติ​ใน​หมู่​คน​อิสราเอล​ก็​ยุติ​ลง