1ใน​ปี​ที่​สาม​สิบ​หก​ของ​รัชสมัย​ของ​อาสา บาอาชา​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ขึ้น​ไป​โจมตี​ยูดาห์ และ​สร้าง​เมือง​รามาห์​ให้​แข็ง​แกร่ง เพื่อ​ป้องกัน​ไม่​ให้​ใคร​ไป​มา​หา​สู่​กับ​อาสา​ผู้​เป็น​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์

2อาสา​จึง​นำ​เงิน​และ​ทองคำ​ที่​มา​จาก​คลัง​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​วัง​ของ​กษัตริย์ และ​ส่ง​ไป​ยัง​เบนฮาดัด​กษัตริย์​แห่ง​อารัม ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​ดามัสกัส พร้อม​กับ​กล่าว​ว่า

3“ขอ​ให้​ทำ​สัญญา​ระหว่าง​ท่าน​กับ​เรา​เหมือน​กับ​ที่​บิดา​ของ​ท่าน​และ​ของ​เรา​ทำ ดู​เถิด เรา​ได้​ส่ง​เงิน​และ​ทองคำ​มา​ให้​ท่าน ขอ​ท่าน​ตัด​ความ​สัมพันธ์​กับ​บาอาชา​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​เถิด ท่าน​จะ​ได้​ถอน​ทัพ​ออก​ไป​จาก​ดินแดน​ของ​เรา”

4เบนฮาดัด​ฟัง​คำ​ของ​อาสา​ผู้​เป็น​กษัตริย์ และ​ส่ง​บรรดา​ผู้​บังคับ​กองพัน​ของ​ท่าน​ไป​โจมตี​เมือง​ต่างๆ ของ​อิสราเอล และ​ยึด​เมือง​อิโยน ดาน อาเบลมาอิม และ​เมือง​คลัง​หลวง​ของ​นัฟทาลี​ทั้ง​หมด

5เมื่อ​บาอาชา​ทราบ​ดังนั้น ท่าน​จึง​หยุด​การ​ก่อ​สร้าง​เมือง​รามาห์ และ​ทิ้ง​งาน​ค้าง​ไว้

6และ​อาสา​ผู้​เป็น​กษัตริย์​ก็​นำ​คน​ของ​ยูดาห์​มา​ทั้ง​หมด ขน​หิน​และ​ไม้​ที่​บาอาชา​ใช้​สร้าง​รามาห์ แล้ว​เอา​มา​สร้าง​เมือง​เก-บา​และ​เมือง​มิสปาห์

7ใน​ครั้ง​นั้น​ฮานานี​ผู้​รู้​มา​หา​อาสา​ผู้​เป็น​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์ และ​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “เหตุ​เพราะ​ท่าน​ไว้​วางใจ​ใน​กษัตริย์​แห่ง​อารัม และ​ไม่​วางใจพระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน กอง​ทัพ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​อารัม​จึง​หนี​รอด​ไป​จาก​ท่าน​ได้

8ชาว​คูช​และ​ชาว​ลิเบีย​มิ​ใช่​หรือ ที่​เป็น​กอง​ทัพ​ใหญ่​พร้อม​ด้วย​รถ​ศึก​และ​ทหาร​ม้า แต่​เพราะ​ท่าน​วางใจ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​องค์​จึง​มอบ​พวก​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน

9เพราะ​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เฝ้า​จับ​ตา​มอง​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​โลก เพื่อ​เสริม​กำลัง​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​มุ่งมั่น​ต่อ​พระ​องค์ แต่​ท่าน​กลับ​ทำ​ตัว​อย่าง​คน​เขลา จาก​นี้​ไป​ท่าน​จะ​ต้อง​เผชิญ​กับ​สงคราม”

10อาสา​จึง​โกรธ​ผู้​รู้ และ​สั่ง​ให้​จำจอง​เขา เรื่อง​นี้​ทำ​ให้​ท่าน​โกรธ​มาก และ​ใน​เวลา​เดียว​กัน​อาสา​ก็​กดขี่​ข่มเหง​ประชาชน​บาง​คน​อย่าง​ทารุณ​ด้วย

11กิจ​อื่นๆ ทั้ง​สิ้น​ของ​อาสา ตั้งแต่​ต้น​จน​จบ ก็​ได้​มี​บันทึก​ไว้​แล้ว​ใน​หนังสือ​ของ​บรรดา​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​และ​อิสราเอล

12ใน​ปี​ที่​สาม​สิบ​เก้า​ของ​รัชสมัย​ของ​อาสา ท่าน​เป็น​โรค​ที่​เท้า​ขั้น​รุนแรง​มาก แม้​กระนั้น​ท่าน​ก็​ยัง​ไม่​แสวงหา​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า แต่​ไป​หา​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​แพทย์​เท่า​นั้น

13ใน​ปี​ที่​สี่​สิบ​เอ็ด​ของ​รัชสมัย​ของ​ท่าน อาสา​สิ้น​ชีวิต​และ​ถูก​นำ​ไป​วาง​รวม​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน

14พวก​เขา​บรรจุ​ศพ​ท่าน​ไว้​ใน​ถ้ำ​ที่​ท่าน​ได้​สกัด​ไว้​เอง​ใน​เมือง​ของ​ดาวิด ศพ​ถูก​วาง​ไว้​บน​แคร่​ที่​เต็ม​ด้วย​เครื่องเทศ​และ​น้ำหอม​สารพัด​ชนิด ซึ่ง​นัก​ปรุง​เครื่อง​หอม​เป็น​ผู้​เตรียม​ให้ และ​มี​การ​จุด​เพลิง​ใหญ่​ให้​สม​เกียรติ​ของ​ท่าน