1นาหาช​ชาว​อัมโมน​ขึ้น​ไป และ​ใช้​กำลัง​ล้อม​เมือง​ยาเบชกิเลอาด บรรดา​ชาย​ชาว​ยาเบช​จึง​พูด​กับ​นาหาช​ว่า “ทำ​พันธ​สัญญา​กับ​พวก​เรา และ​เรา​จะ​ยอม​รับใช้​ท่าน”

2แต่​นาหาช​ชาว​อัมโมน​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ทำ​พันธ​สัญญา​กับ​พวก​เจ้า ก็​ต่อ​เมื่อ​เรา​ได้​ควัก​ตา​ขวา​ของ​เจ้า​ทุก​คน​ออก​เสีย​ก่อน จะ​ได้​เป็น​ที่​น่า​อับอาย​ต่อ​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง”

3บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​ยาเบช​พูด​กับ​นาหาช​ว่า “ให้​เวลา​พวก​เรา 7 วัน เรา​จะ​ได้​ให้​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​ให้​ทั่ว​อิสราเอล ถ้า​ไม่​มี​ใคร​มา​ช่วย​ชีวิต​พวก​เรา เรา​ก็​จะ​ยอม​จำนน​ต่อ​ท่าน”

4เมื่อ​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​มา​ยัง​กิเบอาห์​เมือง​ของ​ซาอูล และ​รายงาน​ข้อ​ตกลง​กับ​ประชาชน ทุก​คน​จึง​ส่ง​เสียง​ร้องไห้

5พอดี​กับ​เวลา​ที่​ซาอูล​กำลัง​ต้อน​ฝูง​โค​กลับ​มา​จาก​ทุ่ง ท่าน​ถาม​ว่า “ประชาชน​เป็น​อะไร​ไป ทำไม​จึง​ร้องไห้​กัน” พวก​เขา​จึง​บอก​ให้​ท่าน​ฟัง​เรื่อง​พวก​ผู้​ชาย​ของ​ยาเบช

6ครั้น​ซาอูล​ได้ยิน​เรื่อง ท่าน​ก็​เปี่ยม​ด้วย​อานุภาพ​แห่ง​พระ​วิญญาณ​ของ​พระ​เจ้า และ​ท่าน​โกรธ​มาก

7ท่าน​เอา​โค​คู่​หนึ่ง​มา​ตัด​ออก​เป็น​ท่อนๆ และ​ใช้​ผู้​ส่ง​ข่าว​ส่ง​ไป​ให้​ทั่ว​อิสราเอล พร้อม​กับ​ประกาศ​ว่า “จะ​เกิด​เรื่อง​แบบ​นี้​กับ​ฝูง​โค​ของ​ทุก​คน​ที่​ไม่​ติดตาม​ซาอูล​และ​ซามูเอล” และ​ประชาชน​ก็​เกิด​หวาด​กลัว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ต่าง​ก็​ร่วม​ใจ​กัน​ออก​มา

8เมื่อ​ซาอูล​ตรวจ​พล​ที่​เบเซก นับ​จำนวน​ชาย​ชาว​อิสราเอล​ได้ 300,000 คน และ​ชาย​ชาว​ยูดาห์ 30,000 คน

9พวก​เขา​บอก​ผู้​ส่ง​ข่าว​ที่​มา​ว่า “จง​ไป​บอก​พวก​ผู้​ชาย​ของ​ยาเบชกิเลอาด​ว่า ‘พรุ่งนี้​ก่อน​เที่ยง​วัน จะ​มี​คน​มา​ช่วย​ชีวิต​พวก​ท่าน’” เมื่อ​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​รายงาน​เรื่อง​นี้​แก่​พวก​ผู้​ชาย​ของ​ยาเบช พวก​เขา​ก็​ยินดี​ยิ่ง​นัก

10พวก​เขา​บอก​ชาว​อัมโมน​ว่า “พรุ่งนี้​พวก​เรา​จะ​ยอม​จำนน​ต่อ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​ทำ​อย่างไร​กับ​เรา​ก็​ได้​ตาม​ที่​ท่าน​เห็น​ว่า​สมควร”

11วัน​รุ่ง​ขึ้น​ซาอูล​แบ่ง​พล​ของ​ท่าน​ออก​เป็น 3 กอง ช่วง​เวลา​ก่อน​ฟ้าสาง พวก​เขา​บุก​เข้า​ไป​ใน​ค่าย​ของ​ชาว​อัมโมน และ​ฆ่า​ฟัน​พวก​เขา​จน​กระทั่ง​เที่ยง​วัน พวก​ที่​มี​ชีวิต​รอด​ต่าง​หนี​เตลิด​เปิดเปิง ตัว​ใคร​ตัว​มัน

12แล้ว​ประชาชน​พูด​กับ​ซามูเอล​ว่า “ใคร​เป็น​คน​ที่​พูด​ว่า ‘ซาอูล​จะ​ปกครอง​พวก​เรา​อย่าง​นั้น​หรือ’ นำ​ชาย​พวก​นั้น​มา​ให้​เรา และ​เรา​จะ​ฆ่า​ให้​ตาย”

13แต่​ซาอูล​กล่าว​ว่า “วันนี้​จะ​ไม่​มี​การ​ฆ่า​ใคร​ตาย เพราะ​วันนี้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ช่วย​อิสราเอล​ให้​รอด​พ้น​แล้ว”

14และ​ซามูเอล​พูด​กับ​ประชาชน​ว่า “ไป​กัน​เถิด ไป​กิลกาล​กัน และ​ยืนยัน​ความ​เป็น​กษัตริย์​ของ​ซาอูล”

15ดังนั้น​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​จึง​ไป​ยัง​กิลกาล และ​ยืนยัน ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า​ซาอูล​เป็น​กษัตริย์ พวก​เขา​ได้​มอบ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ซาอูล​และ​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง​จึง​ได้​มี​งาน​เฉลิม​ฉลอง​ครั้ง​ใหญ่